زبان‌های آنگلو-فریسی
زبان‌های آنگلو-فریسی نام گروهی از زبان‌ها از شاخه زبان‌های ژرمنی غربی است و شامل زبان‌هایی می‌شود که از دو زبان انگلیسی باستان و فریسی باستان نشأت گرفته‌اند.
| آنگلو-فریسی | |
|---|---|
| پراکنش: | در اصل انگلستان، اسکاتلند غیرکوهستانی و ساحل دریای شمال از فریسلاند تا یوتلاند؛ امروزه سراسر جهان |
| تبار: | هندواروپایی
|
| زیرگروه‌ها: | |
| گلاتولوگ | angl1264[1] |
 پراکندگی زبان‌های آنگلو-فریسی در اروپا
| |
نزدیکی گویشوران زبان‌های آنگلو-فریسی باستان و ساکسون باستان در طول تاریخ باعث اثرگذاری این زبان‌ها بر یکدیگر و وجود ویژگی‌های مشترک میان این زبان‌ها شده‌است. با این حال و با وجود ریشه‌های مشترک، تفاوت‌های نسبتاً زیادی میان زبان‌های فریسی و آنگلی دیده می‌شود که علت آن تاثیر زیاد زبان‌های شمالی و فرانسوی بر زبان انگلیسی و از سوی دیگر تاثیرات زبان‌های هلندی و آلمانی پایین بر زبان فریسی است.
زبان‌ها
زبان‌های آنگلو-فریسی به دو شاخه اصلی آنگلی و فریسی تقسیم می‌شوند:
- زبان‌های آنگلی
- انگلیسی
- اسکاتس
- یولا (ازمیان رفته)
- زبان‌های فریسی
منابع
- Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Anglo-Frisian". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.