سطح مخروطی
در هندسهٔ تحلیلی، سطح مخروطی یا رویهٔ مخروطی (به انگلیسی: Conical surface) یک رویهٔ بیکران است که از دوران یک خط حول یک محور (متقاطع) به دست میآید.

به طور کلّیتر، یک مخروط بیضوی (به انگلیسی: Elliptic Cone) از انواع رویههای درجهٔ دوم است[1].
به مخروط بیضوی و نیز به سطح مخروطی، به طور خلاصه مخروط نیز میگویند. در گذشته «مخروط» به معنی سطحی کراندار و قائم با قاعدهٔ دایره بود. در طی زمانها مفهوم کلمهٔ «مخروط» مخروط اریب را نیز شامل شد و پس از پیشرفت بیشتر ریاضیات، این اصطلاح کاملتر شد و سطح مخروطی را نیز شامل شد. هنوز در تدریس ریاضی در سطوح ابتدایی در جهان از معنی قدیمی استفاده میشود[2].
ویژگیها
هر سطح مخروطی سه محور (خط) تقارن عمود بر هم دارد که در یک مرکز (نقطه) تقارن با یکدیگر تقاطع دارند.
به مرکز تقارن سطح مخروطی رأس آن میگویند و به محور تقارن آن محور. هر خط روی مخروط (خطوطی که با دوران آنها حول محور، مخروط به دست میآید) را یک مولّد سطح مخروطی مینامند[3].
مقاطع مخروطی
هر سطح مقطع از سطح مخروطی یا یک هذلولی ست، یا سهمی، یا بیضی یا دایره، یا یک خط یا نقطه و یا تهی ست[3].
معادلهٔ استاندارد
در دستگاه مختصات دکارتی، روش استاندارد نمایش یک مخروط بیضوی با مرکز تقارن در مبدأ مختصات به صورت زیر است[1]:
اگر باشد سطح مخروطی (دایروی) حاصل میشود.
در ابعاد بالاتر
یک ابرمخروط در فضای ، یک ابررویهٔ درجه دو است. یک ابرمخروط، همهٔ نقاطی مانند است که در معادلهٔ استاندارد زیر صدق کنند:
جستارهای وابسته
منابع
- «۱۲٫۶». Thomas' Calculus (14th Edition).
- ریاضی ششم (آموزش و پرورش).
- «۲: آشنایی با مقاطع مخروطی». هندسه ۳ (آموزش و پرورش).