پریتونیتیس واگیردار گربه‌سانان

پریتونیت عفونی گربه‌سانان یا التهاب صفاقی عفونی گربه‌سانان (به انگلیسی: Feline infectious peritonitis) یا (FIP) یک واکنش شدید دستگاه ایمنی گربه‌ها به عفونت ویروس کوروناویروس روده‌ای گربه سانان (FCoV) است.

پریتونیت عفونی گربه‌سانان
واکنش التهابی بافت‌های کلیه آلوده به FIP
تخصصبیماری عفونی (تخصص پزشکی) 
علامت‌هافاز نخست: علائمی مشابه سرماخوردگی معمولی

فاز دوم: ضعف عضلانی، دیسفاژی و آتاکسیا

فاز پایانی: تنگی نفس، فلج و بی‌اختیاری ادرار
دورهٔ آغازممکن است علائم تا یک سال پس از ورود ویروس نمایان نشوند
مدیریتحدود یک ماه
علتجهش در کروناویروس گربه سانان
عامل خطرانتقال یک گربه از خیابان بدون آزمایش‌ها و واکسیناسیون
درمانNone
پیش‌آگهیAlways fatal
فراوانیمعمول

این ویروس در دستگاه گوارش گربه ها حضور داشته اما در بسیاری از موارد فاقد علامت است اما در برخی موارد و به ویژه در بچه گربه‌ها باعث اسهال می‌شود. ویروس جهش‌یافته توانایی حمله و آلوده کردن و رشد در انواع مشخصی از گلبول‌های سفید به نام مونوسیت‌ها را دارد. پاسخ سامانه دفاعی بدن باعث ایجاد التهاب در اندام‌های آلوده می‌شود.[1][2]

انتقال ویروس

FCoV معمولاً در مکان‌هایی که تعداد زیادی از گربه‌ها در کنار هم نگه داشته می‌شوند (مثلا پناهگاه حیوانات، پرورشگاه‌ها و پانسیون‌ها) شایع تر است. ویروس با مدفوع اب و غذای گربه بیمار انتقال پیدا نمیکند. روش انتقال ویروس از طریق بزاق و سایر مایعات و ترشحات بدنی گربهٔ بیمار است[3]

علائم بالینی

این بیماری به‌طور کلی دو نوع دارد.

حالت مرطوب : در این حالت مایعات در شکم یا سینه تجمع پیدا می‌کند. این وضعیت باعث دشواری تنفس می‌شود. سایر علائم شامل کاهش اشتها، تب، کاهش وزن، یرقان و اسهال است. بیماری در حالت مرطوب کشنده تر بوده و سریع تر در بدن پخش می‌شود. بیماری در این حالت بین ۶۰ تا ۷۰ درصد از موارد، به مرگ حیوان می‌انجامد.

حالت خشک : در این نوع از بیماری تجمع مایعات وجود نداشته و علائم شامل اسهال، تب، یرقان و کاهش وزن و اشتها هستند. در این حالت از بیماری حیوان معمولاً دچار مشکلات عصبی می‌شود. به عنوان مثال در راه رفتن و حفظ تعادل و بینایی دچار مشکل می‌شود و در برخی موارد شدید تر، حیوان بیمار فلج خواهد شد.

درمان

به دلیل دخیل بودن سیستم ایمنی بدن حیوان در ایجاد این بیماری، روش درمان به دو صورت است. اقدام مستقیم علیه ویروس و مدیریت و تنظیم سیستم ایمنی حیوان بیمار.

داروهای ضد ویروس: اینترفرون امگای نوترکیب داروی اصلی مورد استفاده در این بیماری است. داروی دیگری به نام GS-441524 نیز به تازگی معرفی شده که در حال انجام آزمایش و تست است.

مداخله در عملکرد سیستم ایمنی: داروی Prednisolone (پردنیزولون) دارویی است که باعث مهار سیستم ایمنی و مهار التهاب‌ها می‌شود. این دارو نیز در حال آزمایش است و امن بودن آن برای گربه‌ها هنوز به‌طور رسمی اعلام نشده‌است.

پیشگیری

تا کنون واکسن مناسبی برای این بیماری ساخته نشده‌است. بچه گربه‌ها تا هنگام شیر خوردن برای چند هفته آنتی‌بادی‌ها را با خوردن شیر مادر به دست می‌آورند. پس از این دوره تنها روش پیشگیری از این بیماری دور نگه داشتن بچه گربه‌ها از سایر گربه‌ها و ناقلین احتمالی می‌باشد.[4]

منابع
  1. «پریتونیتیس واگیردار گربه‌سانان». دانشگاه کرنل: دانشکده دامپزشکی. دریافت‌شده در ۱۰ ژوئن ۲۰۱۲.
  2. «Feline Infectious Peritonitis (FIP)». Vet info. بایگانی‌شده از اصلی در ۸ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۰ ژوئن ۲۰۱۲.
  3. «Health Communities is no longer in service». www.healthcommunities.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۲۱.
  4. Addie, D. D.; Jarrett, O. (1992-02-15). "A study of naturally occurring feline coronavirus infections in kittens". The Veterinary Record. 130 (7): 133–137. doi:10.1136/vr.130.7.133. ISSN 0042-4900. PMID 1313617.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.