جعفرآباد (بیلهسوار)
جعفرآباد شهری در بخش قشلاق دشت شهرستان بیله سوار استان اردبیل ایران است.
جعفرآباد | |
---|---|
کشور | ![]() |
استان | اردبیل |
شهرستان | بیله سوار |
بخش | قشلاق دشت |
نام(های) دیگر | شاه آباد |
نام(های) پیشین | کوبر آباد و یوشان آباد |
سال شهرشدن | ۱۳۷۱ |
مردم | |
جمعیت | ۷،۲۲۶ نفر (سال ۱۳۹۵) |
رشد جمعیت | ۶/۷٪ (۵سال) |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت | ۳۳۰ هکتار |
ارتفاع | ۲۲۰ متر |
میانگین دمای سالانه | ۲۰/۶سانتیگراد |
میانگین بارش سالانه | ۳۶۰میلی متر |
اطلاعات شهری | |
تأسیس شهرداری | ۱۳۷۱ |
رهآورد | گندم و جو و ورنی و گلیم |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۴۵۳۲۸۸ |
شناسهٔ ملی خودرو | ![]() |
کد آماری | ۲۲۰۹ |
![]() ![]() جعفرآباد |
این شهر، مرکز دهستان قشلاق شرقی و مرکز بخش قشلاق دشت است و در حدود 26 کیلومتری شمالغربی شهر بیلهسوار (مرکز شهرستان)، در دشت مغان،قرار دارد.
تاسیس
محل شهر جعفرآباد و دشتهای پیرامون آن، در گذشته قشلاق عشایر شاهْسَوَن به شمار میرفت. ظاهراً به سبب موقعیت مناسب جغرافیایی، اولین فعالیتهای عمرانی منطقه در آنجا آغاز شد با شروع فعالیتهای عمرانی شرکتِ شیار آذربایجان در حدود 1318 ش، هسته اولیه آبادی شکل گرفت و با اجرای طرحِ هادی روستایی (از طرحهای عمرانی روستایی که بنیاد مسکن انقلاب اسلامی تهیه و اجرا میکند) بافت مسکونی آن منظمتر شد. شهر کنونی دارای سه بافت شهری است:
- هسته اولیه در کنار انبارهای شرکت شیار آذربایجان (با مساکن کوچک)
- بافت توسعه یافته در امتداد راه ارتباطی جعفرآباد و آبادی چالْمِه کَنْدی (در فاصله حدود سه کیلومتری جنوب شهر جعفرآباد)
- بافت قسمتهای مهاجرنشین
نام آبادی جعفرآباد در گذشته یوشان آباد (یوشان، نام گیاهی در منطقه) بود. پس از انجام شدن فعالیتهای عمرانی در آنجا، شاهآباد نامیده شد در سرشماری 1335 ش، نام این آبادی شاهآباد (با 563 تن جمعیت) در شهرستان مشکین شهر ذکر شد. در دهه 1350 ش، از اسکان طایفه میکائیلو (از ایل شاهسَوَن) در این آبادی یاد شده و به آبادی بزرگ شاهآباد (با2561 تن جمعیت) در دهستانِ مغانِ بخش بیله سوار (در شهرستان مشکینشهر) اشاره شده است. آبادی شاهآباد پس از پیروزی انقلاب اسلامی (1357 ش) جعفرآباد نامیده شد. در 1365 ش، نام آن در دهستانِ مغان شرقی بخش بیلهسوار (در شهرستان مغان) آبادی جعفرآباد به موجب تصویبنامه هیئتوزیران در 18 مرداد 1366 مرکز دهستان قشلاق شرقی (در شهرستان مغان) شد. با تبدیل بخش بیلهسوار به شهرستان و تشکیل بخش قشلاق دشت در 17 تیر 1370، آبادی جعفرآباد مرکز بخش شد
طبیعت
اقتصاد شهر عمدتاً متکی به بخش کشاورزی (به ویژه کشت گندم و جو) و دامپروری در دشتهای پیرامونِ شهر است. برخی اهالی آن در کشت و صنعت مغان (به مساحت هجده هزار هکتار در دشت شمال و شمالغربی شهر) اشتغال دارند. در کنار شهر جعفرآباد، دو سیلو (انبار غله، یکی با ظرفیت هفت هزار تُن و دیگری با ظرفیت یکصد هزار تُن) و واحد صنعتی دامپروری در شمالغربی شهر (احداث در ۱۳۴۴ ش)، فعال است.همچنین این شهر دارای یک مرکز تحقیقات و آزمایش کشاورزی و دامپروری و دو بوستان به نامهای پارک جنگلی به مساحت هشتاد هزار متر مربع و فدک به مساحت هفت هزار متر مربع، میباشد. محل شهر جعفرآباد و دشتهای پیرامون آن، در گذشته قشلاق عشایر شاهْسَوَن به شمار میرفت.
آب و هوا
جعفر آباد موغان زمستانهای معتدل و تابستانهای گرم و خشک دارد. بادهای محلی منطقه از جمله خَزَر یلی از شرق و باد آغ یل (یا باد سفید، معروف به باد گَرْمیج) از غرب به آنجا میوزد. آب آشامیدنی شهر از آبراهه کانال دشت مغان تأمین میشود.
جاذبه های گردشگری
از مهم ترین جاذبه های گردشگری شهر جعفرآباد مغان می توان به رشته کوه خروسلو انواع صنایع دستی مانند بافت ورنی و گلیم بافی و …. اشاره کرد.
راه ها
فاصله جعفرآباد با شهرهای مهم به ترتیب زیر است:
جمعیت
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۸٬۲۲۶ نفر (در ۲٬۸۲۷ خانوار) بوده است.[1]
- مساحت مسکونی شهر تقریباً ۲۷۰ هکتار میباشد
جمعیت تاریخی | ||
---|---|---|
سال | جمعیت | ±% |
۱۳۷۵ | ۵٬۸۶۳ | — |
۱۳۸۵ | ۷٬۰۲۴ | +۱۹٫۸٪ |
۱۳۹۰ | ۷٬۷۰۶ | +۹٫۷٪ |
۱۳۹۵ | ۸٬۲۲۶ | +۶٫۷٪ |
منابع
- «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵» (اکسل). درگاه ملی آمار.
اطلس گیتاشناسی استانهای ایران، تهران: مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، ۱۳۸۳ خ.