تک‌گروه J (دی‌ان‌ای Y)

تک گروه J-M304 یا J*,[Phylogenetics 1] یک تک‌گروه کروموزوم Y است. باور بر این است که این تک گروه در آسیای غربی تکامل پیدا کرده‌است.[2] در دوران نوسنگی این کلاد از آنجا بیشتر به آفریقای شمالی، شاخ آفریقا، سقطرا، قفقاز، اروپای جنوب شرقی، آسیای مرکزی، ایران، پاکستان و غرب هند پراکنده شده‌است.

تک‌گروه J (دی‌ان‌ای Y)
مبدأ زمانی ممکن	۴۸٬۰۰۰ سال قبل[1]
مبدأ مکانی ممکن	آسیای غربی
نیا	IJ
اولاد	J-M172، J-M267
موتاسیون‌های تعریف کننده	M304/Page16/PF4609, 12f2.1

تک گروه J-M304 به دو سابکلاد (شاخه) اصلی تقسیم می‌شود، J-M267 و J-M172.

توزیع

کشور/منطقه	نمونه برداری	N	J-M267	J-M172	کل J	مطالعه
الجزایر	وهران، الجزایر	102	22.5	4.9	27.4	Robino ۲۰۰۸
آلبانی	تیرانا	30			20.0	Bosch ۲۰۰۶
آلبانی		55			23.6	Battaglia ۲۰۰۸
بوسنی	صربها	81			9.9	Battaglia ۲۰۰۸
قفقاز	مردم چچن	330	20.9	56.7	77.6	Balanovsky ۲۰۱۱
قفقاز	مردم اینگوش	143	2.8	88.8	91.6	Balanovsky ۲۰۱۱
چین	اویغورها	50	0	34.0	34.0	Shou ۲۰۱۰
چین	ازبک‌ها	23	0	30.4	34.7	Shou ۲۰۱۰
چین	تاجیک‌ها	31	0	16.1	16.1	Shou ۲۰۱۰
قبرس		164	9.6	12.9	22.5	El-Sibai 2009[3]
مصر		124	19.8	7.6	27.4	El-Sibai ۲۰۰۹
یونان	کرت/هراکلیون	104	1.9	44.2	46.1	Martinez ۲۰۰۷
یونان	کرت	143	3.5	35	38.5	El-Sibai ۲۰۰۹
یونان		154	1.9	18.1	20	El-Sibai ۲۰۰۹
هند	Iraqi Biradari	112	32	43.2	75.2	El-Sibai ۲۰۰۹
ایران		92	3.2	25	28.2	El-Sibai ۲۰۰۹
عراق	مردم عرب، آرامیان، آشوری‌ها، صابئه	117	33.1	25.1	58.2	El-Sibai ۲۰۰۹
اسرائیل	عکا	101	39.2	18.6	57.8	El-Sibai ۲۰۰۹
ایتالیا		699	2	20	22	Capelli ۲۰۰۷
ایتالیا	Central Marche	59	5.1	35.6	40.7	Capelli ۲۰۰۷
ایتالیا	West Calabria	57	3.5	35.1	38.6	Capelli ۲۰۰۷
ایتالیا	Sicily	212	5.2	22.6	27.8	El-Sibai ۲۰۰۹
ایتالیا	Sardinia	81	4.9	9.9	14.8	El-Sibai ۲۰۰۹
Jordan		273	35.5	14.6	50.1	El-Sibai ۲۰۰۹
کوسوو	آلبانیns	114			16.7	Pericic ۲۰۰۵
کویت		42	33.3	9.5	42.8	El-Sibai ۲۰۰۹
لبنان		951	17	29.4	46.4	El-Sibai ۲۰۰۹
مالت		90	7.8	21.1	28.9	El-Sibai ۲۰۰۹
مغرب		316	1	0.2	1.2	El-Sibai ۲۰۰۹
مغرب	مقیمان در ایتالیا	51	19.6	0	19.6	Onofri ۲۰۰۸
پرتغال	Portugal	303	4.3	6.9	11.2	El-Sibai ۲۰۰۹
قطر	قطر	72	58.3	8.3	66.6	El-Sibai ۲۰۰۹
صربستان	بلگراد	113			8	Pericic ۲۰۰۵
صربستان		179			5.6	Mirabal ۲۰۱۰
اسپانیا	Cadiz	28	3.6	14.3	17.9	El-Sibai ۲۰۰۹
اسپانیا	Cantabria	70	2.9	2.9	5.8	El-Sibai ۲۰۰۹
اسپانیا	Castille	21	0	9.5	9.5	El-Sibai ۲۰۰۹
اسپانیا	Cordoba	27	0	14.7	14.7	El-Sibai ۲۰۰۹
اسپانیا	Galicia	19	5.3	0	5.3	El-Sibai ۲۰۰۹
اسپانیا	Huelva	22	0	13.7	13.7	El-Sibai ۲۰۰۹
اسپانیا	Ibiza	54	0	3.7	3.7	El-Sibai ۲۰۰۹
اسپانیا	Leon	60	1.7	5	6.7	El-Sibai ۲۰۰۹
اسپانیا	Malaga	26	0	15.4	15.4	El-Sibai ۲۰۰۹
اسپانیا	Mallorca	62	1.6	8	9.7	El-Sibai ۲۰۰۹
اسپانیا	Sevilla	155	3.2	7.8	11	El-Sibai ۲۰۰۹
اسپانیا	Valencia	31	2.7	5.5	8.2	El-Sibai ۲۰۰۹
سوریه	مردم عرب، Aramaens, آشوری‌ها	554	33.6	20.8	54.4	El-Sibai ۲۰۰۹
تونس		62	0	8	8	El-Sibai ۲۰۰۹
تونس		52	34.6	3.8	38.4	Onofri ۲۰۰۸
تونس	Sousse	220	25.9	8.2	34.1	Fadhlaoui-Zid ۲۰۱۵
تونس	تونس	148	32.4	3.4	35.8	Arredi ۲۰۰۴
ترکیه		523	9.1	24.2	33.3	El-Sibai ۲۰۰۹
امارات		164	34.7	10.3	45	El-Sibai ۲۰۰۹
یمن		62	72.5	9.6	82.1	El-Sibai ۲۰۰۹

