فارغان
فارغان شهری در بخش فارغان شهرستان حاجیآباد استان هرمزگان ایران است.
فارغان فارغون | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | هرمزگان |
شهرستان | حاجیآباد |
بخش | فارغان |
سال شهرشدن | ۱۳۸۳ |
مردم | |
جمعیت | ۱،۷۷۳ نفر(۱۳۹۵) |
رشد جمعیت | ۸٪- (۵سال) |
میانگین دمای سالانه | ۲۴ |
اطلاعات شهری | |
شهردار | مسلم دهقانی |
تأسیس شهرداری | ۱۳۸۳ |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۷۶ |
شناسهٔ ملی خودرو | ایران |
کد آماری | ۲۶۲۶ |
فارغان |
جمعیت
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۱٬۷۷۳ نفر (۵۸۶ خانوار) بودهاست.[1]
جمعیت تاریخی | ||
---|---|---|
سال | جمعیت | ±% |
۱۳۸۵ | ۱٬۸۶۲ | — |
۱۳۹۰ | ۱٬۹۲۵ | +۳٫۴٪ |
۱۳۹۵ | ۱٬۷۷۳ | −۷٫۹٪ |
تاریخچه
فارغان را میتوان همانند برزن کهن ودیرینه، مجاور سرزمین انشان، تپه یحیی، سوغان که در مورد تحقیق قرار گرفتهاست سده میتدر مسیر راه وجاده سورمریان به بندر کوشتک اشاره کرد. این منطقه با وجود تپههای باستانی مورد کاوشهای باستانشناسانه قرار نگرفتهاست. کورههای تولید انواع فلزات باستانی در این منطقه وجود دارد. کوره تولید شیشه در این منطقه یافت شده. ساختمانهای باستانی در این محل وجود دارد که میتوان به :اشکفتهایی که با ملات ساروج اندود یا سنگ چین شده و محلی موسوم به شاه شکن آتشکده زردشت در ورودی بخوان (بخو) و آتشکده وگاه شمار وچاپارخانه، چارتاقی آبگرم ده شیغ و میل آتشی لموشوکو اشاره کرد. شیر برنزی (شیر طلا بسته، فارغان) وجودانواع سفال با رنگهای متفاوت از جمله سفال شوش در این منطقه هست.
معنای نام
پریتکانی، فارغان (فارغانات) و تارم زمین و سیرمند سه بخش جدا ناپذیر هست. در سنگ نبشته بیستون فارغان به صورت پارگان یا پری کان ونقش شورش ویزاته زادگاه ان تارم است در دوران هخامنشیان… اشاره شدهاست.[2]
نام تارم به معنی محل جمع شدن آب است. نام سیرمند به معنی سرزمین پر از رزق و روزی است.
بناهای تاریخی
بقعه شریف بی بی که نسب او به جعفر صادق میرسد در این منطقه وجود دارد.[3]
دو بنا و قلعهای بزرگ از جنس خشت گل خام درنظام آباد وجود داشت که به علت بروز اختلافات قومی با خاک یکسان و تنها پیهای ساروجی آن ماندهاست.
پیش از حمله اعراب در این محل بنایی به نام دروازه دوزخ و بهشت وجود داشته که تخریب شدهاست و آثار آن در میمند باقی ماندهاست. در جنوب میمند قبرها و دخمههایی وجود دارد که در زبان محلی به آن سنگریا خرفت خانه میگویند و مردم محلی برای ساخت خانههای خود از سنگهای موجود در آنها استفاده میکردند.
چاههای با بدنه ساروجی و باستانی در این منطقه وجود دارند.
کوره آجرپزی باستانی در این محل وجود دارد. معدن گچ درکناره غربی این منطقه وجود دارد. سد باستانی نارمند در این محل وجود دارد.
جغرافیا
پوشش گیاهی
درختان نخل و انار و انجیر و لیمو و انگور در این ناحیه وجود دارند.[4]
گیاهان گلسرخ و کنجد و عدس و ماش به هندوستان حمل میشد. درسالهای پادشاهی ملوک هرمز در جزیره هرمز در تابستان یخ وجود داشته وبفروش میرفته واین یخ از کوه فارغان تأمین میشه چون نزدیکترین محل به هرمز کوه تشگرد هست[5]
داروهای گیاهی سنتی این محل هوم نوش است که از شیره خرما درست میشود و برای بهبود و تسکین یا بیهوش کردن در طب استفاده داشتهاست.
صنعت و کشاورزی
باغات این ناحیه مرکبات و گردو میباشد. کشت (کولک) پنبه شلتوک در این منطقه رواج دارد. صنعتهایی که از قدیم در این ناحیه وجود داشته سفالگری و کورههای ذوب فلز و پارچه بافی و و تولید چرم با رنگ طبیعی و دباغی مشک آبخوری با پوست و پارچه و تولید زیورآلات بودهاند. هونی جون ابرم
فرهنگ و گویش (فارغنی)
گویش فارغنی
فرهنگ و گویش تمام این ناحیه یکسان بوده و این امر موجب میشود که به کل این ناحیه فارغانات گفته شود. همه آیین هاتمام مراسم و سنتهای این ناحیه ریشه کاملاً ایرانی دارد. آیین تعزیه خوانی از دوران صفوی در این ناحیه وجود دارد.
سنتهای محلی
داستان محلی گوهر شب چراغ از داستانهای محلی این ناحیه است. سنت ههل مشو برای درخواست باران در این منطقه جریان دارد.
منابع
- «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵» (اکسل). درگاه ملی آمار.
- صنعتی، همایون، جغرافیای اداری هخامنشیان
- فرهنگ جغرافیای ارتش. ۱۱۴. ص. ۱۰۷.
- فارسنامه ناصری
- فتح هرمز وسفرنامه پییتر دلا ولا