پپ گواردیولا
جوزپ گواردیولا سالا (به اسپانیایی: Josep Guardiola Sala) (تلفظ کاتالان: [ʒuˈzɛb ɡwəɾðiˈɔlə]) (زادهٔ ۱۸ ژانویه ۱۹۷۱) که با نام پپ گواردیولا شناخته شده[2]؛ سرمربی فوتبال کنونی و بازیکن فوتبال پیشین اسپانیایی است که هدایت تیم منچستر سیتی را در لیگ جزیره انگلستان برعهده دارد.[3] گواردیولا یکی از بهترین مربیان کنونی جهان و تاریخ فوتبال به‌شمار می‌رود که تا اکنون رکوردهای بسیاری را برجای گذاشته‌است.[4][5][6][7]
.jpg.webp) گواردیولا با منچستر سیتی در سال ۲۰۱۷ | ||||||||||||
| اطلاعات شخصی | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| نام کامل | جوزپ گواردیولا سالا | |||||||||||
| زادروز | ۱۸ ژانویهٔ ۱۹۷۱ (۵۰ سال) | |||||||||||
| زادگاه |
سانتپدر، کاتالونیا، اسپانیا | |||||||||||
| قد | ۱٫۸۰ متر (۵ فوت ۱۱ اینچ)[1] | |||||||||||
| پست | هافبک دفاعی | |||||||||||
| اطلاعات باشگاهی | ||||||||||||
| باشگاه کنونی | منچسترسیتی (سرمربی) | |||||||||||
| باشگاه‌های جوانان | ||||||||||||
| ۱۹۸۴–۱۹۹۰ | بارسلونا | |||||||||||
| باشگاه‌های حرفه‌ای* | ||||||||||||
| سال‌ها | باشگاه‌ها | بازی† | (گل)† | |||||||||
| ۱۹۸۸–۱۹۸۹ | بارسلونا سی | ۸ | (۱) | |||||||||
| ۱۹۹۰–۱۹۹۲ | بارسلونا بی | ۵۳ | (۵) | |||||||||
| ۱۹۹۰–۲۰۰۱ | بارسلونا | ۲۶۳ | (۶) | |||||||||
| ۲۰۰۱–۲۰۰۲ | برشا | ۱۱ | (۲) | |||||||||
| ۲۰۰۲–۲۰۰۳ | رم | ۴ | (۰) | |||||||||
| ۲۰۰۳ | برشا | ۱۳ | (۱) | |||||||||
| ۲۰۰۳–۲۰۰۵ | الاهلی قطر | ۱۸ | (۲) | |||||||||
| ۲۰۰۵–۲۰۰۶ | دورادوس | ۱۰ | (۱) | |||||||||
| مجموع | ۳۸۰ | (۱۸) | ||||||||||
| تیم ملی | ||||||||||||
| ۱۹۹۱ | زیر ۲۱ سال اسپانیا | ۲ | (۰) | |||||||||
| ۱۹۹۱–۱۹۹۲ | زیر ۲۳ سال اسپانیا | ۱۲ | (۲) | |||||||||
| ۱۹۹۲–۲۰۰۱ |
اسپانیا | ۴۷ | (۵) | |||||||||
| ۱۹۹۵–۲۰۰۵ |
 کاتالونیا | ۷ | (۰) | |||||||||
| دوران مربیگری | ||||||||||||
| ۲۰۰۷–۲۰۰۸ | بارسلونا بی | |||||||||||
| ۲۰۰۸–۲۰۱۲ | بارسلونا | |||||||||||
| ۲۰۱۴–۲۰۱۶ | بایرن مونیخ | |||||||||||
| ۲۰۱۶– | منچستر سیتی | |||||||||||
افتخارات
| ||||||||||||
| ||||||||||||
_fa.svg.png.webp){kind=icon}
گواردیولا پس از بازنشسته شدن از بازی حرفه‌ای به مربیگری در بارسلونا بی پرداخت و این تیم را در فصل ۰۸–۲۰۰۷ قهرمان ترسرا دیویژن کرد. او در سال ۲۰۰۸ رسماً سرمربی باشگاه بارسلونا شد، سپس در اولین فصل تجربه مربیگری حرفه‌ای خود، این تیم را به رکورد قهرمانی در شش‌گانه لالیگا، لیگ قهرمانان اروپا ۰۹–۲۰۰۸، کوپا دل ری، سوپرجام اسپانیا، سوپرجام اروپا و جام باشگاه‌های جهان رساند و جوانترین سرمربی‌ای شد که تاکنون جام لیگ قهرمان اروپا را تصاحب کرده‌است. او بار دیگر در فصل ۱۱–۲۰۱۰ به قهرمانی در لالیگا و لیگ قهرمانان رسید و از سوی فیفا بالاتر از الکس فرگوسن و ژوزه مورینیو، مربی سال فوتبال جهان شد.[8] او ۱۴ عنوان قهرمانی مختلف را با بارسلونا کسب کرد و در سال ۲۰۱۲ از این باشگاه جدا شد.[9]
