ولایت ارضروم

ولایت ارضروم (ترکی عثمانی: ولایت ارضروم، Vilâyet-i Erzurum)[1][2] یک بخش اداری سطح اول (ولایت) امپراتوری عثمانی بود.

ولایت ارضروم
Vilâyet-i Erzurum
ولایت امپراطوری عثمانی
1867–1923

ولایت ارضروم 1890
مرکزارضروم
تاریخچه 
 تأسیس
1867
 انحلال
1923
پیشین
پسین
ایالت ارضروم
ولایت بیتلیس
قارص ابلاست
امروزه بخشی ازاردهان، ارضروم، قارص، ایغدیر، وان

ولایت ارضروم مرزهای مشترک با ایران و امپراتوری روسیه در شرق و شمال شرقی، در شمال با ولایت ترابیزون، در غرب با ولایت سبیاستای و در جنوب با ولایتهای بتلیس، ولایت معمورةالعزیز و وان را دارا بود.

در اوائل قرن بیستم، مساحتی برابر ۲۹٬۶۱۴ مایل مربع (۷۶٬۷۰۰ کیلومتر مربع) و نتایج اولیه اولین سرشماری عثمانی در سال ۱۸۸۵ (منتشر شده در سال ۱۹۰۸) به ۶۴۵٬۷۰۲ نفر جمعیت رسیده‌است.[3] این یکی از شش ولایت ارمنی در قسمت شرقی آناتولی بود و پیش از جنگ جهانی اول، بسیاری از ارامنه در آنجا زندگی می‌کردند همان‌طور که گرجی‌ها، یونانیان پونیک و یونانی‌های قفقاز و سایر اقوام اعم از مسلمان و مسیحی [عمدتاً یونانی ارتدوکس. و کلیسای حواری ارمنی (ارتدکس / گرگوری)].

تاریخ

ایالت ارضروم یکی از نخستین استانهای عثمانی بود که پس از اصلاحات اداری در سال ۱۸۶۵ به ایالت تبدیل شد و تا سال ۱۸۶۷ آن را به، ولایت ارضروم تبدیل کرد.[4]

ارزروم در سال ۱۸۷۵ در شش ولایت تقسیم شد ولایت وان، ولایت حکاری، ولایت بتلیس، ولایت خوزات (درسیم) و قارص-چیلدیر. در سال ۱۸۸۸ با دستور امپراتوری، حکاری به ویلای وان پیوست، و هوزات به ولایت معمورةالعزیز.[5]

مناطق قارص و چیلدیر در جنگ روس و ترکیه (۱۸۷۸–۱۸۷۷) به امپراتوری روسیه واگذار شدند،[6] که تا سال ۱۹۱۷ آن را به عنوان منطقه اوبلاست قارص اداره می‌کرد.

تقسیمات اداری

سنجاق ایالت:[7]

  1. سنجاق ارزروم (ارزروم، پاسینلر، بایبورت، ایسپیر، Tercan، تورتوم، یوسفعلی، Kiğı، Narman، هینیس)
  2. سنجاق ارزنجان (ارزنجان، رفاهیه، کماه، ایلیچ)
  3. سنجاق بایزید (دغوبایزید، الشکیرت، دیادین، توتک، استان آغری)

جمعیتی

در سال ۱۸۹۳، در کل ۱۹ کازا (منطقه) وجود داشت. در کل مسلمانان کازا (سنی و علوی) در اکثریت بودند.[8] کمترین درصد مسلمانان (۶۴٪) در خزانه حنیس بودند. بیشتر پروتستان‌ها و کاتولیک‌ها ارمنی بودند.

براساس سرشماری عثمانی در سال ۱۸۹۳، جمعیت سنژاها، در هزاران نفر،[8]
گروه‌ها ارزروم بایزید ارزینان جمع
مسلمانان ۳۱۲٬۲ ۴۷٬۴ ۸۵٬۹ ۴۴۵٬۵
کلیسای حواری ارمنی ۷۳٬۹ ۸٬۳ ۱۹ ۱۰۱٬۲
کاتولیک‌ها ۵٬۴ ۱٬۳ - ۶٬۷
پروتستان‌ها ۱٬۷ ۰ ۱ ۰ ۲ ۲
ارتدکس یونانی ۱٬۵ - ۲ ۳٬۵
دیگران ۰ ۲ - - ۰ ۲
جمع ۳۹۴٬۹ ۵۷٬۱ ۱۰۷٬۱ ۵۵۹

جستارهای وابسته

منابع

  1. Hathi Trust Digital Library - Holdings: Salname-yi Vilâyet-i Erzurum
  2. http://www.vajehyab.com/dehkhoda/ارض+روم%7Cلغتنامه%5Bپیوند+مرده%5D دهخدا
  3. Asia by A. H. Keane, page 460
  4. Almanach de Gotha: annuaire généalogique, diplomatique et statistique. J. Perthes. 1867. pp. 827–829. Retrieved 2013-06-01.
  5. Krikorian, Mesrob K (1977). Armenians in the Service of the Ottoman Empire: 1860–1908. Routledge. p. 39. ISBN 978-0-7100-8564-1. Retrieved 2013-05-24.
  6. Dadrian, Vahakn N. (2003). Warrant for Genocide: Key Elements of Turko-Armenian Conflict. Transaction Publishers. p. 141. ISBN 978-1-4128-4119-1. Retrieved 2013-05-24.
  7. "Erzurum Vilayeti". Retrieved 2019-04-15.
  8. Ottoman Population, 1830–1914: Demographic and Social Characteristics, Kemal H. Karpat, page 124, 1985

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.