اوزه‌بیو

اوزه‌بیو داسیلوا فریرا (به پرتغالی: Eusébio da Silva Ferreira) (زاده ۲۵ ژانویه ۱۹۴۰ – درگذشته ۵ ژانویه ۲۰۱۱) مهاجم سابق تیم ملی فوتبال پرتغال بود. از وی به عنوان یکی از بهترین بازیکن‌ها و نماد فوتبال پرتغال نام برده می‌شود. اوزه‌بیو اولین برنده توپ طلای اروپا و آقای گل جام جهانی ۱۹۶۲ لندن بود.از ویژگی های بازی او میتوان به شم گلزنی و قدرت تمام کنندگی آن اشاره کرد.وی یکی از بهترین بازیکنان دوره خود و بهترین گلزن بود.وی در سال ۲۰۱۱ به دلیل مصرف بیش از حد مشروبات الکلی سکته کرد و درگذشت.

اوزه‌بیو
پرونده:Ajman 1967-08-15 stamp - Eusébio da Silv Ferreira.jpg
تمبر یادبود اوزه‌بیو سال ۱۹۶۸
اطلاعات شخصی
نام کامل اوزه بیو فریرا
زادروز ۲۵ ژانویهٔ ۱۹۴۰
زادگاه ماپوتو، موزامبیک پرتغال
تاریخ مرگ ۵ ژانویهٔ ۲۰۱۱ (۷۰ سال)
محل مرگ لیسبون، پرتغال
قد ۱٫۸۵ متر (۶ فوت ۱ اینچ)
پست مهاجم
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی (گل)
۱۹۵۷–۱۹۶۰ دسپورتوس ماکساکویین ۷۶ (۹۱)
۱۹۶۰–۱۹۷۵ بنفیکا ۴۳۰ (۴۵۱)
۱۹۷۵ مینوتمن ۱۱ (۷)
۱۹۷۵ مونتری ۲۱ (۹)
۱۹۷۵–۱۹۷۶ تورنتو متروس-کورآتیا ۲۵ (۱۹)
۱۹۷۶ بیرامار ۲۲ (۲۰)
۱۹۷۶–۱۹۷۷ کوییک سیلورز ۱۷ (۲)
۱۹۷۷–۱۹۷۸ یو. اف. سی. آی تومار ۱۲ (۳)
۱۹۷۸–۱۹۷۹ نیوجرسی آمریکنز ۴ (۵)
مجموع ۶۰۹ (۵۹۶)
تیم ملی
۱۹۶۱–۱۹۷۹ پرتغال[1] ۹۲ (۶۶)
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

ابتدای زندگی

اوزه‌بیو داسیلوا فریرا در تاریخ ۲۵ ژانویه سال ۱۹۴۲ در لورنزو مارکز موزامبیک به دنیا آمد. اوزه بیو فوتبال را در ۱۵ سالگی در باشگاه اسپورتینگ لورنزو مارکز، شعبه‌ای از باشگاه اسپورتینگ لیسبون پرتغال آغاز کرد. بنفیکا، بزرگ‌ترین رقیب تیم لیسبونی، اوزه‌بیو را پس از ورودش به اروپا به خدمت خود درآورد. کاشف او و بزرگ‌ترین حامی‌اش نیز مربی آن زمان بنفیکا، بلا گاتمن بود.

بنفیکا

اوزه‌بیو (با لقب مروارید سیاه و نیز پلنگ سیاه) با تیم بنفیکا سه بار قهرمان باشگاه‌ها و پنج بار قهرمان جام حذفی پرتغال و در سال ۱۹۶۲ با غلبه بر رئال مادرید قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد. در برابر رئال که به پیروزی ۵ بر ۳ بنفیکا انجامید، اوزه‌بیو دو گل تیمش را به ثمر رساند.

وی در سال‌های ۱۹۶۴، ۱۹۶۸، ۱۹۷۰ و ۱۹۷۳ آقای گل لیگ پرتغال شد و در سال ۱۹۶۸ با ۴۲ گل زده، اولین کفش طلا را به عنوان برترین گلزن لیگ‌های اروپایی تصاحب کرد و این شاهکار را در سال ۱۹۷۳ نیز با ۴۰ گل زده تکرار کرد. وی در ۳۰۱ باری که برای بنفیکا به میدان رفت، ۳۱۷ گل زد و ۴۱ گل نیز در ۶۴ بار حضورش در تیم ملی پرتغال به ثمر رساند.

