مراقبت سلامت
مراقبت بهداشتی، مراقبت سلامت، یا خدمات درمانی حفظ یا بهبود سلامت انسان از طریق تشخیص، درمان، یا پیشگیری بیماری، جراحت، و دیگر اختلالات جسمی و روحی است. مراقبتهای بهداشتی توسط متخصصان بهداشت و متخصصان پیراپزشکی وابسته ارائه میشود. پزشکی، دندانپزشکی، داروسازی، مامایی، پرستاری، بینایی سنجی، شنواییشناسی، روانشناسی، کاردرمانی، فیزیوتراپی، پزشکیاری ورزشی و سایر مشاغل بهداشتی، همه بخشی از مراقبتهای بهداشتی هستند. مراقبتهای بهداشتی شامل کارهایی است که در ارائه مراقبتهای اولیه، مراقبتهای ثانویه و مراقبتهای ثالثه و همچنین در بهداشت عمومی انجام میشود.
دسترسی به مراقبتهای بهداشتی ممکن است در کشورها و جوامع مختلف تحت تأثیر شرایط اجتماعی و اقتصادی و همچنین سیاستهای بهداشتی متفاوت باشد. ارائه خدمات مراقبتهای بهداشتی به معنای «استفاده به موقع از خدمات بهداشتی شخصی برای دستیابی به بهترین نتایج بهداشتی است».[1]
تأمین مالی مراقبت سلامت
بهطور کلی پنج شیوهٔ اصلی برای تأمین مالی سیستمهای مراقبت سلامت وجود دارد:[2]
- مالیات ایالت، شهرداری یا شهرستان
- بیمه اجتماعی
- بیمه سلامت داوطلبانه یا خصوصی
- پرداختهای شخصی
- کمک مالی به خیریههای سلامت
در بیشتر کشورها تأمین مالی خدمات مراقبتی سلامت ترکیبی از همهٔ پنج مدل است.
جستارهای وابسته
منابع
- Institute of Medicine (US) Committee on Monitoring Access to Personal Health Care Services; Millman, M. (1993). Access to Health Care in America. The National Academies Press, US National Academies of Science, Engineering and Medicine. doi:10.17226/2009. ISBN 978-0-309-04742-5. PMID 25144064.
- World Health Organization. "Regional Overview of Social Health Insurance in South-East Asia.' بایگانیشده در ۳ سپتامبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine Retrieved December 02, 2014.