شهرستان دشتستان

شهرستان دشتستان یکی از شهرستانهای استان بوشهر و مرکز آن شهر برازجان است.

شهرستان دشتستان
موقعیت شهرستان دشتستان در استان بوشهر
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانبوشهر
مرکز شهرستانبرازجان
سایر شهرهاآب‌پخش،وحدتیه،سعدآباد،شبانکاره،دالکی،تنگ ارم،کلمه،بوشکان
بخش‌هامرکزی،سعدآباد،آب‌پخش،شبانکاره،ارم،بوشکان
سال تأسیس۱۳۳۳ خورشیدی
نام‌های پیشیندستقان
مردم
جمعیت۲۵۲٬۰۴۷ نفر (۱۳۹۵)[1]
مذهبشیعه
جغرافیای طبیعی
مساحت۶،۳۲۷ کیلومتر مربع کیلومتر مربع
داده‌های دیگر
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۷۷
وبگاهwww.dashtestan.com

جمعیت و وسعت

طبق آخرین سرشماری در سال ۱۳۹۵ جمعیت شهرستان دشتستان ۲۵۲٬۰۴۷ نفر می‌باشد.

مساحت این شهرستان ۶،۳۲۷ کیلومتر مربع است.

زبان و گویش

مردم دشتستان به گویش دشتستانی زبان فارسی سخن می‌گویند.[2] این گویش به دلیل همجواری سرزمینی با مردم لرزبان با زبان لری نیز نزدیکی دارد و دربرگیرنده برخی واژه‌های لری است. گویش دشتستانی به گویش‌های دشتی و تنگسیری در استان بوشهر نیز نزدیک است.[3][4]

موقعیت

شهرستان دشتستان در شرق استان بوشهر از جنوب به شهرستان دشتی، از مغرب به شهرستان بوشهر و تنگستان از شمال غرب به شهرستان گناوه و از مشرق و شمال شرق به استان فارس منتهی می‌شود.

خرما مهم‌ترین محصول کشاورزی این منطقه بوده و نقش مهمی در اقتصاد این شهرستان و استان و کشور دارد.

تاریخچه

شهرستان دشتستان از قدیمی‌ترین شهرستان‌های ایران می‌باشد. دشتستان از قدیمی‌ترین مناطق ایران است که جغرافی دانان از آن به نام دستقان یاد کرده‌اند و آن را جز نواحی گرمسیرات فارس ذکر کرده‌اند. اصطخری آن را از نواحی اردشیر خوره که یکی از کوره‌های پنجگانه فارس قدیم بوده محسوب داشته‌است.

مؤلف فارسنامه ناصری دشتستان [بزرگ] را به چهارده ناحیه تقسیم کرده و از آن‌ها اینگونه یاد می‌کند: «انگالی - برازجان - اهرم - بوشهر - تنگستان - حیات داوود - خورموج - دالکی - رودحله - زنگنه - زیرراه - شبانکاره - گناوه - مضافات بوشهر.»

بناهای تاریخی شهرستان دشتستان

از آثار تاریخی شهرستان دشتستان می‌توان به کاخ زمستانی کورش در شهر برازجان - شهر تاریخی توز یا توج - تل مر - تل خندق در دشت دهرود سفلی در بخش ارم - گور دختر - کوشک اردشیر ساسانی معروف به اردشیر بابکان در روستای پشت پر (بز پر) واقع در بخش تنگ ارم - بنای موسوم به زندان سلیمان واقع در روستای پشت پر در بخش تنک ارم - آتشکده (در نزدیکی تل خندق) - کاروانسرای مشیرالملک (در شهر برازجان) و … که تمامی این آثار در دشتستان و اطراف برازجان قرار دارند اشاره کرد.

تقسیمات کشوری

شهرستان دشتستان دارای ۶ بخش ،۱۲ دهستان و ۹ شهر به شرح زیر است:

شهرستان دشتستان
نام بخش مرکز بخش جمعیت بخش ۱۳۹۵ نام دهستان مرکز دهستان جمعیت دهستان ۱۳۹۵ شهر جمعیت شهر ۱۳۹۵
مرکزی برازجان ۱۴۵،۴۶۰ نفر دالکی دالکی ۱۲،۲۰۸ نفر برازجان

دالکی

 ۱۱۰،۵۶۷ نفر


۶،۴۳۶ نفر

حومه سرکره ۹،۶۰۳ نفر
زیارت زیارت ۶،۶۴۶ نفر
سعدآباد سعدآباد ۳۳،۵۱۳ نفر زیرراه نظرآقا ۱۲،۳۱۹ نفر وحدتیه

سعدآباد

 ۱۱،۲۲۲ نفر


۸،۲۴۸ نفر

وحدتیه وحدتیه ۱،۷۲۴ نفر
آب‌پخش آب‌پخش ۲۳،۱۳۲ نفر درواهی آب‌پخش ۳،۲۱۱ نفر آب‌پخش ۱۸،۹۱۳ نفر
دشتی اسماعیل‌خانی دشتی‌اسماعیل‌خانی ۱،۰۰۸ نفر
شبانکاره شبانکاره ۲۲،۳۴۸ نفر شبانکاره شبانکاره ۱۴،۴۴۸ نفر شبانکاره ۷،۹۰۰ نفر
ارم تنگ ارم ۱۳،۶۶۰ نفر دهرود دهرود سفلی ۵،۳۷۲ نفر تنگ ارم ۳،۲۴۲ نفر
ارم تنگ ارم ۵،۰۴۶ نفر
بوشکان کلمه ۱۲،۹۴۳ نفر پشتکوه کلمه ۵،۹۱۱ نفر کلمه

بوشکان

 ۲،۴۶۳ نفر


۲،۱۳۵ نفر

بوشکان بوشکان ۲،۴۳۴ نفر

تغییرات تقسیمات کشوری

بر اساس مصوبه دولت (۱۸ مرداد ماه ۱۳۸۸)، دهستان دشتی اسماعیل‌خانی به مرکزیت روستای دشتی اسماعیل خانی از توابع استان بوشهر از ترکیب روستاها، مزارع و مکانهای بصری، چم تنگ، تأسیسات گاز، بنارسلیمانی، بنه محمدعبداله خمیسی، پمپاژ چم تنگ ـ مکابری ـ قلعه سوخته ـ کره بند ـ زردکی سفلی ـ احشام شمالی احشام شیخی ـ هفت جوش ـ سه کنار ـ دره دون در تابعیت بخش آبپخش شهرستان دشتستان ایجاد و تأسیس می‌شود. بر این اساس، بخش آبپخش به مرکزیت شهر آبپخش مشتمل بر دهستان‌های درواهی و دشتی اسماعیل‌خانی در تابعیت شهرستان دشتستان ایجاد و تأسیس می‌شود.[5]

نمایندگان مجلس شورای اسلامی و شخصیتهای مشهور

نمایندگان مجلس شورای اسلامی

منابع
  1. «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵» (اکسل). درگاه ملی آمار.
  2. کتاب «سیری در گویش دشتستان» تألیف طیبه برازجانی ویستا
  3. سیری در گویش دشتستان ویستا
  4. بوشهر بایگانی‌شده در ۹ ژوئن ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine درگاه ملی خدمات الکترونیکی ایران
  5. دو شهرستان جدید در نقشه تقسیمات کشوری «و تغییرات در شهرستان دشتستان» بایگانی‌شده در ۳۱ مه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine پورتال وزارت کشور، 21 مرداد 1388.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.