بلاش ششم
بلاش ششم یا وَلَگش ششم (اشک بیست و نهم) بیست و نهمین شاه ایران از خاندان اشکانی است. در منابع تاریخی قدیم او را با نام بلاش پنجم می‌شناسند. وی در سال ۲۰۷ میلادی پس از مرگ پدرش بلاش پنجم بر تخت شاهی نشست. میان او و دیگر برادرش اردوان پنجم برای احراز مقام شاهی نزاع درگرفت. در ابتدا پیروزی با بلاش بود، ولی اردوان که فرمانروای ماد بود، در سال ۲۱۳ میلادی دست به قیام زد. پس از این قیام قدرت اردوان رو به فزونی گرفت و مدتی بعد زمام امور ایران را در دست گرفت و حکومت بلاش محدود به بخشی از بابل شد. از سرانجام وی اطلاع دقیقی در دست نیست.
| بلاش ششم | |
|---|---|
| شاه بزرگ شاه شاهان | |
%252C_Ecbatana_mint.jpg.webp) سکه بلاش ششم | |
| سلطنت | ۲۰۷ - ۲۲۸ میلادی |
| تاجگذاری | ۲۰۷ میلادی |
| پیشین | بلاش پنجم |
| جانشین | اردشیر بابکان |
| درگذشته | نامشخص |
| دودمان | اشکانیان |
| پدر | بلاش پنجم |
این دوره زمانی است که دولت اشکانی دچار ضعف فراوان بود و در پایان مسیر انحطاط خود قرار داشت. دولت اشکانی سرانجام در سال ۲۲۴ یا ۲۲۶ میلادی پس از کشته شدن اردوان پنجم به دست اردشیر یکم ساسانی جای خود را به شاهنشاهی ساسانیان داد.
سالشمار
- ۲۰۸ تاجگذاری بلاش ششم.[1]
منابع
- CHRONOLOGY OF IRANIAN HISTORY PART 1 iranicaonline.org
- خدادادیان، اردشیر، اشکانیان، نشر به‌دید،۱۳۸۰
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بلاش ششم موجود است. |
}}
بلاش ششم درگذشتهٔ: ۲۲۸ میلادی | ||
| عنوان سلطنتی | ||
|---|---|---|
| پیشین: بلاش پنجم |
شاهنشاه ایران ۲۰۷ - ۲۲۸ متصدی همزمان: اردوان پنجم (۲۱۳ - ۲۲۴) |
پسین: بنیانگذار شاهنشاهی ساسانیان، اردشیر بابکان |