باراندوزچای
باراندوزچای (رودخانهٔ باراندوز) از دو رشته ارتفاعات مرزی ایران و ترکیه و ایران و عراق به نام‌های جمال‌الدین و ارتفاعات ککوداغ و الوق سرچشمه می‌گیرد و در بستر عمیقی با شیب تند حرکت کرده، پس از دریافت شاخه‌هایی چند و طی مسافتی وارد جلگه شده دشت بیل را آبیاری می‌کند و سپس از آبادی زیوه گذشته به روستای هفتوان باراندوز می‌رسد و از این ناحیه به بعد به نام باراندوزچای نامیده می‌شود.
رودخانه باراندوز پس از طی مسافتی و آبیاری کردن زمین‌های متعدد روستایی در منطقه داروغه شعبهٔ کوچکی درهٔ قاسملو به آن پیوسته و رودخانه به طرف دریا متوجه می‌شود و پس از طی مسافتی در چندین شاخه که شعبه اصلی آن بابارود است به دریاچه اورمیه می‌ریزد.
رودخانه باراندوز زمین‌های کشاورزی ۱۰۲ روستا و آبادی را آبیاری کرده و مازاد آب در قسمت سفلی به مصرف کشت برنج می‌رسد.
مساحت حوضهٔ آبریز این رودخانه در ساعتلو در حدود ۶۶۶ کیلومتر مربع و در بابارود ۱۰۱۲ کیلومتر مربع است. میانگین سالانه آب آن ۱۶۵ میلیون متر مکعب در ساعتلو و در بابارود ۱۴۳.۳ میلیون متر مکعب است.
منابع
- خاماچی، بهروز: جغرافیای دریاچه اورمیه (۲). در: مجله «رشد آموزش جغرافیا». بهار ۱۳۶۸ - شماره ۱۷. (از صفحه ۵۹ تا ۶۴).
| ریزشگاه: دریاچه ارومیه | |
|---|---|
| خلیج فارس | |
| دریای عمان |
|
| دریای خزر |
|
| گاوخونی | |
| دریاچه نمک |
|
| دریاچه بختگان | |
| هامون جازموریان | |
| بیابان قره‌قوم | |
| دشت نیشابور |
|
از به هم پیوستن رودهای درون پرانتز، رود بزرگ‌تر تشکلیل می‌شود. | |