گواردیولا سپس مربیگری بایرن‌مونیخ را برعهده گرفت. در طول سه سال حضور او، بایرن مونیخ ۷ قهرمانی را رقم زد و همواره قهرمان بوندسلیگا بود اما در کسب لیگ قهرمانان ناکام ماند.[10] او در سال ۲۰۱۶ بایرن مونیخ را برای هدایت تیم منچستر سیتی در لیگ جزیره انگلستان ترک کرد.
منچستر سیتی با هدایت او در فصل ۱۸–۲۰۱۷ بیش از ۱۰۰ امتیاز را کسب کرد و ضمن قهرمانی، رکورددار کسب امتیازات در تاریخ لیگ جزیره شد.[11] گواردیولا که در این فصل رکوردهای زیادی را هم به‌دست آورده بود، مربی سال فوتبال انگلستان و برترین مربی لیگ جزیره شد.[12] او در فصل بعد نیز ضمن قهرمانی در جام اتحادیه انگلستان، از عنوان قهرمانی لیگ جزیره دفاع کرده و قهرمانی جام حذفی انگلستان را هم به دست آورد، تا منچستر سیتی با هدایت او بتواند اولین باشگاهی در تاریخ فوتبال جزیره باشد که سه‌گانه فوتبال انگلستان را کسب می‌کند. او همچون فصل قبل عنوان برترین مربی لیگ جزیره را از آن خود کرد.[13]
دوران بازی حرفه‌ای
گواردیولا در تیم بارسلونا بی بازی حرفه‌ای را شروع کرد و سپس به بارسلونا پیوست. او در پست هافبک دفاعی به‌عنوان بازیکنی تکنیکی و سازنده به بازیسازی می‌پرداخت که در طول ده سال عضویت در این باشگاه، فصل‌های موفقیت‌آمیزی را تجربه کرد. او همچنین سابقه عضویت در باشگاه‌های آس رم، برشا و الاهلی قطر را دارد. پپ در تیم ملی اسپانیا نیز ۴۷ بار به میدان رفت و جام جهانی ۱۹۹۴ و جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۰ را پشت سر گذاشت.
دوران مربیگری
بارسلونا بی
گواردیولا در ۲۱ ژوئن سال ۲۰۰۷، به همراه تیتو ویلانوا به عنوان دستیار او، سرمربی تیم بی بارسلونا شد. تحت هدایت او، تیم صدرنشین ترسرا دویژن تیم درجه سوم لیگ فوتبال اسپانیا شد و به سگوندا دویژن یا لیگ دوم اسپانیا صعود کرد که نشان از پیشرفت تیم بود. گواردیولا در ۲۱ ژوئن ۲۰۰۷ از سوی خوان لاپورتا به مربی گری بارسا برگزیده شد.
بارسلونا
دوران مربیگری وی با جدایی رونالدینیو، دکو، جیانلوکا زامبروتا، جیووانی، ادمیلسون، اوله گر و سانتیاگو از که رو و پیوستن دنی آلوز، سیدو کیتا، مارتین کاسرس و جرارد پیکه به بارسا همراه بود.
اولین حضور گواردیولا به عنوان مربی در تیم بارسلونا در سومین دور مقدماتی جام باشگاه‌های اروپا (۹–۲۰۰۸) برابر تیم ویسلا کراکوو لهستان بود که با چهار گل به سود بارسا خاتمه یافت.
