نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر

در سال ۱۹۸۶، ۱۸۶ عضو جمعیت‌های صلیب سرخ و هلال احمر، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و فدراسیون بین‌المللی جمعیت‌های صلیب سرخ و هلال احمر گردهم آمدند و نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر را پایه‌گذاری کردند.[4][5]

مختصات: ۴۶°۱۳′۴۰″ شمالی ۶°۸′۱۴″ شرقی
نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر
نمادهای نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر
بنیان‌گذار(ان)ژان-هانری دونان، گوستاو موانیه
گونهسازمان غیردولتی
بنیادگذاری1919 (پیشنهاد ایده در سال ۱۸۵۹)[1]
مکانژنو، سوئیس
تمرکزنوع دوستانه
روشهمیاری
درآمدUS$ ۳٫۶ میلیارد (2010)[2]
داوطلبانبیش از ۹۷ میلیون[3]
وبگاهredcross.int

کنفرانس جهانی صلیب سرخ و هلال احمر معمولاً هر ۴ سال یکبار تشکیل می‌شود و قوانین و آیین‌نامه‌های مربوط به نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر پس از سال ۱۹۸۶ (کنفرانس ۲۵ام در ژنو) دو بار دیگر در سالهای ۱۹۹۵ (کنفرانس ۲۶ام) و ۲۰۰۶ (کنفرانس ۲۹ام) تمدید و تصویب گردید.

صلیب سرخ و هلال احمر مجموعه‌ای از سازمان‌های با اهداف و اساسنامه مشترک می‌باشد که در بیش از ۱۹۰ کشور دنیا نمایندگی‌های بومی دارند و به‌صورت بین‌المللی عمل می‌کنند.

اصول هفتگانهٔ نهضت
  1. انسانیت
  2. بی غرضی
  3. بی‌طرفی
  4. استقلال
  5. خدمات داوطلبانه
  6. وحدت
  7. جهانی بودن

اهداف چهارگانه
  1. برقراری صلح و تفاهم و دوستی میان ملت‌ها و مذاهب
  2. تسکین آلام بشری
  3. تأمین احترام انسان‌ها
  4. حمایت از زندگی و سلامت انسان‌ها بدون در نظر گرفتن هیچ گونه تبعیض میان آنها

اعضا
  1. کمیته بین‌المللی با اهداف انسان دوستانه در زمان جنگ شامل ۲۵ نمایندهٔ سوئیسی.
  2. فدراسیون بین‌المللی با هدف ارتباط و هماهنگی میان جمعیت‌های ملی و کمک رسانی به آسیب دیدگان حوادث و بلایای طبیعی.
  3. جمعیت‌های ملی با هدف حمایت از آسیب دیدگان بلایای طبیعی و درگیری‌های نظامی.
  4. نهادها شامل کنفرانس، شورای نمایندگان و کمیسیون دائمی.

شیر و خورشید سرخ

پیش از پیروزی انقلاب اسلامی نشان جمعیت شیر و خورشید سرخ به ایران تعلق گرفت که علیرغم جایگزینی آن با نشان هلال احمر همچنان امتیاز آن به ایران تعلق دارد.در۲۳ ژوئیه ۲۰۰۰ جمهوری اسلامی ایران به دولت سوئیس اعلام داشت که حق این را محفوظ می‌دارد که هر گاه که بخواهد از نشان شیر و خورشید سرخ دوباره استفاده کند و از وزارت خارجه سوئیس درخواست کرد که دولت سوئیس، دیگر کشورهای عضو کنوانسیون ژنو ۱۹۴۹ از تصمیم جمهوری اسلامی ایران آگاه سازد.[6]

بلور سرخ

پس از ناکام ماندن درخواست اسرائیل برای ثبت ستاره سرخ داود [7] در کنفرانس جهانی صلیب سرخ سال ۱۹۴۹، با پیگیری‌های آن دولت و با توجه به عدم تمایل بعضی کشورهای غیر مسیحی و غیر مسلمان در استفاده از نشان‌های صلیب سرخ و هلال احمر، کنوانسیون ژنو در سال ۲۰۰۵ «پروتکل سوم الحاقی» را به منظور اصلاح در آیین‌نامه نهضت جهانی صلیب سرخ و هلال احمر به تصویب رساند. این پروتکل در سال ۲۰۰۶ در ۲۹امین کنفرانس جهانی صلیب سرخ و هلال احمر به تصویب رسید و بدین ترتیب راه حلی برای این مشکل دیرینه یافت و نشان سومی به نام بلور سرخ را به دو نشان قبلی اضافه نمود.

بدین ترتیب از سال ۲۰۰۶ حرکت جدیدی با عنوان صلیب سرخ، هلال احمر، بلور سرخ با مشارکت و همراهی کشورهای بیشتری راه اندازی شد.

منابع
  1. History
  2. "صلیب سرخ آمریکا". Redcross.org. Retrieved 2011-12-10.
  3. "Red Cross Brochure for Employees" (PDF). Red Cross. Red Cross. Archived from the original (PDF) on 5 January 2014. Retrieved 5 January 2014.
  4. International Red Cross and Red Crescent Movement
  5. Significant dates in the history of international humanitarian law and the Red Cross and Red Crescent Movement
  6. اعلام حق محفوظ برای استفاده از نشان شیر و خورشید
  7. Red Shield of David

http://www.icrc.org/web/eng/siteeng0.nsf/htmlall/p0778?opendocument

جستارهای وابسته

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نهضت بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.