بهروز بوچانی

بهروز بوچانی (زادهٔ ۱ مرداد ۱۳۶۲ در استان ایلام)[2] روزنامه‌نگار[1] و نویسنده کرد ایرانی است. شرح حال او با نام رفیقی نه مگر کوهستان که در اردوگاه پناهندگان مانوس نوشته که برنده جایزه‌های بسیاری شده است. او از سال ۲۰۱۳ (میلادی) تا نوامبر ۲۰۱۹ در جزیره مانوس گرفتار بود.[3] او در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۹ با روادید مسافرتی، به کرایست‌چرچ نیوزیلند سفر کرد[4] تا در رویداد ادبی «جشنواره کلمه» شرکت کند. بوچانی پس از ورود به نیوزیلند گفت دیگر هرگز به پاپوآ گینه‌نو و استرالیا بر نمی‌گردد.[5]

بهروز بوچانی
زاده۱ مرداد ۱۳۶۲ ‏(۳۷ سال)
روستای علیشروان، شهرستان بدره، استان ایلام، ایران
پیشهروزنامه‌نگار، نویسنده، فیلم‌ساز
تحصیلاتعلوم سیاسی، جغرافیای سیاسی، و ژئوپولیتیک[1]
دانشگاهدانشگاه تربیت مدرس[1]
دانشگاه خوارزمی
جوایز مهمجوایز ادبی نخست‌وزیری ویکتوریا
جایزه برتر ویکتوریا برای ناداستان
جایزه ملی زندگی‌نامه
کار(های) برجستهرفیقی نه مگر کوهستان: نوشته‌ای از زندان مانوس
چوکا، الان ساعت چنده؟ (فیلم)

بهروز بوچانی به عنوان استادِ مهمانِ دانشگاه بیرکبِکِ لندن انتخاب شد.[6]

زندگی‌نامه

بهروز بوچانی، نویسندهٔ کتاب رفیقی نه مگر کوهستان، دانش‌ آموخته کارشناسی دانشگاه تربیت معلم تهران (دانشگاه خوارزمی) و کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی و ژئوپلیتیک از دانشگاه تربیت مدرس تهران است. او در هنگام زندگی در ایران مقالاتی در نشریه کردی وریا چاپ کرده بود. بوچانی با آرش کمالی سروستانی فیلم چوکا، الان ساعت چنده؟ [persian-alpha 1] را در سال ۲۰۱۷ کارگردانی کرده‌است. همچنین در مستند قایق‌ها را متوقف کنید[persian-alpha 2] ساخته سایمون کورین [persian-alpha 3] به عنوان بازیگر حضور داشته ‌است.

پناهجویی

بهروز بوچانی به دنبال پیش آمدن مشکلاتی برای او به خاطر روزنامه‌نگاری در ایران ناچار به خروج از این کشور شد.[5] پس از فرار از ایران به اندونزی رفت تا خود را به استرالیا برساند. او دو بار تلاش کرد با قایق از اندونزی به استرالیا برود. بار نخست، قایق غرق شد و ماهیگیران اندونزیایی نجاتش دادند. بار دوم نیروی دریایی سلطنتی استرالیا او و ٧٥ پناهجوی دیگر را دستگیر کرد و آنها را به بازداشتگاهی در جزیره مانوس فرستاد.[7]

او دربارهٔ علت پناهجویی‌اش گفته:

ایران را ترک کردم چون یک بی‌خدا هستم و ایران یک کشور دیکتاتوری مذهبی است. چون نمی‌خواستم عمر خودم را در زندان باشم از ایران به استرالیا آمدم اما آن‌ها در هر صورت من را در این جزیره زندانی کردند.

— بهروز بوچانی، [8]

ورود به نیوزیلند

در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۹ بهروز بوچانی با روادید مسافرتی، به کرایست‌چرچ نیوزیلند سفر کرد[4] تا در رویداد ادبی «جشنواره کلمه» شرکت کند. او در این رویداد در باره کتاب رفیقی نه مگر کوهستان سخن گفت که جوایز ادبی بسیاری را بدست آورده است. بوچانی پس از ورود به نیوزیلند گفت دیگر هرگز به پاپوآ گینه‌نو و استرالیا بر نمی‌گردد.[5] وی اسناد موقت سفر و مجوز این سفر را از اداره مهاجرت پاپوآگینه نو دریافت کرده است.[9]

اعطای پناهندگی

روز جمعه، ۳ مرداد ۱۳۹۹،‌ سرانجام پس از ۶ سال حبس در جزیره مانوس استرالیا و همزمان با تولد ۳۷ سالگی او،‌ نیوزیلند با درخواست پناهندگی بهروز بوچانی، موافقت کرد. اداره مهاجرت نیوزیلند اعلام کرد که به او حق اقامت دائمی در این کشور اعطا شده است.[10][11]

آثار

بهروز بوچانی کتاب رفیقی نه مگر کوهستان را در ۵ سال با پیامک‌هایی که با پیام‌رسان فوری واتس‌اپ برای دوستش امید توفیقیان در استرالیا می‌فرستاد و امید توفیقیان آن را از زبان فارسی به زبان انگلیسی برگردان می‌کرد.[7]