گواردیولا در بارسلونا دورانی طلایی را رقم زد سه قهرمانی در چهار فصل لالیگا و دو قهرمانی و دو بار رسیدن به نیمه‌نهایی در چهار فصل لیگ قهرمانان اروپا از افتخارات پپ در بارسلونا بود. دو بار قهرمانی در سوپر کاپ اروپا و دو بار قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان و گرفتن ۶ گانه برای بارسلونا و همین‌طور ۱۰ برد در الکلاسیکوها که بهترینشان برد ۶–۲ و ۰–۵ بود.
پپ گواردیولا در نهایت پس از کسب چهارده جام قهرمانی در چهار سال بارسلونا را ترک کرد.[14]
بایرن مونیخ
گواردیولا پس از جدایی از بارسلونا در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۳ با قراردادی ۳ ساله به بایرن مونیخ پیوست.[15] وی از ژوئیه ۲۰۱۳ کار خود در بایرن مونیخ آغاز کرد.[16]
او در ابتدای کارش در بایرن مونیخ قهرمان سوپر کاپ اروپا و جام باشگاه‌های جهان شد.[17][18]
در فصل ۲۰۱۳_۱۴ و در اولین حضور او در بایرن مونیخ همگی از او انتظار افتخارات فصل پیش را داشتند و پپ نیز پس از یکسال دوری از فوتبال با انگیزه بازگشته بود. یوپ هاینکس در فصل ۲۰۱۲_۱۳ قهرمانی بوندسلیگا، جام حذفی آلمان و لیگ قهرمانان اروپا را بدست آورده بود به همین دلیل در ابتدای فصل پپ باید برای سوپرجام اروپا، سوپر جام فوتبال آلمان و جام باشگاه‌های جهان تلاش می‌کرد.
پیروزی بر چلسی در ضربات پنالتی قهرمانی این تیم را در سوپرکاپ اروپا به ارمغان آورد تا پپ بتواند شاهکار یوپ هاینکس در اروپا را با این جام و پس از آن با جام باشگاه‌های جهان تکمیل کند. اما باخت به بورسیا دورتموند در سوپر جام فوتبال آلمان اولین ناکامی پپ را به‌وجود آورد. او در ادامهٔ این فصل ۷ هفته پیش از پایان بوندسلیگا خود را مسجل کرد و با پیروزی بر بورسیا دورتموند در جام حذفی، دو گانهٔ داخلی را به بایرن مونیخ هدیه کرد. کاری که یوپ هاینکس در فصل پیش انجام داد و پپ این کار را تکرار کرد تا سلطهٔ بایرن مونیخ با دو بار قهرمانی در هر دو جام داخلی به نمایش در بیاید. اما پپ در لیگ قهرمانان اروپا ناکام شد. باخت ۵_۰ به رئال مادرید در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا، کاری کرد تا سه گانهٔ یوپ هاینکس تکرار نشود و پپ با همین دو جام ممکن فصل ۲۰۱۳_۱۴ را به پایان برساند.
البته دو جام سوپرکاپ اروپا و جام باشگاه‌های جهان جز افتخارات پپ حساب می‌شود اما این دو جام مربوط به فصل ۲۰۱۲_۱۳ بوده و بنیان‌گذار آن یوپ هاینکس بوده‌است. آنها در سوپر جام فوتبال آلمان ۲۰۱۴ هم مقابل بورسیا دورتموند شکست خوردند تا بایرن مونیخ و پپ در سال ۲۰۱۴ از ۶ جام ممکن تنها ۲ جام را بدست بیاورد در حالی که در سال ۲۰۱۳ از ۶ جام ۵ جام بدست آمد که ۳ تای آن کار یوپ هاینکس و ۲ تای دیگر لقمهٔ آماده برای پپ بود. همین امر باعث ماندن سایهٔ یوپ بر سر پپ شد. در فصل بعد یعنی ۲۰۱۴_۱۵، بایرن عملکرد بسیار ضعیفی نسبت به فصل قبل و فصل قبل تر داشت. قهرمانی بوندسلیگا تنها دست‌آورد پپ در این سال بود. آنها در جام حذفی آلمان در مرحلهٔ نیمه نهایی مغلوب بورسیا دورتموند شدند، در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل بارسلونا شکست خوردند و در سوپر جام فوتبال آلمان در مقابل وولفسبورگ متحمل شکست شدند تا کار پپ در این تیم سخت شود. ناکامی پپ و تنها بدست آوردن یک جام باعث زمزمه‌های رفتن او شد. مصدومان فراوان از جمله آرین روبن و فرانک ریبری، در انتهای فصل کار را برای بایرن مونیخ دشوار کرد تا جایی که در لیگ قهرمانان اروپا موفقیتی کسب نکردند.
