سفیدچاله

سفیدچاله در نسبیت عام، یک منطقه فرضی در فضازمان است که امکان ورود ندارد اما ماده و نور می‌توانند از آن خارج شوند. سفیدچاله‌ها برعکس سیاه‌چاله است که ماده و نور می‌تواند وارد آن شود اما حتی نور نیز امکان گریز ندارد. سفیدچاله در نظریهٔ سیاه‌چاله‌های ابدی ظاهر شدند. اگر حل منجر به سیاه‌چاله در معادلات میدان اینشتین در آینده اتفاق بیفتد حلی نیز برای وجود سفیدچاله در گذشته آن وجود خواهد داشت[1] اگرچه چنین نواحی در سیاه‌چاله‌هایی که از طریق رمبش گرانشی وجود آمده‌باشند نمی‌تواند وجود داشته باشد. هنوز هیچ فرایند فیزیکی برای تشکیل سفیدچاله شناخته نشده‌است.

سفیدچاله‌ها مانند سیاه‌چاله‌ها دارای جرم، بار الکتریکی و تکانه زاویه‌ای هستند. سفیدچاله مانند هر جرم دیگری ماده را به سوی خود جذب می‌کند اما اجسامی که به سوی سفید چاله سقوط می‌کنند در عمل هرگز به افق رویداد آن نمی‌رسند. در واقع اطلاعات ربوده شده توسط سیاه چاله با سفید چاله باز گردانیده میشود.

نظریه

نظریه مرگ سیاهچاله‌ها و تبدیل آنان به سفیدچاله با عملکردی کاملاً برعکس هم‌اکنون به‌مهم‌ترین موضوع قابل بحث در محافل علمی جهان تبدیل شده است. به گفته دانشمندان براساس نظریه گرانش کوانتومی فروپاشی یک ستاره پس از مرگ که منجر به تبدیل سیاهچاله می شود تنها یک اثر موقتی است زیرا در نهایت با انفجار و مرگ سیاهچاله ، یک سفید چاله ایجاد می شود.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Carroll, Sean M. (2004). Spacetime and Geometry (5.7 ed.). Addison Wesley. ISBN 0-8053-8732-3.

پیوند به بیرون


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.