در ایران

در اردیبهشت ۱۳۹۹ نشر چشمه، کتاب صوتی رفیقی نه مگر کوهستان را با صدای نوید محمدزاده به بازار کتاب ایران عرضه کرد. انتشار این کتاب در ایران با اجازه خود بهروز بوچانی بود.[12] نشر چشمه همچنین نسخه چاپی این کتاب را نیز به فارسی برگردان کرده و خود بوچانی، بر ویرایش آن نظارت کرده است. بوچانی، بخش‌هایی از این ویرایش کتاب را به صلاحدید خود حذف کرده است.[12]

جوایز

بهروز بوچانی در سال ۲۰۱۷ (میلادی) با همکاری آرش کمالی سروستانی فیلمی مستند به نام چوکا، الان ساعت چنده؟ را ساخته بود که به چند جشنواره بین‌المللی، مانند جشنواره فیلم لندن راه پیدا کرد.[3][13]

بوچانی در ژانویه ۲۰۱۹ برای داستان رفیقی نه مگر کوهستان برنده جوایز ادبی نخست‌وزیری ویکتوریا به ارزش ۱۲۵٬۰۰۰ دلار استرالیا شد.[2][14] او برای شرکت در مراسم جایزه اجازه نیافت از اردوگاه جزیره مانوس خارج شود.[15]

در آوریل ۲۰۱۹ کتاب رفیقی نه مگر کوهستان برنده جایزه برتر ادبی نیو ساوت ولز به ارزش ۱۰ هزار دلار شد.[16]

در اوت ۲۰۱۹ بهروز بوچانی برنده جایزه ملی زندگی‌نامه استرالیا مهم‌ترین جایزه زندگی‌نامه استرالیا شد. مبلغ این جایزه ۲۵ هزار دلار است که از سوی کتابخانه ایالتی نیو سات ولز پرداخت می‌شود. وی با استفاده از واتس‌اپ در مراسم شرکت کرد.[7][17]

یادداشت‌ها
  1. Chauka, Please Tell Us the Time
  2. Stop the Boats
  3. Simon V. Kurian

جستارهای وابسته

پانویس
  1. Arnold Zable (۲۱ سپتامبر ۲۰۱۵). «Iranian journalist Behrouz Boochani tells of the horrors of Manus Island: out of sight, out of mind». The Sydney Morning Herald (به انگلیسی).
  2. «گران‌ترین جایزه ادبی استرالیا برای پناهجوی ایرانی». ایسنا. ۱۲ بهمن ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۱۲ بهمن ۱۳۹۷.
  3. The Pacific Solution: What can we learn from the case of Behrouz Boochani? (به English). Melbourne University. Retrieved 5 April 2017.
  4. Behrouz Boochani (۱۴ نوامبر ۲۰۱۹). «I just arrived in New Zealand». Twitter (به انگلیسی).
  5. «بهروز بوچانی پس از شش سال جزیره مانوس را ترک کرد و وارد نیوزیلند شد». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۳ آبان ۱۳۹۸.
  6. «دعوت از پناهجوی ایرانی برای تدریس در یک دانشگاه انگلیس / از کمپ مانوس تا بیرکبِکِ لندن». سایت تحلیلی خبری عصر ایران. ۲۴ شهریور ۱۳۹۸.
  7. «بهروز بوچانی جایزه ملی بیوگرافی استرالیا را هم برد». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۱ مرداد ۱۳۹۸.
  8. https://redflag.org.au/node/6802
  9. «بهروز بوچانی پس از شش سال جزیره مانوس را ترک کرد» (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۱۱-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۱۴.
  10. «نیوزیلند به بهروز بوچانی پناهندگی اعطا کرد».
  11. «بی بی سی فارسی:‌ نیوزیلند به بهروز بوچانی پناهندگی اعطا کرد».
  12. «انتشار 'کتاب گویای' بهروز بوچانی در ایران». بی‌بی‌سی فارسی. ۱ اردیبهشت ۱۳۹۹.
  13. «از پشت حصارهای اردوگاه پناهندگان مانوس، تا جشنواره فیلم لندن». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۲ مهر ۱۳۹۶.
  14. "Victorian Premier's Literary Awards 2019". The Wheeler Centre. Retrieved 2019-01-31.
  15. Calla Wahlquist (۳۱ ژانویه ۲۰۱۹). «Behrouz Boochani: detained asylum seeker wins Australia's richest literary prize». theguardian.com (به انگلیسی). The Guardian. دریافت‌شده در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۹.
  16. «بهروز بوچانی جایزه ملی بیوگرافی استرالیا را هم برد». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۱ مرداد ۱۳۹۸.
  17. «یک جایزه عمده ادبی دیگر برای پناهجوی ایرانی در جزیره مانوس». رادیو فردا. ۲۱ مرداد ۱۳۹۸.

منابع

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.