زبان شینا

زبان شینا(ݜِݨیاٗ) زبانی است از شاخهٔ زبان‌های داردی که در منطقهٔ گلگت-بلتستان پاکستان کوهستان خیبر پختون خوا و نیز جامو و کشمیر هند نیز در افغانستان استان کونر،گویشورانی دارد. گویشوران گویش‌های چندگانهٔ این زبان را تقریباً دو میلیون تن برآورد کرده‌اند. برخی شینا زبانان در شهرهای بزرگ پاکستان از قبیل کراچی، حیدرآباد، ایبت‌آباد، لاهور، راولپندی و اسلام‌آباد جاگیرشده‌اند.

شینا
زبان بومی درپاکستان، هندوستان
منطقهگلگت-بلتستان
شمار گویشوران
۲۱۰۰۰هزارتن در هندوستان  (بدون تاریخ)۱۶
الفبای عربی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹scl

روزهای هفته در زبان شینا و همسنجی‌اش با سانسکریت

فارسی شینا سانسکریت
یکشنبه Adit Aditya var
دوشنبه Tsunduro Som var
سه‌شنبه Ungaroo Mangal var
چهارشنبه Bodo Budh var
پنجشنبه Bressput Brihaspati var
جمعه Shooker Shukra var
شنبه Shimshere Sanisch var

الف بای زبان شینا

الف بای مخصوصِ زبان شینا که در زبان اردو نیستند هفت می باشد۔

  • ݜ برای / ʂ / /ݜَه/ شش
  • ڙ برای / ʐ / /ڙاٰ/ برادر
  • څ برای /ts/ /څک دےٚ/ صبر کن
  • ڇ برای /ʈʂ/ /ڇکےٚ/ ببین
  • ݨ برای / ɳ / /هݨےٗ/ تخم مرغ
  • ڱ برای /ŋ/ /کهڱَر/ تلوار
  • ن٘ برای /◌̃/ /آن٘ݜۆ/ قطره گریه

منابع

    مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Shina language». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ نوامبر ۲۰۱۲.

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.