منطقه حفاظت‌شده عبدالرزاق

منطقه حفاظت شده عبدالرزاق سقز زیستگاهی است با مساحتی در حدود ۴۳ هزار و ۹۵۰ هکتار که در شرق شهرستان سقز قرار دارد[1]. منطقه عبدالرزاق طی مصوبه شماره ۲۹۰ شورای عالی محیط زیست مورخ ۱۳۸۶/۱۱/۱۲ با وسعت ۴۳۹۵۰ هکتار بعنوان منطقه حفاظت شده به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است[2].

منطقه حفاظت‌شده عبدالرزاق سقز
کشور ایران
استانکردستان
شهرستانسقز
منطقه حفاظت‌شده عبدالرزاق سقز

گونه‌های شاخص جانوری

منطقه حفاظت شده عبدالرزاق زیستگاه بسیاری از جانوران است. 80 گونه از پرندگان، 17 گونه از پستانداران در این زیستگاه زندگی می‌کنند که از گونه‌های نادر و کمیابی تشکیل شده اند.. از جمله این گونه‌های کمیاب و نادر می‌توان به لک لک، عقاب طلایی، مرغ حق، قوچ، شغال، قرقی، هما، کبک، شغال و میش مرغ اشاره کرد[3].

گونه های گیاهی

از دیگر ویژگی‌های منطقه عبدالرزاق وجود تنوع گونه های گیاهی است که در حال حاضر بیش از 350 گونه گیاهی در منطقه عبدالرزاق شناسایی شده است. این گونه ها نظیر مرزه، گون، کما، بادام وحشی، زنبق، میخک و زول هستند که منطقه به دلیل شرایط خوب آب و هوایی و داشتن جنگل ها و مراتع سرسبز توانسته زیستگاه بسیاری از گیاهان باشد[4].

ویژگی های خاص منطقه

از ویژگی های خاص منطقه حفاظت شده عبدالرزاق اهمیت تاریخی و فرهنگی این منطقه به دلیل استقرار تپه باستانی زیویه و غار کرفتو است. غار کرفتو متعلق به دوران مزوزئیک و جزء غارهای آهکی و طبیعی است که مورد سکونت انسان بوده و بعداً تغییر حالت داده و به صورت معماری صخره ای در چهار طبقه و در دل کوه حفر شده است[5].


پانویس
  1. زیستگاه «عبدالرزاق» سقز به منطقه حفاظت شده ارتقا یافت، کیهان، ۱۳۸۶
  2. منطقه حفاظت شده عبدالرزاق سقز، دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران
  3. ۱۴ هزار مترمربع از اراضی منطقه حفاظت شده سقز رفع تصرف شد، ایرنا، ۱۳۹۹
  4. منطقه حفاظت شده عبدالرزاق سقز، کوردیاریز، ۱۳۹۴
  5. منطقه حفاظت شده عبدالرزاق، سیری در ایران، ۱۳۹۵

پیوند به بیرون


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.