جزایر لانگرهانس
جزایر لانگرهانس (به انگلیسی: Islets of Langerhans) مجموعه‌ای از سلول‌های درون لوزالمعده ای هستند که هورمون‌های گلوکاگون، انسولین ، آمیلین ، سوماتواستاتین ، پلی پپتید پانکراسی و گرلین را ترشح می‌کنند.[1].
| جزایر لانگرهانس | |
|---|---|
 Islet of Langerhans (mouse) in its typical proximity to a blood vessel; insulin in red, nuclei in blue. | |
 ساختار جزایر لانگرهانس. | |
| جزئیات | |
| شناسه‌ها | |
| لاتین | insulae pancreaticae |
| MeSH | D007515 |
| TA98 | A05.9.01.019 |
| TA2 | 3128 |
| FMA | 16016 |
این سلول‌ها در سال ۱۸۶۹ توسط کالبدشناس، آسیب شناس آلمانی پاول لانگرهانس کشف شدند. جزایر لانگرهانس ۱ تا ۲ درصد از از حجم لوزالمعده را گرفته‌اند. حدود یک میلیون از این جزایر در بدن فرد بالغ وجود دارد.
انواع سلول‌ها
- سلول‌های آلفا (تولیدکننده گلوکاگون، ۱۵ تا ۲۰ درصد کل سلول‌ها)
- سلول‌های بتا (تولیدکننده انسولین و آمیلین، ۶۵ تا ۸۰ درصد کل سلول‌ها)
- سلول‌های دلتا (تولیدکننده سوماتواستاتین، سه تا ده درصد کل سلول‌ها)
- سلول‌های گاما یا PP (تولیدکننده پلی‌پپتید پانکراسی، سه تا پنج درصد کل سلول‌ها)
- سلول‌های اپسیلون (تولیدکننده گرلین، کمتر از یک درصد کل سلول‌ها)
نگارخانه
جستارهای وابسته
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.