J-M304

پاراگروه J-M304*[Phylogenetics 2] شامل همهٔ J-M304 به جز J-M267, J-M172 و سابکلادهایشان می‌شود. J-M304* به ندرت بیرون از جزیره سقطرا، در یمن، دیده می‌شود که در آن بسیار بالاست، تا 71.4%.[4] تک گروه J-M304* همچنین با بسامد کمتر در عمان (Giacomo 2004), اشکنازی،[5] عربستان سعودی (Abu-Amero 2009), یونان (Giacomo 2004), جمهوری چک (Giacomo 2004 and Luca 2007), اویغورها[6] و مردمان متعدد ترک مشاهده می‌شود.[7] (Cinnioglu 2004 و Varzari 2006).

J-M267

تک گروهJ-M267[Phylogenetics 3] تعریف شده از سوی M267 SNP هم‌اکنون بیش از همه در جزیره العرب فراوانی دارند: یمن (تا 76%),[8] عربستان سعودی (تا ۶۴٪) (Alshamali 2009), قطر (58%),[9] و داغستان (تا 56%).[10] J-M267 به‌طور کلی در بین بدوی‌های عرب (62%),[11] اشکنازی (۲۰٪) (Semino 2004), الجزایر (تا ۳۵٪) (Semino 2004), عراق (تا ۳۳٪) (Semino 2004), تونس (تا 31%),[12] سوریه (تا ۳۰٪), مصر (تا ۲۰٪) (Luis 2004), و شبه‌جزیره سینا فراوان است. بسامد تکر گروه J-M267 در مرزهای مناطق عربی/ سامی زبان همچون مناطق عموماً غیر عربی/سامی زبان ترکیه (۹٪), ایران (5%), Iraqi Biradari سنی شمال هند (۳۸٪) و شیعه شمال هند (11%) (Eaaswarkhanth ۲۰۰۹) افول می‌کند. به هر روی باید ملاحظه شود که برخی از ارقام فوق در برخی مطالعات بالاتر هستند، و در ارقام کوچکتر به دست آمده در دیگر مطالعات حذف شده‌اند. همچنین در بین یهودیان، مخصوصاً خطکوهن (۴۶٪) (Hammer 2009) بسیار فراوان است.

