نوردهی
به مقدار نوری که به فیلم یا گیرنده تصویر می‌رسد، نوردهی گفته می‌شود. این مقدار ترکیبی از نور موجود، عدد دیافراگم و سرعت شاتر است و متأثر از درجهٔ حساسیت فیلم یا حسگر مورد استفاده است.[1]
نوردهی‌های متفاوت با تغییر در سرعت شاتر
قرار گرفتن در معرض طولانی که مسیرهای ستارگان در اطراف قطبهای آسمانی جنوب و شمال را نشان می‌دهد، از رصدخانه پارانال مشاهده شده‌است. (اعتبار: ESO)
دو تصویر مشابه، یکی در حالت خودکار گرفته شده (در معرض کمبود نور) ، دیگری با تنظیمات دستی.
در عکاسی میزان نوردهی، میزان نور در واحد سطح (میزان روشنایی هواپیما از زمان نوردهی است) که به یک فیلم عکاسی یا حسگر تصویر الکترونیکی می‌رسد، که با سرعت شاتر، دیافراگم لنز و درخشندگی صحنه تعیین می شود. قرار گرفتن در معرض نور در چند ثانیه اندازه‌گیری می‌شود و می‌توان از مقدار قرار گرفتن در معرض (EV) و درخشندگی صحنه در یک منطقه مشخص، محاسبه کرد. [2]
پانویس
منابع
- خرمی‌راد، نادر (۱۳۸۸). راهنمای عکاسی دیجیتال. تهران: کانون نشر علوم. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۲۷-۰۶۸-۱.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نوردهی موجود است. |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.