دگرگونی بزرگ واکهها
دگرگونی بزرگ واکهها (به انگلیسی: Great Vowel Shift)، به دگرگونی بزرگی در تلفظ زبان انگلیسی گفته میشود که در انگلستان میان سالهای ۱۳۵۰ و ۱۷۰۰ رخ داد.[1][2] در جریان دگرگونی بزرگ واکهها، تلفظ همهٔ واکههای کشیدهٔ انگلیسی میانه تغییر کرد. به سبب استانداردسازی هجی کردن انگلیسی در سدههای ۱۵هم و ۱۶هم، دگرگونی بزرگ واکهها عهده دار بسیاری از هجیهای انگلیسی است.[3]
| Word | Vowel pronunciation | Soundfile | |||
|---|---|---|---|---|---|
| late ME | EModE | ModE | |||
| ۱۴۰۰ | ۱۵۰۰ | ۱۶۰۰ | ۲۰۰۰ | ||
| bite | /ei/ | /ɛi/ | |||
| meet | /i:/ | /i:/ | |||
| meat | /ɛ:/ | ||||
| mate | /a:/ | ||||
| out | /ou/ | /ɔu/ | |||
| boot | /u:/ | /u:/ | |||
| boat | /ɔ:/ | ||||
پانویس
- در دگرگونی واکههای بلند در انگلیسی میانه، چه مقدار تغییر به طور قطع رخ داده است؟ نوشتۀ روبرت استاکول، ۲۰۰۲؛ بایگانیشده در ۵ سپتامبر ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine در مینکووا، دونکا؛ مطالعاتی در تاریخ زبان انگلیسی: چشم انداز هزاره. Mouton de Gruyter؛ شابک ۳−۱۱−۰۱۷۳۶۸−۹ .
- ویلد، اچ. سی. (۱۹۵۷)، تاریخ مختصر انگلیسی.
- دنهام، کریستین؛ لوبک، آن (۲۰۰۹)، زبانشناسی برای همه: معرفی. مؤسسه آموزشی کینگیج، ص ۸۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.