شوتوکان
شوتوکان (به ژاپنی: 松涛館) یکی از مهمترین سبکهای کاراته است، که توسط: گیچین فوناکوشی (۱۹۵۷–۱۸۶۸) بنیانگذاری شد.
| شوتوکان Shōtōkan-ryū 松濤館流 | |
|---|---|
![]() شوتوکان به کانجی | |
| نام | شوتوکان Shōtōkan-ryū 松濤館流 |
| تاریخ تاسیس | ۱۹۸۳ (میلادی) |
| کشور مبدا | ژاپن |
| بنیانگذار | گیچین فوناکوشی (۱۹۵۷ تا ۱۹۶۸) جیگو فوناکوشی (۱۹۰۶ تا ۱۹۴۵ |
| هنر رزمی | کاراته |
| هنرهای رزمی پدر | شوریریو، شورینریو |
| سبکهای فرزند | وادوریو, شوتوکای, چیتوریو, شیندوجیننریو, یوسیکانکاراته, کیوکوشین, تکواندو |
ساختار نام
«شوتو»[پاورقی 1] اسم مستعار و امضای ادبی فوناکوشی و «کان» به معنای خانه یا مکتب است. علاوه بر آن شوتوکان متعلق به سیستم شوریته در کاراته است.
تاریخچه
در سال ۱۹۴۸ اجرای هنرهای رزمی آزاد شد و دو تن از شاگردان قبلی دوجوی[پاورقی 2] شوتوکان به نامهای ماساتوشی ناکایاما و ایسائو اُباتا سازمان جدیدی را به نام انجمن کاراته ژاپن (JKA) به عنوان اولین تشکیلات رسمی کاراته در جهان بنیان نهادند. دوباره کاراته ترویج شد و در میان ارتش و دانشگاهها و مدارس محبوب گردید. کاراتهٔ شوتوکان با برنامهریزیهای استاد ناکایاما میرفت تا در سطح بینالمللی مطرح شود، انجمن کاراته ژاپن با تربیت مدرس و اعزام آنها به چهارگوشهٔ دنیا شروع به تبلیغ کاراته فوناکوشی یا همان شوتوکان نمود و این امر موجب خشنودی فوناکوشی نیز بود.

جهانیشدن
شوتوکان توسط ماساتوشی ناکایاما (۱۹۱۳–۱۹۸۷) دان[پاورقی 3] ۹ (پس از مرگ دان ۱۰) به صورت امروزیتر و علمیتر به جهانیان معرفی شده که به کمک نیروهای فیزیکی کارهایی که به نظر خیلیها سخت یا غیرممکن مینمایند را ممکن میکند. در این روش توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و گرانیگاه نیرو میشود.
پس از ناکایاما دو تن از شاگردان ارشد وی هیروکازو و کانازاوا دان ۱۰ که نخستین قهرمان مسابقات رسمی جهانی کاراته بود، اقدام به تأسیس شوتوکان کاراته بینالمللی (SKI) و استاد مرحوم هیده تاکا نیشی یاما دان ۱۰ نیز فدراسیون جهانی کاراته سنتی (ITKF) را که رقیب اصلی فدراسیون جهانی کاراته به شمار میرود را در آمریکا تأسیس نمود و کاراته را در آمریکا پایهگذاری نمود.
ساختار کنونی

در حال حاضر علاوه بر این تشکیلات بعدها فدراسیون جهانی شوتوکان کاراته (WSKF) توسط استاد کاسویا و فدراسیون جهانی کاراته نو میچی (KWF) توسط استاد میکیو یاهارا دان ۹ و فدراسیون (JKS) توسط «آسای» و پس از آن استاد ماسائو کاگاوا دان ۸ به همراه سایر اساتید در سبک شوتوکان تأسیس و فعالیت نمودند.
شوتوکان در ایران
سبک شوتوکان از نخستین و اصیلترین سبکهای کاراته در ژاپن و جهان و از سبکهای فعال کاراته در ایران است که خود شاخههای متعددی دارد. تا به امروز ۹ شاخه متفاوت از سبک شوتوکان در فدراسیون کاراته ایران به ثبت رسیده است که مجوز رسمی فعالیت دارند.[1]
لیست شاخههای زیر مجموعه شوتوکان در ایران:[2]
- شوتوکان FSK
- شوتوکان JKS
- شوتوکان JSKA
- شوتوکان SKI
- شوتوکان WJKA
- شوتوکان WSKF
- شوتوکان WUKA
- شوتوکان ادونس
- شوتوکان آسای ریو ایران
- شوتوکان ایران
- شوتوکان تن شین کان
- شوتوکان ریو بوکای
ترتیب کمربند
| سفید | |
| زرد | |
| نارنجی | |
| سبز | |
| آبی | |
| بنفش | |
| قهوهای | |
| مشکی |
پاورقیها
- شوتو به معنی کاجهای لرزان است و چون خانهٔ فوناکوشی در جنگل کاج بود چنین نامی بر او نهادند
- دوجو در زبان ژاپنی به معنای محل تمرین هنرهای رزمی است
- دان در زبان ژاپنی به معنای درجه و یا رتبه است
منابع
- «سبکهای مجاز رزمی کشور معرفی شدند». خبرگزاری مهر. ۲۰۱۱-۰۴-۲۰. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۵-۳۱.
- «لیست سبکهای کنترلی فدراسیون کاراته ایران». www.ikf.ir. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۵-۳۱.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Shotokan». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳۱ می ۲۰۲۱.
- علی حقشناس، دانشنامه هنرهای رزمی، تهران، نگاه بوستان، ۱۳۹۴.
