بخش زیویه
بخش زیویه یکی از بخش‌های شهرستان سقز در استان کردستان در غرب ایران است.[1]
| بخش زیویه | |
|---|---|
| اطلاعات کلی | |
| کشور |  ایران |
| استان | کردستان |
| شهرستان | سقز |
| مرکز بخش | شهر صاحب |
| مردم | |
| جمعیت | [2] |
| آب‌وهوا | |
| میانگین دمای سالانه | آب و هوای این بخش سردسیری است. |
جمعیت
بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت بخش زیویه شهرستان سقز در سال ۱۳۸۵ برابر با ۳۱۵۳۴ نفر بوده‌است.[3]
آثار تاریخی
- دژ باستانی زیویه بر روی تپّه‌ای در حاشیهٔ روستای زیویه قرار دارد که اغلب گفته می‌شود در سال ۱۹۴۷ میلادی به‌طور اتّفاقی کشف شد. دکتر ایرج وامقی در مقاله‌ای با اشاره به کتابی که رشید کیخسروی در این زمینه منتشر کرده، اتفاقی بودن این کشف را رد می‌کند آن را به قاچاق سازمان‌یافته اشیاء عتیقه نسبت می‌دهد.[4]از حفّاری‌های این تپّه، که غالباً به‌طور غیر علمی صورت گرفته‌بوده، اشیاء زیادی به دست آمده که بعضی از آن‌ها در موزه‌های داخلی و بسیاری هم در موزه‌های خارج از کشور نگهداری می‌شوند. ازجمله اشیاء به‌دست‌آمده، قطعات عاج منقوش بوده که نقوش حیوانی و صحنهٔ شکار اساطیری روی آن‌ها حک شده‌است. گردن‌بند طلا و سرِ عقاب طلائی از دیگر نمونه‌های اشیاء کشف‌شدهٔ تپّهٔ زیویه هستند.
گفتنی است قلعه باستانی زیویه متعلق به نیمه دوم قرن هفتم قبل از میلاد است که در ۵۵ کیلومتری شرق سقز و در شمال بالای تپه‌ای طبیعی قرار گرفته‌است. کارشناسان سازمان میراث فرهنگی کردستان بر این باورند که این محل در هزاره قبل از میلاد مسیح یک قلعه حکومتی بوده‌است. سفالینه‌ها و آثار زرین و دیگر آثار به دست آمده نشان می‌دهد، از اواسط قرن هشتم تا اوایل دوره هخامنشی زندگی در این قلعه وجود داشته‌است و با به سلطنت رسیدن داریوش هخامنشی و تهاجم وی به مادها زندگی در این قلعه به پایان رسیده است.
پانویس
- اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳ خ.
- «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران.
- «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
- وامقی، ایرج، گنجینه غارت شده، نشر دانش، شماره ۲۹، مرداد و شهریور ۱۳۶۴
جستارهای وابسته
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.