ارزنجان

اَرزَنجان (به کردی: Ezirgan) به (ترکی استانبولی:Erzincan)(ارمنی: Երզնկա‎ Yerznka) نام یکی از شهرهای ترکیه‌است.

ارزنجان
شهرداری
View of Erzincan
ارزنجان
مختصات: ۳۹°۴۴′۴۷″ شمالی ۳۹°۲۹′۲۹″ شرقی
مختصات: ۳۹°۴۴′۴۷″ شمالی ۳۹°۲۹′۲۹″ شرقی
کشورترکیه
استاناستان ارزنجان
مدیریت
 • شهردارBekir Aksun (حزب حرکت ملی)
مساحت
 • District۱۶۲۲٫۰۸ کیلومتر مربع (۶۳۰ مایل مربع)
بلندی
۱۱۸۵ متر (۳۸۸۸ پا)
جمعیت
 (2012)[2]
 • شهری
۹۶٬۴۷۴
 • District
۱۴۴٬۵۴۵
 • District تراکم۸۹/کیلومتر مربع (۲۳۰/مایل مربع)
وبگاه

این شهر در ۶۸۸ کیلومتری شرق آنکارا و در ۳۸۰ کیلومتری غرب مرز بازرگان در دشتی سرسبز و حاصلخیز واقع شده و مرکز استان ارزنجان ترکیه‌است. جمعیت ارزنجان در حدود ۱۰۰ هزار نفر است که اکثراً کردتبار همرا با اقلیتی از ترک استانبولی می‌باشد.

از مناطق تفریحی پیرامون این شهر می‌توان مرکز اسکی آکبولوت، شهر سرسبز کمالیه، کانوسواری در کارانلیک بغاز و دهکده رفاهیه و آبشار گیروَلیک را نام برد.

مناطق باستانی و تاریخی آن عبارتند از منطقه اورارتویی آلتین‌تپه در خاور ارزنجان با اشیاء کشف شده از سال‌های ۶۰۰ تا ۹۰۰ پیش از میلاد مسیح، منطقه تِرجان، آرامگاه ماماخاتون، با سردری از سنگ تراشیده شده و منقش مربوط به سدهٔ دوازدهم.

یاقوت گوید بیشتر ارزنگان نامیده می‌شود. یاقوت آن را شهری نیکو و پرمایه معرفی نموده و در زمان وی بیشتر ساکنین آن ارامنه بوده و مسلمانان در اقلیت بوده‌اند و نوشیدن شراب در آنجا رایج و آشکار بوده‌است. حمدالله مستوفی می‌گوید《سلطان علاءالدین کیقباد سلجوقی تجدید عمارتش کرد و بارویش نیز به سنگ تراشیده برآورد و هوایش به‌غایت خوب است و آب فرات بر ظاهر آنجا می‌گذرد حاصلش غله و میوه و پنبه و انگور فراوان باشد》. ابن بطوطه که در سال ۷۳۳ از آنجا گذشته‌است گوید قسمت اعظم اهل آن شهر را ارامنه تشکیل می‌دهند و مسلمانان آنجا ترک زبانند، در حوالی آن شهر معدن مس وجود دارد و از آن انواع ظروف می‌سازند، بازارها از کالا پر است و پارچه‌های خوب در آن شهر می‌بافند.[3]

منابع
  1. "Area of regions (including lakes), km²". Regional Statistics Database. Turkish Statistical Institute. 2002. Retrieved 2013-03-05.
  2. "Population of province/district centers and towns/villages by districts - 2012". Address Based Population Registration System (ABPRS) Database. Turkish Statistical Institute. Retrieved 2013-02-27.
  3. لسترینج، گای (۱۳۹۳). جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی. تهران: علمی و فرهنگی. ص. ۱۲۶. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۴۵-۱۰۵-۸.

بر پایه داده‌هایی از: رایزنی فرهنگی و توریستی سفارت ترکیه در ایران

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.