کوه تفتان

تَفتان نام یک آتشفشان نیمه فعال ایران است.[2] این کوه در منطقهٔ جنوب شرقی ایران، در استان سیستان و بلوچستان، منطقه سرحد و شهرستان تفتان قرار گرفته‌است و با ارتفاع ۳٬۹۴۱ متر از سطح دریا[1] بلندترین کوه جنوب شرقی ایران محسوب می‌شود. قله آتشفشانی آن ماده کوه نام دارد که در فاصله ۳۸۰ کیلومتری خط مستقیم شمال دریای مکران واقع شده‌است و فاصله مستقیم آن تا زاهدان ۱۰۰ کیلومتر است. از سه دهانه آتشفشانی این کوه همواره بخار گوگرد خارج می‌شود. در ورودی حفره‌های آتشفشانی تخته‌های گوگردی خالص به وفور دیده می‌شوند. این قله دارای دو شاخک است؛ یکی در شمال که مرتفع‌تر است و نرکوه نام دارد و دیگری شاخک جنوبی آن که کوتاه‌تر است و ماده کوه نامیده می‌شود. نزدیکترین شهر به تفتان نوک‌آباد است.

مختصات: ۲۸°۳۶′ شمالی ۶۱°۸′ شرقی
کوه تفتان
مرتفع‌ترین نقطه
ارتفاع۳٬۹۴۱ متر[1]
ایزولاسیون۳۸۹ کیلومتر (۲۴۲ مایل) 
جغرافیا
رشته‌کوه-
زمین‌شناسی
گونهآتشفشانی مطبق

با توجه به سابقه فوران این آتشفشان در ۶٬۹۵۰ سال پیش،[2] و عدم فعالیت مواد مذاب در حال حاضر، این آتشفشان، جزو آتشفشان‌های نیمه‌فعال طبقه‌بندی می‌شود.[3]

دسترسی به قله از طریق جاده اصلی خاش-زاهدان روستای کوشه امکان‌پذیر است.

نمای هوایی قلهٔ تفتان
پناه‌گاه تفتان
سراسرنمای جبهه جنوبی کوه تفتان در زمستان. قله بزمان در افق دیده می‌شود.

مسیر دسترسی به قله تفتان

در جاده خاش به زاهدان (از خاش به سمت شمال)، پس از حدود ۲۰ کیلومتر تابلوی بزرگی مسیر دسترسی به قله تفتان را نشان می‌دهد. از زاهدان به سمت خاش حدود کیلومتر ۱۳۰ می‌توان به خروجی روستاهای تمندان و کوشه رسید. از سر جاده تا دو راهی که سمت راست آن تابلوی اردوگاه را نشان می‌دهد حدود ۲۰ کیلومتر، و از دو راهی تا اردوگاه ۸ کیلومتر راه پیش رو است.

ارتفاع اردوگاه دره گل از سطح دریا ۲٬۴۹۳ متر، ارتفاع پناهگاه صُبَح ۳٬۲۲۸ متر و ارتفاع قله تفتان ۳٬۹۴۱ متر است. از اردوگاه آموزش و پرورش دره گل تا پناهگاه تفتان دو مسیر شناخته شده برای صعود وجود دارد. در صورت انتخاب مسیر تنگه گلو نیاز به سه ساعت کوه‌پیمایی تا پناهگاه است که با وجود داشتن مسیر پیمایش کمتر، به دلیل وجود یک گلوگاه باریک و حادثه خیز مسیر استاندارد برای صعود محسوب نمی‌شود و بیشتر کوهنوردان محلی از این مسیر استفاده می‌کنند. مسیر دوم و اصلی معروف به شتر راه است که مسیر استاندارد صعود کوهنوردان محسوب می‌شود اما نسبت به مسیر تنگه گلو طولانی‌تر است. همچنین از پناهگاه تا قله تفتان نیز حدود ۳ تا ۴ ساعت زمان لازم برای صعود است.

به دلیل وزش بادهای سنگین و سرد در فصل زمستان عموماً صعود به این قله دشوار است به‌طوری‌که مسیر ۳ ساعته تا پناهگاه بیش از ۶ ساعت زمان نیاز دارد. کوهنوردان عموماً از یال غربی صعود می‌کنند که در آن پناهگاه مجهزی ساخته شده‌است.

منابع
  1. «IRAN 54 Mountain Summits with Prominence of 1,500 meters or greater». Peaklist.
  2. Khaiatzadeh Ahmad, Abbasnejad Ahmad, Ranjbar Hojatallah (Summer ۲۰۱۶). «Tephra, Lava Flow and Nuee Ardente Hazard Zoning of Taftan Volcano, SE Iran». Quarterly Geography and Environmental Hazards.
  3. «Active, erupting, dormant and extinct volcanoes». www.volcanodiscovery.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۳.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Taftan Volcano». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۱.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.