دگرگونی بزرگ واکه‌ها

دگرگونی بزرگ واکه‌ها (به انگلیسی: Great Vowel Shift)، به دگرگونی بزرگی در تلفظ زبان انگلیسی گفته می‌شود که در انگلستان میان سال‌های ۱۳۵۰ و ۱۷۰۰ رخ داد.[1][2] در جریان دگرگونی بزرگ واکه‌ها، تلفظ همهٔ واکه‌های کشیدهٔ انگلیسی میانه تغییر کرد. به سبب استانداردسازی هجی کردن انگلیسی در سده‌های ۱۵هم و ۱۶هم، دگرگونی بزرگ واکه‌ها عهده دار بسیاری از هجی‌های انگلیسی است.[3]

WordVowel pronunciationSoundfile
late MEEModEModE
۱۴۰۰۱۵۰۰۱۶۰۰۲۰۰۰
bite /i:/ /ei//ɛi/ /aɪ/
meet /e:/ /i:/ /i://i:/
meat /ɛ:/ /ɛ:/ /e:/ /i:/
mate /a:/ /a:/ /ɛ:/ /eɪ/
out /u:/ /ou//ɔu/ /aʊ/
boot /o:/ /u:/ /u://u:/
boat /ɔ:/ /ɔ:/ /o:/ /oʊ/ ، /əʊ/

پانویس

  1. در دگرگونی واکه‌های بلند در انگلیسی میانه، چه مقدار تغییر به طور قطع رخ داده است؟ نوشتۀ روبرت استاکول، ۲۰۰۲؛ بایگانی‌شده در ۵ سپتامبر ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine در مینکووا، دونکا؛ مطالعاتی در تاریخ زبان انگلیسی: چشم انداز هزاره. Mouton de Gruyter؛ شابک ۳−۱۱−۰۱۷۳۶۸−۹ .
  2. ویلد، اچ. سی. (۱۹۵۷)، تاریخ مختصر انگلیسی.
  3. دنهام، کریستین؛ لوبک، آن (۲۰۰۹)، زبانشناسی برای همه: معرفی. مؤسسه آموزشی کینگیج، ص ۸۹.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.