اما فصل ۲۰۱۵_۱۶ برای بایرن مونیخ رؤیایی آغاز شد. پیروزی‌های پرگل و پیاپی این تیم ندای یک فصل خوب را می‌داد که در اواخر فصل این‌گونه نشد. در اواخر فصل گفته شد که پپ در فصل بعد از تیم جدا شده و به سیتی می‌پیوندد. به همین دلیل آنچلوتی با بایرن مونیخ به توافق رسید که تا فصل آینده آنچلوتی با سابقه و پر افتخار هدایت بایرن را بر عهده بگیرد. وجود این اتفاقات نظم را در این باشگاه از بین برد ولی پپ قول داد که در شرایطی این باشگاه را ترک می‌کند نتایج خوبی گرفته‌باشد، اما شرایط این‌گونه پیش نرفت. اتلتیکو مادرید در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا بایرن را شکست داد تا پپ گواردیولا با سه حذف از سه فصل حضور در لیگ قهرمانان، این باشگاه را ترک کند. سه فصل ۲۰۱۳_۱۴، ۲۰۱۴_۱۵ و ۲۰۱۵_۱۶ و حذف در مقابل سه تیم اسپانیایی رئال مادرید، بارسلونا و اتلتیکو مادرید، هر سه در مرحلهٔ نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا قهرمانی او در بوندسلیگا آمار او در این لیگ را خوب توصیف کرد. سه قهرمانی در این سه فصل عملکرد او در بوندسلیگا بود که به گفتهٔ منتقدان، این کار را هر شخص دیگری هم می‌توانست انجام دهد؛ و سکانس آخر پپ در بایرن قهرمانی این تیم در جام حذفی آلمان بود. دو قهرمانی در سه فصل حضور عملکرد قابل قبولی برای گواردیولا بوده. در طرف دیگر قضیه سه باخت درسوپر جام فوتبال آلمان و بدست نیاوردن حتی یک جام در این رقابت‌ها به کارنامهٔ پپ لطمه زد.
به این ترتیب گواردیولا بایرن را با سه قهرمانی بوندسلیگا، دو قهرمانی جام حذفی فوتبال آلمان، یک قهرمانی سوپرکاپ اروپا، و یک قهرمانی جام باشگاه‌های جهان به مقصد منچستر سیتی ترک کرد. او در فصل ۲۰۱۶_۲۰۱۷ موفق به کسب هیچ جامی در منچستر سیتی نشد.
پپ گواردیولا موفق شد در فصل ۲۰۱۷–۲۰۱۸ تیم منچستر سیتی را به قهرمانی لیگ جزیره برساند و رکورد امتیازگیری یک فصل را در تاریخ لیگ جزیره بشکند. در فصل ۱۹–۲۰۱۸ او مجدداً با تیم منچستر سیتی توانست با کسب ۹۸ امتیاز و با اختلاف یک امتیاز با تیم دوم یعنی باشگاه فوتبال لیورپول فاتح لیگ جزیره شود.
