سهمگین‌دندان
سهمگین‌دندان یا دیودون (نام علمی: Daeodon) یک سرده منقرض‌شده از پستانداران سم‌دار است که بین ۲۹ تا ۱۹ میلیون سال پیش می‌زیست. سهمگین‌دندان بزرگ‌ترین و آخرین سرده خانواده کامل‌دندانان محسوب می‌شود که در گسترده وسیعی از آمریکای شمالی امروزی زندگی می‌کرد. با وجود پراکندگی وسیع جغرافیایی جمعیت سهمگین‌دندان هیچ‌گاه فراوان نبود و این جانور سرانجام در اوایل دور میوسن به دلیل رقابت دیگرگونه‌ای با گوشت‌خوارسانان پیشرفته‌تر از میان رفت. سنگواره‌های سهمگین‌دندان در سرزمین‌های غرب آمریکای شمالی شامل بتل‌کریک و جنوب داکوتا در ایالات متحده کشف شده‌اند.[1]
| سهمگین‌دندان | |
|---|---|
Lower_Miocene_of_Nebraska.jpg.webp) | |
| اسکلت یک سهمگین‌دندان در موزه پیتسبرگ | |
| آرایه‌شناسی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| شاخه: | طنابداران |
| رده: | پستانداران |
| راسته: | جفت‌سم‌سانان |
| تیره: | †کامل‌دندانان |
| سرده: | †سهمگین‌دندان |
| گونه: | D. shoshonensis† |
| نام علمی | |
| Daeodon shoshonensis (کوپه، ۱۸۷۸) | |
| مترادف | |
توصیف
سهمگین‌دندان پستانداری بزرگ بود که همانندی بسیاری با خوک‌ها و گرازهای امروزی داشت اما از نظر فرگشتی به اسب‌آبیان و آب‌بازسانان نزدیک‌تر بوده‌است. این جانور تا شانه حدود ۱٫۸ متر ارتفاع داشت و جمجمه بزرگ آن به تنهایی حدود ۹۰ سانتی‌متر طول داشت. سهمگین‌دندان آرواره‌ای قدرتمند با دندان‌های بزرگ و برجسته داشت و به احتمال زیاد یک جانور همه‌چیزخوار محسوب می‌شده که از مواد غذایی مانند ریشه گیاهان و مردار جانوران تغذیه می‌کرده‌است.
منابع
- «دینوئیوس». وب‌گاه ngdir. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ مه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۹ تیر ۱۳۸۹.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Daeodon». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ ژانویه ۲۰۲۰.