بهنام دوم
بهنام دوم (پارسی میانه: Wohnām، پارتی: Wohnām) که به نام وُنون (یونانی باستان: ΟΝΩΝΗΣ، تلفظ: Onōnēs؛ لاتین: Vonones) نیز شناخته میشود، بیست و یکمین شاه ایران از خاندان اشکانی بود. وی در سال ۵۱ میلادی پس از مرگ گودرز دوم بر تخت پادشاهی نشست و پس از کمتر از یک سال پادشاهی را به پسرش بلاش سپرد.
بهنام دوم | |
---|---|
شاه آتورپاتکان | |
سلطنت | ۱۱ – ۵۱ |
پیشین | اردوان سوم |
جانشین | پاکور |
شاه شاهنشاهی اشکانی | |
سلطنت | ۵۱ |
پیشین | گودرز دوم |
جانشین | بلاش یکم |
درگذشته | ۵۱ میلادی |
همسر(ان) | «صیغه یونانی» (پائلکس گرائکا) مادر بلاش یکم[1] |
فرزند(ان) | بلاش یکم پاکور تیرداد یکم ارمنستان |
دودمان | دودمان اشکانی |
پدر | شاهزاده داهانی بینام |
مادر | دختر بینام فرهاد چهارم |
دین و مذهب | مزدیسنا |
منابع
- Tacitus (Ann. 12.44.2)
- خدادادیان، اردشیر، اشکانیان، منصور، ۱۳۸۰
}}
بهنام دوم درگذشتهٔ: ۵۱ میلادی | ||
عنوان سلطنتی | ||
---|---|---|
پیشین: گودرز دوم |
شاهنشاه ایران ۵۱ میلادی |
پسین: بلاش یکم |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.