J-M172

بیبشترین تمرکز تک گروهJ-M172[Phylogenetics 4] در قفقاز و هلال حاصل‌خیز/عراق و سراسر مدیترانه (شامل ایتالیا، بالکان، آناتولی و شبه‌جزیره ایبری و آفریقای شمالی) (Giacomo 2003) یافت می‌شود.

بیشترین میزان تمرکز J-M172 که تا کنون گزارش شده ۷۲٪ در شمال شرقی گرجستان بوده‌است (Nasidze 2004). دیگر گزارش‌های بالا از جمله مردم اینگوش ۳۲٪ (Nasidze 2004), قبرس ۳۰–۳۷٪ (Capelli 2005), لبنانی‌ها ۳۰٪ (Wells et al. ۲۰۰۱), آشوری‌ها، صابئه و عربهای عراق 29.7% (Sanchez et al. ۲۰۰۵), سوری‌ها و آشوری‌ها ۲۲٫۵٪, کردها ۲۴٪-۲۸٪, ایرانی‌ها ۲۳٪ (Aburto 2006), اشکنازی ۲۴٪, مردم فلسطینی ۱۶٫۸٪-۲۵٪, سفاردی‌ها 29% و شیعه شمال هند ۱۸٪, چچن‌ها ۲۶٪, بالکارها 24%, Yaghnobis ۳۲٪, ارمنی ها۲۱–۲۴٪, و آذربایجانی‌ها ۲۴٪-۴۸٪ هستند.

ملاحظات فیلوژنتیک

1. ISOGG Y-DNA Haplogroup J and its Subclades - 2016 (2 February 2016).
2. This table shows the historic names for J-M304 (a.k.a. J-P209, and J-12f2.1) in published peer reviewed literature. Note that in Semino 2000 Eu09 is a subclade of Eu10 and in Karafet 2001 24 is a subclade of 23.

   YCC 2002/2008 (Shorthand)	J-M304 (a.k.a. J-12f2.1 or J-P209)
   Jobling and Tyler-Smith 2000	9
   Underhill 2000	VI
   Hammer 2001	Med
   Karafet 2001	23
   Semino 2000	Eu10
   Su 1999	H4
   Capelli 2001	B
   YCC 2002 (Longhand)	J*
   YCC 2005 (Longhand)	J
   YCC 2008 (Longhand)	J
   YCC 2010r (Longhand)	J

3. This table shows the historic names for J-M267 and its earlier discovered and named subclade J-M62 in published peer reviewed literature.

   YCC 2002/2008 (Shorthand)	J-M267	J-M62
   Jobling and Tyler-Smith 2000	-	9
   Underhill 2000	-	VI
   Hammer 2001	-	Med
   Karafet 2001	-	23
   Semino 2000	-	Eu10
   Su 1999	-	H4
   Capelli 2001	-	B
   YCC 2002 (Longhand)	-	J1
   YCC 2005 (Longhand)	J1	J1a
   YCC 2008 (Longhand)	J1	J1a
   YCC 2010r (Longhand)	J1	J1a

4. This table shows the historic names for J-M172 in published peer reviewed literature. Note that in Semino 2000 Eu09 is a subclade of Eu10 and in Karafet 2001 24 is a subclade of 23.

   YCC 2002/2008 (Shorthand)	J-M172
   Jobling and Tyler-Smith 2000	9
   Underhill 2000	VI
   Hammer 2001	Med
   Karafet 2001	24
   Semino 2000	Eu9
   Su 1999	H4
   Capelli 2001	B
   YCC 2002 (Longhand)	J2*
   YCC 2005 (Longhand)	J2
   YCC 2008 (Longhand)	J2
   YCC 2010r (Longhand)	J2

