نقاشی ژاپنی

نقاشی ژاپنی (به ژاپنی: 画道) یکی از قدیمی‌ترین انواع از هنر ژاپنی، شامل طیف گسترده‌ای از ژانرها و سبک‌های نقاشی است. زیبایی‌شناسی و طبیعت‌گرایی نقش محوری در نقاشی سنتی ژاپنی دارند. نقاشی ژاپنی تا پیش از سده ۱۶ از نقاشی چینی و سپس از هنر غربی تأثیر پذیرفته‌است. از مهم‌ترین سبک‌های نقاشی ژاپنی می‌توان به نقاشی‌های مذهبی بودایی، نقاشی با تغییر غلظت مرکب و خوشنویسی خط ژاپنی و از مهم‌ترین مکتب‌های هنر ژاپنی می‌توان به اوکی‌یوئه، کانو، توسا، کورین و توهاکُو اشاره کرد.

انتقال خانوادهٔ امپراتور به روکوهارا، نمونه‌ای از یک نقاشی طوماری ژاپنی، کشیده‌شده در سده ۱۳ میلادی.[1]

موج عظیم کاناگاوا اثر مشهور هوکوسائی، نخستین اوکی‌یوئه از مجموعهٔ سی و شش چشم‌انداز کوه فوجی است. این مجموعه بین سال‌های ۱۸۲۳ تا ۱۸۳۵ (دورهٔ ادو) خلق و منتشر شد.[2]

کامیسوکی، چاپ باسمه‌ای رنگی، متعلق به دوره تایشو، از کارهای معروف هاشیگوچی گویو، ۱۹۲۰ میلادی.

تابلوی ابریشمی تک لایه‌ای از مجموعهٔ چهار تایی.
اثر نشان‌دادن کشت و تولید برنج، چای و ابریشم را به‌تصویر کشیده‌است. امضا شده توسط Sekka و با مهر قرمز (سلطنتی)، مربوط به دورهٔ مِیجی، از مجموعه هنر ژاپنی خلیلی.

تأثیرگذاری

برخی از مطرح‌ترین نقاشان غربی و شرقی ازجمله ونسان وَن گوگ،[3] ادوار مانه،[4] پل گوگن،[5] ادگار دگا،[4] جیمز مک‌نیل ویسلر،[6] آلفرد استیونس، رابرت هنری، سهراب سپهری[7] و پری‌یوش گنجی[8] از مکتب‌های نقاشی ژاپنی در برخی از آثارشان تأثیر پذیرفته‌اند.

پانویس

1. نقاشی طوماری روایی از جنگ داخلی هیجی: انتقال خانوادهٔ امپراتوری به روکوهارا، جادوی شاهکارهای هنری ژاپن - رادیو ژاپن
2. 2007、山梨県立博物館
3. Inspiration from Japan، موزه ون گوگ
4. Hokusai and the wave that swept the world, BBC - Culture
5. تأثیر طبیعت ژاپن بر نقاشان اروپا، دویچه وله فارسی
6. James McNeill Whistler (1834–1903)، موزه متروپولیتن نیویورک
7. رمز تماشا در نقاشی‌های سهراب سپهری، بی‌بی‌سی فارسی
8. اهدای نشان افتخار دولت ژاپن به پری‌یوش گنجی، نقاش معاصر ایرانی، بی‌بی‌سی فارسی