چراغ‌علی‌خان زنگنه

چراغ زنگنه خان زنگنه (مرگ بعد از ۱۸۶۴/۵ میلادی) یک دولتمرد برجسته ایران در اوایل سلطنت شاه قاجار، ناصرالدین‌شاه قاجار (۱۸۴۸–۱۸۹۶) بود.

زندگی‌نامه

چراغ‌علی‌خان یکی از اعضای قبیله کرد، زنگنه بود. کار خود را به عنوان منشی در مدیریت استانی آذربایجان آغاز کرد. وی نماینده سفارت ایران در پیمان ارزروم در سال ۱۸۴۳ بود، و بعداً پس از سلطنت ناصرالدین شاه در سال ۱۸۴۸ به وزیر برجسته امیرکبیر پیوست. چراغ‌علی‌خان یکی از چندین مقامات بود که از اصلاحات دولت امیرکبیر حمایت کرد.

چراغ‌علی خان اولین وظیفه مهم خود را در همان سال دریافت کرد که در درگیری بین وزیر اصفهان و یک مدعی برای این پست به عنوان واسطه انتخاب شد. در سال ۱۸۵۵ به او اختیار دستگیری عاملان قتل عباسقلی خان پسیان، که والی بسطام بود، داده شد. وی مدت کوتاهی پس از انتصاب به عنوان فرماندار خمسه و زنجان منصوب شد، تا زمانی که به وی لقب «سراج الملک» در سال ۱۸۵۹/۶۰ اهدا شد، آنجا را اداره کند. در سال‌های پسین او بیگلربیگی و رئیس دیوان خانه اصفهان (۱۸۶۲ / ۳–۱۸۶۴ / ۵)، و پس از آن رئیس احتساب پایتخت ایران، تهران شد. پس از آن از او نامی برده نشده‌است - بنابراین تاریخ درگذشت وی ناشناخته است.

منابع

    • MacEoin, Denis M. (1991). Encyclopaedia Iranica, Vol. V, Fasc. 3. pp. 263–264.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.