منابع

1. Poznik, G. David; et al. (25 April 2016). "Punctuated bursts in human male demography inferred from 1,244 worldwide Y-chromosome sequences". Nature Genetics. 48 (6): 593–599. doi:10.1038/ng.3559. PMC 4884158. PMID 27111036. Retrieved 12 June 2016.
2. Y-DNA Haplogroup J, ISOGG, 2015
3. El-Sibai 2009 reported results from several studies: Di Giacomo 2003, Al-Zahery 2003, Flores 2004, Cinnioglu 2004, Capelli 2005, Goncalves 2005, Zalloua 2008, Cadenas 2008
4. Cerny 2008: J-12f2(xM267,M172)(45/63)
5. Shen 2004: Haplogroup J-M304(xM267,M172) in 1/20 Ashkenazi Jews.
6. Zhong et al (2011), Mol Biol Evol January 1, 2011 vol. 28 no. 1 717-727, See Table.
7. Yunusbaev 2006:Stats are for combined Dagestan ethnic groups see the داغستان article for details. Dargins (91%), آوارهای قفقازی (67%), Chamalins (67%), لزگی‌ها (58%), قوم تبرسرانی (49%), Andis (37%), آشوری‌ها (29%), Bagvalins (21.4%))
8. • Alshamali 2009: 81% (84/104)
   • Malouf 2008: 70% (28/40)
   • Cadenas 2008: 45/62=72.6% J-M267
9. Cadenas 2008: 42/72=58.3% J-M267
10. Yunusbaev 2006: Dargwas (91%), آوارهای قفقازی (67%), Chamalins (67%), لزگی‌ها (58%), قوم تبرسرانی (49%), Andis (37%), آشوری‌ها (29%), Bagvalins (21.4%))stats combined Dagestan ethnic groups see داغستان article
11. Nebel 2001: 21/32
12. 31% is based on Combined Data
    • Semino 2004: 30%
    • Arredi 2004: 32%

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Haplogroup J (Y-DNA)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۷.

