لو یاشین

لِو ایوانوویچ یاشین (که بیشتر با نام لو یاشین شناخته می‌شود) (به روسی: Лев Ива́нович Я́шин)‏ ملقب به «عنکبوت سیاه» یا «پلنگ سیاه» (تولد ۲۲ اکتبر ۱۹۲۹ - درگذشت ۲۰ مارس ۱۹۹۰) دروازه‌بان نامدار تیم ملی فوتبال شوروی بود که از او به عنوان بهترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال یاد میشود.[1] یاشین بارها (از جمله در جام جهانی) برای تیم ملی شوروی به میدان رفت. او به دفع ضربات پنالتی معروف بود و در دوران بازیگری‌اش بیش از ۱۵۰ پنالتی مهار کرد و نیز تنها دروازه‌بان تاریخ فوتبال است که توپ طلا را کسب کرده است. او در ۱۴ دسامبر سال ۲۰۲۰، به انتخاب بیش از ۱۷۰ خبرنگار و کارشناس برتر جهان به عنوان بهترین دروازه‌بان تاریخ فوتبال، بالاتر از بوفون و نویر انتخاب شد.[2]

لِو یاشین

شناسنامه
نام کامل لِو ایوانوویچ یاشین
زادروز ۲۲ اکتبر ۱۹۲۹
زادگاه مسکو،  اتحاد جماهیر شوروی
تاریخ مرگ ۲۰ مارس ۱۹۹۰ (۶۰ سال)
محل مرگ مسکو،  اتحاد جماهیر شوروی
قد ۱۸۹ سانتی‌متر
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی
پُستدروازه‌بان
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها باشگاه‌ها بازی (گل)
۱۹۵۰-۱۹۷۰دینامو مسکو۳۲۶ (۰)
تیم ملی
۱۹۵۴-۱۹۶۷  اتحاد جماهیر شوروی ۷۴ (۰)

زندگی‌نامه

یاشین در سال ۱۹۲۹ در یک خانواده که پدرش کارگر صنعت بود متولد شد و در دوازده سالگی در یک کارگاه آهنگری مشغول بکار شد. او بین سالهای ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۷ اولین انتخاب برای ایستادن در دروازه اتحاد جماهیر شوروی بود. در این مدت او با تیم ملی کشورش در سه دوره جام جهانی یعنی سالهای ۱۹۵۸، ۱۹۶۲ و ۱۹۶۶ شرکت کرد، بازی‌های فوق‌العاده او در جام آخر باعث شد تا اتحاد جماهیر شوروی در ۱۹۶۶ به نیمه نهایی راه یابد. او همچنین در قهرمانی تیم اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۵۶ در بازی‌های المپیک ملبورن سهم بسازیی داشت. یاشین چهار سال بعد به همراه تیمش فاتح جام ملت‌های اروپا شد.

افتخارات

از مهمترین موفقیت‌های او این بود که در سال ۱۹۶۳ بعنوان بهترین بازیکن اروپا شناخته شد، او همچنان تنها گلری می‌باشد که این افتخار نصیب او شده‌است. یاشین در سن ۴۱ سالگی از بازی فوتبال خدا حافظی کرد و بازی خدا حافظی او در سال ۱۹۷۱ در مقابل تیم ستارگان اروپا انجام شد. عنکبوت سیاه لقبی بود که به دروازه‌بان افسانه‌ای شوروی داده بودند. او مدتی در تیم هاکی روی یخ دینامو به عنوان دروازه‌بان بازی کرد و همراه این تیم در سال ۱۹۵۳ قهرمان شوروی شد ولی از این سال به بعد به‌طور جدی به فوتبال پرداخت و در طی یک سال به پیراهن تیم ملی رسید. اولین بازی ملی وی در برابر سوئد و در هشتم سپتامبر ۱۹۵۴ بود که با پیروزی (۷-صفر) شوروی به پایان رسید. از این پس او به دروازه‌بان اصلی تیم ملی شوروی بدل شد، دروازه‌بانی که عامل موفقیت‌های این تیم در سال‌های بعد بود. در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن به لطف درخشش یاشین، تیم شوروی به مدال طلای فوتبال دست یافت و دو سال بعد در جام جهانی ۱۹۵۸ حضور پیدا کرد. اوج موفقیت‌های شوروی در این سال‌ها، اولین دوره جام ملت‌های اروپا به سال ۱۹۶۰ بود که با هنرنمایی یاشین پس از پیروزی بر تیم یوگسلاوی (۲–۱) با فتح جام به پایان رسید و افسانه عنکبوت سیاه آغاز شد.

در جام جهانی ۱۹۶۶ انگلیس، تیم شوروی با رهبری دروازه‌بان خود تا مرحله نیمه نهایی پیش رفت و در نهایت به مقام چهارم رسید. یاشین در سال ۱۹۶۳ عنوان بازیکن سال اروپا را به دست آورد، عنوانی که تنها یک بار به یک دروازه‌بان تعلق گرفته‌است. پس از سال‌ها درخشش و افتخار آفرینی در سطح ملی، لو یاشین در ژانویه ۱۹۷۱ در حالیکه ۷۵ بار پیراهن تیم ملی کشورش را به تن کرد و برای دینامو مسکو ۳۲۶ بازی انجام داده بود از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

خداحافظی با فوتبال

او در ۲۰۷ مسابقه از ۴۳۸ دیدار رسمی خود (۴۷٪) گلی دریافت نکرد که رکوردی جالب توجه‌است. در سال ۱۹۸۶ به علت جراحت زانو مجبور به انجام عمل جراحی شد که نهایت ادامه زندگی او به قطع یکی از پاهایش منوط شد. یاشین در ماه مارس ۱۹۹۰ پس از انجام ۸۱۲ بازی ملی و باشگاهی از دنیا رفت. فیفا به احترام وی از جام جهانی ۱۹۹۴ جایزه‌ای را تحت نام یاشین به بهترین دروازه‌بان جام جهانی اهدا می‌کند.

منابع
  1. پاتریک جنینگز. «یاشین؛ دروازه‌بان سیاه پوش». BBC Persian. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۶-۲۵.
  2. «On the Ballon d'Or Dream Team». CricketSoccer (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۲-۱۷.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ لو یاشین موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.