آلمانی میانه
آلمانی میانه (آلمانی: mitteldeutsche Dialekte, mitteldeutsche Mundarten, Mitteldeutsch) گروهی از گویش‌های آلمانی بالا است که از راینلاند در غرب تا مناطق پیشین.
| آلمانی میانه | |
|---|---|
| Mitteldeutsch | |
| پراکنش: | غرب و مرکز آلمان، جنوب شرق هلند، شرق بلژیک، لوکزامبورگ و شمال شرق فرانسه |
| تبار: | هندواروپایی
|
| زیرگروه‌ها: |
آلمانی میانه غربی
آلمانی میانه شرقی
|
| گلاتولوگ | fran1268[1] |
 گویش‌های آلمانی میانه
۲: فرانکونیایی موزلی
۴: هسه‌ای
۶: فرانکونیایی لورینی
۷: تورینگی
۸: ساکسونی بالا
۹: ارزگبیرگی
۱۰: لوساتی-سیلزیایی
۱۱: مارچی جنوبی | |
آلمانی میانه در شهرهای مهم و تأثیرگذاری همچون پایتخت، برلین، پایتخت پیشین آلمان غربی، بن، کلن، دوسلدورف و مرکز اقتصادی اصلی آلمان یعنی فرانکفورت رایج است. زبان لوکزامبورگی از این خانواده زبان رسمی لوکزامبورگ به‌شمار می‌رود.
جستارهای وابسته
- زبان‌های آلمانی بالا
- آلمانی سفلی
منابع
- Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Middle German". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.