آثار یاد شده

ژورنال‌ها

• Y Chromosome Consortium "YCC" (2002). "A Nomenclature System for the Tree of Human Y-Chromosomal Binary Haplogroups". Genome Research. 12 (2): 339–48. doi:10.1101/gr.217602. PMC 155271. PMID 11827954.
• Abu-Amero, Khaled K; Hellani, Ali; González, Ana M; Larruga, Jose M; Cabrera, Vicente M; Underhill, Peter A (2009). "Saudi Arabian Y-Chromosome diversity and its relationship with nearby regions". BMC Genetics. 10: 59. doi:10.1186/1471-2156-10-59. PMC 2759955. PMID 19772609.
• Alshamali, Farida; Pereira, LuÍsa; Budowle, Bruce; Poloni, Estella S.; Currat, Mathias (2009). "Local Population Structure in Arabian Peninsula Revealed by Y-STR diversity". Human Heredity. 68 (1): 45–54. doi:10.1159/000210448. PMID 19339785.
• Chiaroni, Jacques; King, Roy J; Myres, Natalie M; Henn, Brenna M; Ducourneau, Axel; Mitchell, Michael J; Boetsch, Gilles; Sheikha, Issa; et al. (2009). "The emergence of Y-chromosome haplogroup J1e among Arabic-speaking populations". European Journal of Human Genetics. 18 (3): 348–53. doi:10.1038/ejhg.2009.166. PMC 2987219. PMID 19826455.
• Chiaroni, Jacques; King, Roy J; Myres, Natalie M; Henn, Brenna M; Ducourneau, Axel; Mitchell, Michael J; Boetsch, Gilles; Sheikha, Issa; et al. (2010). "The emergence of Y-chromosome haplogroup J1e among Arabic-speaking populations". European Journal of Human Genetics. 18 (3): 348–53. doi:10.1038/ejhg.2009.166. PMC 2987219. PMID 19826455.
• Cinnioglu, Cengiz; King, Roy; Kivisild, Toomas; Kalfoglu, Ersi; Atasoy, Sevil; Cavalleri, Gianpiero L.; Lillie, Anita S.; Roseman, Charles C.; et al. (2004). "Excavating Y-chromosome haplotype strata in Anatolia". Human Genetics. 114 (2): 127–48. doi:10.1007/s00439-003-1031-4. PMID 14586639.
• Di Giacomo, F.; Luca, F.; Anagnou, N.; Ciavarella, G.; Corbo, R.M.; Cresta, M.; Cucci, F.; Di Stasi, L.; et al. (2003). "Clinal patterns of human Y chromosomal diversity in continental Italy and Greece are dominated by drift and founder effects". Molecular Phylogenetics and Evolution. 28 (3): 387–95. doi:10.1016/S1055-7903(03)00016-2. PMID 12927125.
• Di Giacomo, F.; Luca, F.; Popa, L. O.; Akar, N.; Anagnou, N.; Banyko, J.; Brdicka, R.; Barbujani, G.; et al. (2004). "Y chromosomal haplogroup J as a signature of the post-neolithic colonization of Europe". Human Genetics. 115 (5): 357–71. doi:10.1007/s00439-004-1168-9. PMID 15322918.
• Hammer, Michael F.; Behar, Doron M.; Karafet, Tatiana M.; Mendez, Fernando L.; Hallmark, Brian; Erez, Tamar; Zhivotovsky, Lev A.; Rosset, Saharon; Skorecki, Karl (2009). "Extended Y chromosome haplotypes resolve multiple and unique lineages of the Jewish priesthood". Human Genetics. 126 (5): 707–17. doi:10.1007/s00439-009-0727-5. PMC 2771134. PMID 19669163.
• Jobling, Mark A.; Tyler-Smith, Chris (2000). "New uses for new haplotypes". Trends in Genetics. 16 (8): 356–62. doi:10.1016/S0168-9525(00)02057-6. PMID 10904265.
• Karafet, T. M.; Mendez, F. L.; Meilerman, M. B.; Underhill, P. A.; Zegura, S. L.; Hammer, M. F. (2008). "New binary polymorphisms reshape and increase resolution of the human Y chromosomal haplogroup tree". Genome Research. 18 (5): 830–8. doi:10.1101/gr.7172008. PMC 2336805. PMID 18385274.
• Luca, F.; Di Giacomo, F.; Benincasa, T.; Popa, L.O.; Banyko, J.; Kracmarova, A.; Malaspina, P.; Novelletto, A.; Brdicka, R. (2007). "Y-chromosomal variation in the Czech Republic". American Journal of Physical Anthropology. 132 (1): 132–9. doi:10.1002/ajpa.20500. PMID 17078035.
• Luis, J; Rowold, D; Regueiro, M; Caeiro, B; Cinnioglu, C; Roseman, C; Underhill, P; Cavallisforza, L; Herrera, R (2004). "The Levant versus the Horn of Africa: Evidence for Bidirectional Corridors of Human Migrations". The American Journal of Human Genetics. 74 (3): 532–44. doi:10.1086/382286. PMC 1182266. PMID 14973781.
• Mirabal S, Varljen T, Gayden T, et al. (July 2010). "Human Y-chromosome short tandem repeats: A tale of acculturation and migrations as mechanisms for the diffusion of agriculture in the Balkan Peninsula". American Journal of Physical Anthropology. 142 (3): 380–390. doi:10.1002/ajpa.21235. PMID 20091845.
• Nasidze, I.; Ling, E. Y. S.; Quinque, D.; Dupanloup, I.; Cordaux, R.; Rychkov, S.; Naumova, O.; Zhukova, O.; et al. (2004). "Mitochondrial DNA and Y-Chromosome Variation in the Caucasus". Annals of Human Genetics. 68 (3): 205–21. doi:10.1046/j.1529-8817.2004.00092.x. PMID 15180701.
• Pericić M, Lauc LB, Klarić IM, et al. (October 2005). "High-resolution phylogenetic analysis of southeastern Europe traces major episodes of paternal gene flow among Slavic populations". Mol. Biol. Evol. 22 (10): 1964–75. doi:10.1093/molbev/msi185. PMID 15944443.
• Shen, Peidong; Lavi, Tal; Kivisild, Toomas; Chou, Vivian; Sengun, Deniz; Gefel, Dov; Shpirer, Issac; Woolf, Eilon; et al. (2004). "Reconstruction of patrilineages and matrilineages of Samaritans and other Israeli populations from Y-Chromosome and mitochondrial DNA sequence Variation". Human Mutation. 24 (3): 248–60. doi:10.1002/humu.20077. PMID 15300852.

Thesis and Dissertations

• Varzari, Alexander (2006). Population History of the Dniester-Carpathians: Evidence from Alu Insertion and Y-Chromosome Polymorphisms (PDF) (Thesis). München, University. OCLC 180859661.

بلاگ‌ها

• Dienekes (2009). "Middle Eastern and Sub-Saharan lineages in Indian Muslim populations".

میلینگ لیست‌ها

• Aburto, Alfred A (2006). "Y haplogroup J in Iran". http://archiver.rootsweb.ancestry.com/th/read/GENEALOGY-DNA/2006-06/1151592332. Retrieved 3 January 2013.

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تک‌گروه J (دی‌ان‌ای Y) موجود است.