عکاسی ماکرو
عکاسی ماکرو یا تصویر‌برداری ماکرو نوعی عکاسی از نمای نزدیک، به‌طور معمول از سوژه‌های کوچک است. به‌طور کلاسیک سوژه موجود در یک تصویر ماکرو بزرگتر از اندازه آن در طبیعت بر روی نگاتیو بوده‌است. به هر شکل امروزه تصویر‌برداری ماکرو، تهیه تصویر از سوژه در ابعاد بزرگتر و واضح‌تر از آن چیزی است که در حیات دیده می‌شود.[1]
.jpg.webp)
عکاسی از اشیاء ریز در فاصله نسبتا دورتر را کلوزآپ تعریف می‌کنند.
معمولا لنزها و تجهیزات لازم برای عکاسی ماکرو، امکان نزدیک شدن به سوژه تا فاصله یک سانتیمتر را فراهمی می‌کنند. ولی لنزهای کلوزآپ از فاصله مثلا ۵۰ سانتیمتری نمای بسیار بسته را ثبت می‌کنند. این تفاوت را در انتخاب ابزار باید در نظر گرفت که بستگی به سوژه دارد. مثلا برای عکاسی از یک پروانه که بر روی یک گل نشسته نمی‌توان از فاصله ۱ سانتیمتری عکاسی نمود .
تکنیک لنز وارونه
حلقه‌ی وارونه یک قطعه‌ی فلزی است که در یک سمت آن شیارهایی برای قرار گرفتن در دوربین تعبیه شده و در طرف دیگر آن شیارهای اتصال لنز قرار دارد. حلقه‌ی وارونه به شما این امکان را می‌دهد تا یک لنز زوم یا ثابت را به صورت وارونه به دوربین خود وصل کنید و از این طریق تمام قدرت بزرگنمایی آن را در دست بگیرید.
لنز ماکرو
لنز ماکرو لنزی است که علاوه برداشتن همهٔ مشخصات لنزهای معمولی، امکان فوکوس کردن در فاصله‌های کم و قابلیت بزرگنمایی اشیا که برای عکاسی ماکرو لازم است را نیز دارد.[2]
این لنزها بزرگنمایی برابر با اندازه واقعی سوژه در فاصلهٔ خاصی ایجاد می‌کنند. از این لنزها جهت عکسبرداری از اشیای کوچکی که قصد بزرگنمایی آنها باشد یا موجوداتی همچون حشرات که امکان نزدیک شدن به آنها نیست، استفاده می‌شود.
نگارخانه
منابع
- macrophotography (n.), in New Oxford American Dictionary
- نادر خرمی راد (۱۳۸۸)، راهنمای عکاسی دیجیتال، کانون نشر علوم، ص. ۸۸