رآکتور گرماهسته‌ای آزمایشی بین‌المللی

راکتور گرماهسته‌ای آزمایشی بین‌المللی (به انگلیسی: International Thermonuclear Experimental Reactor) مشهور به ITER یا ایتر، بزرگترین طرح یک رآکتور همجوشی هسته‌ای است که تا کنون طراحی شده است، و بر پایهٔ محصورسازی مغناطیسی بنیاد نهاده شده‌است.[1]

مختصات: ۴۳°۴۲′۱۷٫۸۴″ شمالی ۵°۴۶′۹٫۱″ شرقی
ماکت پروفیل عرضی رآکتور

برای آغاز فرایند همجوشی، نیاز است که سوخت همجوشی را که از دوتریم و تریتیوم تشکیل شده، به دمای بالایی برسانیم. این دما نزدیک ۱۰۰ میلیون درجه سانتیگراد است. یکی از روش‌های پیشنهاد شده محصور کردن پلاسما با کاربرد میدان مغناطیسی است.

طرح ایتر در ۱۹۸۵ نخست در گفتگوهایی میان اتحاد جماهیر شوروی و آمریکا مطرح گردید. در طی سال‌های بعد، شماری دیگر از کشورها به پروژه پیوستند، و امروزه ۷ عضو چین، اتحادیه اروپا، هند، ژاپن، کره جنوبی، روسیه و آمریکا در این پروژه فعالیت دارند.

تاسیسات اصلی این پروژه در فرانسه قرار خواهد داشت. ایتر بزرگترین توکاماک ساخته شده در تاریخ خواهد بود.[2]

منابع
  1. «EFDA | European Fusion Development Agreement» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۵ ژوئیه ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۰۹.
  2. The "tokamak" concept | ITER Belgium

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ رآکتور گرماهسته‌ای آزمایشی بین‌المللی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.