فرج (عضو)

آلت زنانه، آلت تناسلی زن، فَرْج یا به زبان عامیانه کُس، به بخش بیرونی دستگاه تناسلی زنانه گفته می‌شود که متشکل از اندام جنسی یک زن است.[1] بخش درونی این اندام مهبل، تپه ونوس، لبِ بزرگ، لبِ کوچک، کلیتوریس، و مجرای ادرار نام دارند.[2][3] این اندام دارای قسمت‌های مختلفی است که از آن جمله می‌توان به ورودی مهبل (واژن)، کلیتوریس (که حساس‌ترین قسمت جنسی فرج است)، میزراه (یا پیشابراه، مجرای دفع ادرار) لب‌های کوچک، لب‌های بزرگ و موهای شرمگاه اشاره کرد. فرج در آمیزش جنسی و برانگیختگی جنسی و دفع ادرار کارکرد دارد.

فرج انسانی
چند فرج متفاوت در زنان (در بعضی از آن‌ها موهای شرم‌گاه تراشیده شده‌است
جزئیات
ساخته ازدندان تناسلی، urogenital folds
سرخرگInternal pudendal artery
سیاهرگInternal pudendal veins
عصب محیطیعصب میاندوراه
لنفSuperficial inguinal lymph nodes
شناسه‌ها
لاتینpudendum femininum
MeSHD014844
TA98A09.2.01.001
TA23547
FMA20462

ویژگی و ساختار

ساختار اصلی فرج عبارتند از: تپه ونوس، لبه‌ها (بزرگ و کوچک)، در ساختار درونی فرنولوم، در ساخت برونی کلیتوریس، مجرای ادرار، پرده مهبل، و غدد دهلیزی بزرگ و کوچک.

واژه‌شناسی

در زبان فارسی میانه، کهن‌ترین واژه‌ها برای اندام زنانه «کُس» (آوانگاری: kōs) و «چوچ» (آوانگاری: čuč) و نیز عبارت دوگانهٔ «کُس–چوچ» هستند، که کُس هنوز در بسیاری از نقاط ایران به همین‌گونه بر زبان می‌رود. کُس را در پارسی میانه (یا پارسیک) به خط پهلوی به‌گونهٔ «» می‌نوشتند. چوچ در پهلوی به‌گونهٔ «» نوشته می‌شد و در بعضی متن‌های پهلوی نیز با هُزوارِشِ «» آمده‌است.[4]

تاریخ
شیلا نا گیگ مشهور کلیسای سنت ماری و دیوید، واقع در کیلپک، انگلستان

شیلا نا گیگ به نقوش حجاری شدهٔ مجازی از چهره و اندام زنان برهنه که فرج آن‌ها به گونه‌ای اغراق‌آمیز نمایش داده شده‌است، گفته می‌شود. این نقوش سنگی، اغلب در کلیسا‌ها، قلعه‌ها و سایر بناها، به ویژه در کشورهایی مثل جزیره ایرلند و بریتانیای کبیر یافت می‌شوند و گاهی اوقات در آن‌ها به جای چهرهٔ زنان، چهرهٔ مردها نیز به چشم می‌خورد.

ورود لینگام در یونی، معبدی در ویتنام

یونی نمادی از شاکتی ایزدبانوی هندو است. شاکتی در آئین شیواپرستی همسر شیوا ایزد آفریننده دنیاست و یونی معمولاً در کنار لینگام که نماد آلت نرینگی شیواست عبادت شده و متداولترین نماد غایی در هند محسوب می‌شود.[5]

لب‌های کوچک

عضو خارجی مهبل زن که مشتمل بر دو تکه گوشت بوده و ورودی فرج زن را می‌پوشاند. معمولاً اندازه قسمت چپ و راست با هم متفاوت بوده و رنگ آن‌ها نیز با قسمت‌های دیگر فرج متفاوت و از آن‌ها تیره‌تر است. اندازهٔ آن‌ها نیز از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

فعالیت جنسی

درطی فعالیت جنسی، درصورت تحریک اعصابی که در ورودی مهبل و اطراف کلیتوریس متمرکز هستند، لذت جنسی زنانه به‌وجود می‌آید. درطی برانگیختگی جنسی، به‌ویژه با تحریک کلیتوریس، ماده خودروان‌کاری ترشح شده از سلول‌های دیواره‌های مهبل، از اصطکاک ایجاد شده در اثر فعالیت‌های گوناگون جنسی می‌کاهد. پژوهش‌ها نشان داده‌اند، بخش‌هایی از کلیتوریس به درون فَرج و مهبل گسترش می‌یابند.[6]

جستارهای وابسته

نگارخانه
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فرج و آلت‌زنانه موجود است.


  • در سمت‌چپ، فرج در حالت عادی می‌باشد و در تصویر سمت‌راست، فرج در اثر تحریک جنسی، برانگیخته شده‌است.
  • نگاره که لبهٔ برونی و درونی فرج را به تصویر کشیده‌است
  • کالبدشناسی فرج و رحم
  • سرمنشأ جهان نقاشی رنگ روغن روی بوم، اثر هنرمند معروف اهل فرانسه، گوستاو کوربه
  • فرج ختنه شده
  • فرج در حیوانات (اسب)

منابع
  1. Telleen, Steven (11 February 2016). "The Female Reproductive System". Rice University, OpenStax CNX. Retrieved 29 March 2016.
  2. Rosdahl, Caroline (2012). Textbook of basic nursing. Philadelphia: Wolters Kluwer Health/Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 978-1-60547-772-5.
  3. Hoffman, Barbara (2012). Williams gynecology. New York: McGraw-Hill Medical. ISBN 978-0-07-171672-7.
  4. فرهنگ هزوارش‌های دبیرهٔ پهلوی، فریدون جنیدی، ص ٢ و ٣٢
  5. جوزف کمبل، قدرت اسطوره، عباس مخبر، نشر مرکز، ۱۳۷۷، ص ۲۵۵
  6. BBC NEWS | Health | Time for rethink on the clitoris

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فرج (عضو) موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.