دست‌آوردها و افتخارات
بارسلونا[9]
- لالیگا (۶): ۹۱–۱۹۹۰، ۹۲–۱۹۹۱، ۹۳–۱۹۹۲، ۹۴–۱۹۹۳، ۹۸–۱۹۹۷، ۹۹–۱۹۹۸
- کوپا دل ری: ۹۷–۱۹۹۶
- سوپرکاپ اسپانیا (۴): ۱۹۹۱، ۱۹۹۲، ۱۹۹۴، ۱۹۹۶
- جام باشگاه‌های اروپا: ۹۲–۱۹۹۱
- جام برندگان جام اروپا: ۹۷–۱۹۹۶
- سوپرکاپ اروپا: ۱۹۹۲
اسپانیا
- مدال طلای المپیک: ۱۹۹۲
فردی
- جایزه براوو: ۱۹۹۲
- بهترین بازیکن اسپانیا در المپیک: ۱۹۹۲
- عضو تیم منتخب جام ملت‌های اروپا: ۲۰۰۰
بارسلونا[9]
- لالیگا (۳): ۰۹–۲۰۰۸، ۱۰–۲۰۰۹، ۱۱–۲۰۱۰
- کوپا دل ری (۲): ۲۰۰۹، ۲۰۱۲
- سوپرجام اسپانیا (۳): ۲۰۰۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۱
- لیگ قهرمانان اروپا (۲): ۰۹–۲۰۰۸، ۱۱–۲۰۱۰
- سوپر جام اروپا (۲): ۲۰۰۹، ۲۰۱۱
- جام باشگاه‌های جهان (۲): ۲۰۰۹، ۲۰۱۱
بایرن مونیخ
- بوندسلیگا (۳): ۱۴–۲۰۱۳، ۱۵–۲۰۱۴، ۱۶–۲۰۱۵
- جام حذفی آلمان (۲): ۱۴–۲۰۱۳، ۱۶–۲۰۱۵
- سوپرجام اروپا: ۲۰۱۳
- جام باشگاه‌های جهان: ۲۰۱۳
منچستر سیتی
- لیگ جزیره (۳): ۱۸–۲۰۱۷، ۱۹–۲۰۱۸، ۲۱–۲۰۲۰
- نایب قهرمان: ۲۰–۲۰۱۹
- جام حذفی انگلستان: ۱۹–۲۰۱۸
- جام اتحادیه انگلیس (۴): ۱۸–۲۰۱۷، ۱۹–۲۰۱۸، ۲۰–۲۰۱۹، ۲۱–۲۰۲۰
- سوپر جام انگلستان (۲): ۲۰۱۸، ۲۰۱۹
- لیگ قهرمانان اروپا نایب قهرمان ۲۰۲۱–۲۰۲۰
فردی
- برترین مربی خارجی لالیگا (۲) ۰۹–۲۰۰۸، ۱۰–۲۰۰۹
- مربی برگزیده سال اسپانیا (۲): ۲۰۰۹، ۲۰۱۰
- مربی برگزیده سال لالیگا (۴): ۲۰۰۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۱، ۲۰۱۲
- بهترین مربی سال فوتبال جهان از سوی فیفا: ۲۰۱۱
- بهترین مربی باشگاهی جهان به انتخاب فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال (۲): ۲۰۰۹، ۲۰۱۱
- پنجمین مربی برتر تاریخ فوتبال به انتخاب ورلد ساکر و فرانس فوتبال: ۲۰۱۳، ۲۰۱۹
- مربی برگزیده فصل اروپا: ۰۹–۲۰۰۸
- مربی سال جهان به انتخاب مجله ورلد ساکر (۲): ۲۰۰۹، ۲۰۱۱
- مربی سال جهان به انتخاب گلوب ساکر: ۲۰۱۳
- جایزه اونز طلایی بهترین مربی سال اروپا (۳): ۲۰۰۹، ۲۰۱۰، ۲۰۱۱
- برترین مربی لیگ جزیره (۲): ۱۸–۲۰۱۷، ۱۹–۲۰۱۸
- مربی برگزیدهٔ پنج ماه از فصل ۱۸–۲۰۱۷ لیگ جزیره
- مربی سال فوتبال انگلستان: ۲۰۱۸
رکوردها
- سه قهرمانی متوالی در لالیگا با بارسلونا: ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱
- شش‌گانه با بارسلونا (قهرمانی در لالیگا، کوپا دل ری، لیگ قهرمانان اروپا، سوپرجام اسپانیا، سوپرجام اروپا و جام باشگاه‌های جهان): ۲۰۰۹
- سه قهرمانی متوالی در بوندسلیگا با بایرن مونیخ:۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶
- سه‌گانه داخلی آلمان با بایرن مونیخ (قهرمانی بوندسلیگا، جام حذفی و سوپر جام آلمان): ۱۴–۲۰۱۳
- دوگانه داخلی با بایرن مونیخ: ۱۶–۲۰۱۵
- دوگانه داخلی با منچستر سیتی (قهرمانی لیگ جزیره و جام اتحادیه انگلیس): ۱۸–۲۰۱۷
- سه‌گانه داخلی انگلستان با منچستر سیتی (قهرمانی لیگ جزیره، جام اتحادیه و جام حذفی انگلیس) (به‌عنوان تنها تیم انگلیسی در تاریخِ جزیره که توانسته‌است، سه‌گانه داخلی را کسب کند): ۱۹–۲۰۱۸
- ۱۶ برد متوالی با بارسلونا: ۱۱–۲۰۱۰
- ۱۸ برد متوالی با منچستر سیتی: ۱۸–۲۰۱۷
- بیشترین برد خارج از خانه در تاریخ لیگ جزیره با منچستر سیتی: ۱۸–۲۰۱۷
- بیشترین امتیاز فصل در تاریخ لیگ جزیره با منچستر سیتی (۱۰۰ امتیاز): ۱۸–۲۰۱۷
