رندانگ

رِندانگ (اندونزیایی: Rendang‎) یک خوراکِ گوشتیِ پرادویه است که در اصل غذای قوم مینغکاباو در کشور اندونزی بود[1] و اینک در تمامی نقاط این کشور طبخ و مصرف می‌شود.[2] این غذا را در مراسم‌های مناسبتی (همچون عروسی و عید فطر) و همچنین برای میهمانان مهم خود سِرو می‌کنند.[3]

رِندانگ
رِندانگِ اصیلِ مینغکاباو، تیره‌رنگ و کمی خشک است و با «کِتوپات» (نوعی دامپلینگ برنج) سرو می‌شود.
نام(های) دیگرراندانگ (با لهجهٔ مردمان مینغکاباو)
وعدهغذای اصلی
خاستگاهاندونزی
منطقه یا ناحیهسوماترای غربی
دمای سروداغ یا ولرم
ترکیبات اصلیگوشت (گوشت گاو، گوشت گوسفند یا بز)، شیر نارگیل، فلفل تند، زنجبیل، گالانگال، زردچوبه، علف لیمو، سیر، موسیر
انواعرندانگ مرغ، رندانگ ایتیک (مرغابی)، رندانگ جگر، رندانگ طحال

رِندانگ در کشورهای مالزی، سنگاپور، برونئی و فیلیپین هم پخته می‌شود. یکی از نخستین اشاراتی که به این غذا وجود دارد، در کتاب مالایایی «حکایت‌های امیرحمزه» در اوایل قرن شانزدهم میلادی است.[4]

در سال ۲۰۱۱ میلادی، ۳۵٬۰۰۰ خوانندهٔ وبگاه سی‌ان‌ان، این غذا را در یک نظرسنجی تحتِ عنوانِ «۵۰ غذای خوشمزه جهان»، به عنوان خوشمزه‌ترین غذای جهان برگزیدند.[5]

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع
  1. Owen, Sri (1993). The Rice Book. Doubleday. ISBN 0-7112-2260-6.
  2. Taylor, Jean Gelman (2003). Indonesia: Peoples and Histories. New Haven and London: Yale University Press. pp. 46. ISBN 0-300-10518-5.
  3. Lipoeto, Nur I; Agus, Zulkarnain; Oenzil, Fadil; Masrul, Mukhtar; Wattanapenpaiboon, Naiyana; Wahlqvist, Mark L (February 2001). "Contemporary Minangkabau food culture in West Sumatra, Indonesia". Asia Pacific Journal of Clinical Nutrition. Blackwell Synergy. 10 (1): 10–6. doi:10.1046/j.1440-6047.2001.00201.x. PMID 11708602.
  4. Hikayat Amir Hamzah, A. Samad Ahmad
  5. Tim Cheung (7 September 2011). "Your pick: World's 50 best foods". CNNGo. Archived from the original on 11 November 2012. Retrieved 19 May 2015.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ رندانگ موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.