تکواژ وابسته و تکواژ آزاد

تکواژ وابسته تکواژی است که تنها می‌تواند در پیوستگی با دیگر تکواژها رخ دهد و هیچ‌گاه به‌تنهایی نمایان نمی‌شود.

چند نمونه: ـ ید، ـ آنه، ـ ی، ـ مند.

تکواژ وابسته بر چند نوع است:

وند که خود شامل زیرشاخه‌های پیشوند و پسوند می‌شود؛ مانند: بازـ، ناـ، ـ گر، ـ ور (در «بازگشت»، «ناآرام»، «آهنگر»، «نامور»).
واژه‌بست، مانند: ـَم، ـی، ـیم، ـید، ـَند در انتهای فعل‌های فارسی.

تکواژ آزاد

تکواژ آزاد تکواژی است که تکیه می‌گیرد و می‌تواند به‌تنهایی و به‌سان واژه‌های مستقل به‌کار برود.

چند نمونه: خواب، زر، گُل، گِل، افسون

,Grady, W. , Dobrovolsky, M. , Aronoff, M. , Contemporary Linguistics: An Introduction, 2nd edition, St. Martin Press, Inc. 1993. ISBN 0-312-06780-1

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.