آقای گل جام جهانی ۱۹۶۶

اوزه‌بیو در جام جهانی ۱۹۶۶ با ۹ گل زده، آقای گل جام جهانی انگلیس شد. او با شوت‌های فوق‌العاده، دریبل‌های عالی و سرعتی بسیار بالا به یکی از پدیده‌های استثنایی تورنمنت تبدیل شد و تیم ملی پرتغال را به مقام سوم جام رساند.

از او در آفریقا به عنوان یکی از اولین ستاره‌های جهانی فوتبال این قاره تجلیل شد. دیدار مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی در مقابل تیم شگفتی آفرین کره شمالی که پیش از آن ایتالیا را حذف کرده بود، فراموش نشدنی است. در این بازی پرتغال با سه گل از حریف عقب بود، هم تیمی‌های اوزه‌بیو شکست را پذیرفته بودند که اوزه‌بیو همه چیز را عوض کرد. او چهار گل زد و یک گل نیز ساخت تا در نهایت پرتغال با نتیجه ۵ بر ۳ پیروز میدان شود.

او در سال ۱۹۷۰ به عنوان اولین بازیکن فوتبال جایزه مرد سال اروپا را دریافت کرده و در سال ۱۹۷۳ نیز این افتخار را تکرار کرد.

انتقال به آمریکای شمالی

اوزه‌بیو در سال ۱۹۷۵ اروپا را ترک کرد و به تیم بوستون مینتمن در لیگ فوتبال آمریکای شمالی پیوست. تنها بعد از هفت بازی و زدن دو گل، به تیم مکزیکی سی.اف. مونتری منتقل شد. در اینجا هم مدت زیادی نماند و در سال ۱۹۷۶ به لیگ آمریکای شمالی برگشت و به عضویت تیم تورونتو متروس-کرواتیا درآمد. برای این تیم کانادایی ۱۸ گل در ۲۵ بازی زد و قهرمانی آمریکای شمالی را به دست آورد. پس از این فصل به تیم بیرا مار پرتغال رفت و یک بار دیگر به آمریکای شمالی و تیم لاس وگاس کوئیک سیلور رفت. این تیم را هم بعد از ۱۷ بازی و زدن ۲ گل ترک کرد. یک ماه در تیم تومار پرتغال بازی کرد و یک مرتبه دیگر به آمریکا رفت و در تیم دسته دومی نیوجرسی آمریکن بازی کرد.

بازگشت به بنفیکا به عنوان مربی

اوزه‌بیو در سال ۱۹۸۰ به پرتغال برگشت و مربی تیم جوانان بنفیکا شد. در سال ۱۹۸۷ کمک مربی تیم بزرگسالان شد و با این تیم درسال‌های ۱۹۸۸ و ۱۹۹۰ به فینال جام باشگاه‌های اروپا رسید. در هر دو بازی اما، بنفیکا مغلوب و نایب قهرمان شد.

از سال ۱۹۹۲ اوزه‌بیو به عنوان مشاور برای بنفیکا و نیز برای فوتبال پرتغال فعالیت می‌کرد. او بازیکن فوتبالی بود که در پرتغال و نیز خارج از مرزهای این کشور محبوب فوتبال‌دوستان بود.

درگذشت

از راست:اوزه‌بیو، برایان جوی، پله

خبرگزاری پرتغالی «لوسا» با انتشار خبر مرگ آقای گل جام جهانی ۱۹۶۶ در ساعت ۳:۳۰ بامداد، ایست قلبی را دلیل مرگ «پلنگ سیاه» اعلام کرده‌است.[2] وی بر اثر مشکلات تنفسی و قلبی صبح روز یکشنبه ۵ ژانویه ۲۰۱۴ در سن ۷۱ سالگی در شهر لیسبون در گذشت.

افتخارات

جستارهای وابسته

منابع

پیوند به بیرون

|

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.