کارگل
کارگل (Ladakhi: ཀར་གིལ་; اردو: کارگل) شهری است در هند که مرکز ناحیه کارگل در لداخ از ایالت جامو و کشمیر است. این شهر دومین شهر بزرگ لداخ پس از له است و در ۶۰ کیلومتری دراس و ۲۴۰ کیلومتری سرینگر واقع شده است.
کارگل ཀར་གིལ (མཁར་དཀིལ་ལ།) / کارگل | |
---|---|
شهر | |
کارگل موقعیت در جامو و کشمیر هند | |
مختصات: ۳۴٫۵۷°شمالی ۷۶٫۱°شرقی | |
کشور | هند |
ایالت | جامو و کشمیر |
ناحیه | کارگل |
بلندی | ۲۶۷۶ متر (۸۷۸۰ پا) |
جمعیت (۲۰۰۱)[1] | |
• کل | ۱۰۶۵۷ |
زبانها شینا،پریکی | |
منطقه زمانی | یوتیسی +۵:۳۰ (IST) |
جغرافیا
کارگل به طور میانگین بلندی ای برابر ۲٬۶۷۶ متر از سطح دریا دارد و در کرانه سرو دریا واقع شده است. در شمال با ایالت گلگت-بلتستان هم مرز است. مانند دیگر مناطق هیمالیا اقلیمی معتدل دارد و تابستانهایش خنک با شبهای سرد و زمستانهایش طولانی و بسیار سرد است چنانچه گاهی هوا تا ۵۴ درجه سلسیوس زیر صفر پایین میآید.
حمل و نقل
یکی از بزرگراههای هند که سرینگر را به له وصل میکند به کارگل متصل است.
یکی از راههای مشهور که در تمام فصول موجود است راه کارگل-سکردو است که کارگل را به سکردو شهری در گلگت-بلتستان مرتبط میکند که البته پس از تصرف بلتستان توسط پاکستان بسته شده است. در حالی که دولت هند در ژستی بشردوستانه خواهان گشودن دوباره این راه شده است دولت پاکستان این درخواست را رد میکند.
تاریخ
تا پیش از چندپارگی هند، کارگل بخشی از ناحیه بلتستانِ لداخ بود، درهای بود که توسط بلندترین کوههای جهان از دیگر مناطق جدا افتاده بود و جمعیتی اندک از اقوام، ادیان و زبانهای گوناگون در آن میزیستند. جنگ نخست کشمیر به چندپارگی بلتستان انجامید به گونهای که ناحیه و شهر کارگل در سمت هند در لداخ از ایالت جامو و کشمیر قرار گرفت. پس از پایان جنگ هند و پاکستان در ۱۹۷۱ دو دولت با امضای عهدنامه سیملا متعهد شدند که وارد درگیری نظامی نشوند و به مرزهای موجود احترام بگذارند.
در ۱۹۹۹ این ناحیه توسط پاکستان مورد حمله قرار گرفت که هندیها در نبرد کارگل ایشان را پس راندند.
جمعیتشناسی
برپایه سرشماری سال ۲۰۰۱ کارگل از ۲٬۰۶۵ خانوار داشته که جمعیتی برابر با ۱۰،۶۵۷ نفر میشدند. نرخ جنسی شهر ۵۵۹ زن در برابر هر ۱٬۰۰۰ مرد است. نرخ باسوادی کارگل ۷۳% است که تنها ۱% از میانگین ملی پایین تر است. نرخ باسوادی مردان ۸۳% و نرخ باسوادی زنان ۵۸% است. در کارگل تنها ۱۰% جمعیت زیر ۶ سال هستند.
مردم کارگل پیشینه مخلوط داردی و تبتی دارند. بومیان کارگل تا پیش از سدههای ۱۴ و ۱۵ میلادی که مبلغان مسلمان پای به این سرزمین گذاشتند پیروان بوداییگرایی تبتی بودهاند. امروزه ۹۰% از جمعیت شهر را شیعیان تشکیل میدهند، ۵% سنیها و ۵% بوداییان تبتی. معماری مسجد قدیمی کارگل ترکیبی از سبکهای ایرانی و تبتی است، در حالی که معماری مسجد جدید از سبکهای جدید ایرانی و عربی پیروی میکند.
منابع
- "View Population". Office of the Registrar General & Census Commissioner, India. Retrieved 27 March 2012.