شهرستان مریوان

شهرستان مریوان
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانکردستان
سایر شهرهامریوان، کانی دینار و چناره
بخش‌هامرکزی
سرشیو
خاوومیرآباد
نام‌های پیشینمه ری وان
مردم
جمعیت۱۹۵٬۲۶۳ نفر[1]
مذهباهل تسنن
مختصات: ۳۵°۳۵′ شمالی ۴۶°۱۵′ شرقی


نامداران:

پروفسور کوچر بیرکار دارنده مدال فیلدز

شریف باجور فعال محیط زیست

یادگار رستمی عضو تیم ملی فوتبال نوجوانان

یدالله روزچنگ تاجر و نیکوکار

قانع شاعر کُرد

جمعیت
خانه‌های روستایی در روستای بلکر واقع در بخش سرشیو

جمعیت این شهرستان طبق سرشماری سال ۱۳۹۵، برابر با ۱۹۵٬۲۶۳ نفر بوده‌است.[1] در حال حاضر براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ خورشیدی:

جمعیت کل شهرستان به ۱۹۵٬۲۶۳ نفر، جمعیت نقاط شهری ۱۵۱٬۱۸۸ نفر و جمعیت نقاط روستایی ۴۴٬۰۷۴ نفر می‌باشد؛ که سومین شهرستان استان کردستان به‌شمار می‌رود. از جمعیت ۱۹۵٬۲۶۳ نفری کل شهرستان مریوان تعداد ۹۹٬۹۵۶ نفر را مردان و تعداد ۹۵٬۳۰۷ نفر را زنان تشکیل می‌دهند.[2]

زبان مردم شهرستان مریوان کردی (اکثریت سورانی و اقلیت قابل توجه هورامی) است.

تقسیمات سیاسی

شهرستان مریوان بر اساس آخرین تقسیمات کشوری در سال ۱۳۹۰:
به ۳ شهر، ۳ بخش، ۶ دهستان و ۱۷۶ آبادی، با ۱۵۱ آبادی دارای سکنه و ۲۵ آبادی خالی از سکنه تقسیم‌بندی شده‌است.[3]

شهرستان مریوان تا قبل از سال ۱۳۳۷ تحت عنوان «بخشداری مریوان» از بخش‌های تابعه شهرستان سنندج بود. در آن زمان «کلاترزان، سروآباد و سرشیو» جزو حوزهٔ مریوان محسوب می‌شد. با انتزاع کلاترزان و سروآباد، هم‌اکنون شهرستان مریوان دارای سه بخش «مرکزی، سرشیو و خاومیرآباد» است.[4]

بخش مرکزی شهرستان به مرکزیت شهر مریوان دارای ۳ دهستان و ۷۴ آبادی، با ۶۶ آبادی دارای سکنه و ۸ آبادی خالی از سکنه می‌باشد. دهستان‌های این بخش عبارتند از: «دهستان سرکُل به مرکزیت شهر کانی‌دینار، دهستان کوماسی به مرکزیت روستای پیرخضران و دهستان زریبار به مرکزیت روستای نی» مساحت این بخش حدود ۹۴۱ کیلومترمربع و جمعیت آن تقریباً ۱۲۲٬۰۶۳ نفر می‌باشد.

بخش «سرشیو» به مرکزیت شهر «چناره» دارای ۲ دهستان و ۶۲ آبادی، با ۵۳ آبادی دارای سکنه و ۹ آبادی خالی از سکنه می‌باشد. دهستان‌های این بخش عبارتند از: «سرشیو به مرکزیت شهر چناره و دهستان گلچیدر به مرکزیت روستای جانوره» مساحت این بخش حدود 1167.4 کیلومترمربع و جمعیت آن تقریباً 9000 نفر می‌باشد.[4][5]

بخش «خاوومیرآباد» هم به مرکزیت روستای «برده‌رشه» دارای ۱ دهستان به اسم «خاوومیرآباد» و تعداد ۴۰ آبادی، با ۳۲ آبادی دارای سکنه و ۸ آبادی خالی از سکنه می‌باشد. مساحت این بخش حدود ۳۳۸ کیلومترمربع و جمعیت آن تقریباً ۱۵٬۸۱۲ نفر می‌باشد.

هرم جمعیتی مریوان در سال ۱۳۹۰[6]
مردانسنزنان
۲۴ +۱۰۰ ۱۷
۱۲ ۹۵–۹۹ ۱۱
۳۰ ۹۰–۹۴ ۳۱
۱۳۲ ۸۵–۸۹ ۱۰۷
۶۵۷ ۸۰–۸۴ ۴۷۳
۹۵۳ ۷۵–۷۹ ۶۷۶
۸۲۸ ۷۰–۷۴ ۷۷۰
۱٬۱۸۲ ۶۵–۶۹ ۱٬۰۷۵
۱٬۶۴۹ ۶۰–۶۴ ۱٬۹۵۶
۲٬۳۹۱ ۵۵–۵۹ ۲٬۳۳۷
۲٬۶۴۵ ۵۰–۵۴ ۲٬۷۴۸
۳٬۵۲۵ ۴۵–۴۹ ۳٬۴۷۸
۵٬۶۲۲ ۴۰–۴۴ ۵٬۴۴۸
۶٬۹۱۵ ۳۵–۳۹ ۶٬۴۵۱
۸٬۲۸۸ ۳۰–۳۴ ۷٬۲۰۶
۹٬۴۴۹ ۲۵–۲۹ ۹٬۲۸۹
۹٬۶۴۶ ۲۰–۲۴ ۱۰٬۲۱۴
۸٬۹۵۱ ۱۵–۱۹ ۸٬۷۸۷
۶٬۹۴۳ ۱۰–۱۴ ۶٬۷۲۷
۷٬۵۶۷ ۵–۹ ۷٬۳۲۸
۸٬۲۹۸ ۰–۴ ۷٬۹۳۲

تقسیمات کشوری

شهرها: مریوان و کانی دینار

شهر: چناره

موقعیت جغرافیایی

شهرستان مریوان با طول و عرض جغرافیایی بین ۳۵ درجه و ۴۸ دقیقه تا ۳۵درجه و ۲ دقیقه عرض شمالی و ۴۶ درجه و ۴۵ دقیقه تا ۴۵ درجه و ۵۸ دقیقه طول شرقی نصف‌النهار گرینویچ در باختر استان کردستان قرار گرفته‌است.

منابع
  1. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
  2. «سرشماری نفوس و مسکن ۱۳۹۵». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۴.
  3. «تقسیمات کشوری ۱۳۹۰».
  4. "سایت نظام مهندسی ساختمان استان کردستان". Archived from the original on 28 May 2019. Retrieved 2019-05-28.
  5. «سرشيو محرومترين بخش در کل ايران است». zariwarkhabar.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ مه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۵-۲۸.
  6. «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۹۰ به تفکیک سن». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۳.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.