- بیشترین تفاضل امتیاز تیم قهرمان در تاریخ لیگ جزیره (۱۹ تفاضل با تیم دوم): ۱۸–۲۰۱۷
- چهار قهرمانی متوالی در جام اتحادیه انگلستان با منچسترسیتی:[19] ۱۸–۲۰۱۷، ۱۹–۲۰۱۸، ۲۰–۲۰۱۹، ۲۱–۲۰۲۰
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «پپ گواردیولا». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ آوریل ۲۰۱۹. «Manchester City smash 11 Premier League records in title-winning season». www.espn.espn.co.uk. "Goardiola in premier league". www.premierleague.com.
«Every record broke by Manchester city 2017-18 premier league season». www.dailymail.co.uk.
- "Pep Guardiola". fcbayern.de. Archived from the original on 17 May 2014. Retrieved 16 May 2014.
- "Josep Guardiola Bio, Stats, and Results". Olympics at Sports-Reference.com. Archived from the original on 9 November 2012. Retrieved 2019-11-01.
- "Josep Guardiola Manager Profile | Premier League". www.premierleague.com. Retrieved 2019-11-01.
- "The Greatest manager of all time". World Soccer. 2013-07-04. Archived from the original on 23 May 2021. Retrieved 2019-09-28.
- «Michels, Ferguson, Sacchi, Cruyff, Guardiola... Les 50 meilleurs entraîneurs de l'histoire». France Football. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۹-۲۸.
- "Tim Sherwood: Pep Guardiola is the best manager in the history of football". City Watch. 2017-12-20. Archived from the original on 1 April 2019. Retrieved 2019-09-28.
- "Guardiola ranked best coach in the world; Zinedine drops down to third". AS.com. 2019-06-12. Retrieved 2019-11-01.
- "Fifa Awards" (PDF).
- "Josep Guardiola (2008 - 2012)". www.fcbarcelona.com. Retrieved 2019-11-01.
- «Pep Guardiola's 13 signings at Bayern Munich - where are they now?». GiveMeSport. ۲۰۱۹-۱۰-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۰۱.
- «Centurions! All of Manchester City's remarkable Premier League records | Goal.com». www.goal.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۰۱.
- Glendenning، Barry (۲۰۱۸-۰۵-۱۴). «Premier League 2017-18 review: manager of the season» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۰۱.
- «Man City win treble - how impressive is that achievement?» (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۰۵-۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۰۱.
- «خداحافظی گواردیولا با 14 جام».
- «گواردیولا با بایرن سه ساله بست». ۲۷ دی ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ فوریه ۲۰۱۳.
- «Guardiola ab Juli 2013 Trainer des FC Bayern». ۲۷ دی ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۳.
- «قهرمانی دراماتیک یاران گواردیولا».
- «جام باشگاه‌های جهان؛ گواردیولا تاریخ ساز شد بایرن مونیخ قهرمان».
- «منچسترسیتی یک - تاتنهام صفر/ چهارمین قهرمانی متوالی سیتیزن‌ها». خبر ورزشی. ۲۰۲۱-۰۴-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۱۶.
| ||
| ||
| ||