زبان گوتی

گوتی زبانی مرده از گروه زبان‌های ژرمنی شرقی است که گویشوران آن گوت‌ها بوده‌اند. این زبان با کدکس آرجنتوس که یک برگردان کتاب مقدس از سده ششم میلادی است، شناخته می‌شود.

صفحه‌ای از کدکس آرجنتوس
زبان گوتی
کدهای زبان
ایزو ۲–۶۳۹got
ایزو ۳–۶۳۹got
زبان‌شناسی52-ADA

این زبان به عنوان یک زبان ژرمنی به خانواده زبان‌های هندواروپایی تعلق دارد. از میان زبان‌های ژرمنی، قدیمی‌ترین متون به جای مانده مربوط به زبان گوتی و مربوط به قرن چهارم میلادی می‌باشد. در اواسط قرن ششم میلادی در اثر عواملی همچون شکست نظامی گوت‌ها از فرانک‌ها، خروج آنها از شبه‌جزیره ایتالیا و منزوی شدن آنها در شبه‌جزیره ایبری باعث رو به زوال گذاردن این زبان شد. با این حال این زبان تا قرن هشتم میلادی در شبه‌جزیره ایبری وتا قرن نهم میلادی در اطراف دانوب سفلی و همچنین برخی مناطق در شبه جزیره کریمه رواج داشته‌است.

الفبا
نوشتار اصلی: الفبای گوتی

الفبای گوتی الفبایی بود که برای نوشتن زبان گوتی در قرن چهارم میلادی توسط اولفیلاس به هدف ترجمه انجیل ایجاد شد.[1] این الفبا براساس الفبای یونانی است که بدان تعدادی حرف جدید برای واج‌های گوتی افزوده شده‌است.

جستارهای وابسته
  • زبان گوتی کریمه

منابع
  1. According to the testimony of the historians Philostorgius, Socrates of Constantinople and Sozomen. Cf. Streitberg (1910:20).

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Gothic language». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ مارس ۲۰۱۱.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.