زبان شینا
زبان شینا(ݜِݨیاٗ) زبانی است از شاخهٔ زبانهای داردی که در منطقهٔ گلگت-بلتستان پاکستان کوهستان خیبر پختون خوا و نیز جامو و کشمیر هند نیز در افغانستان استان کونر،گویشورانی دارد. گویشوران گویشهای چندگانهٔ این زبان را تقریباً دو میلیون تن برآورد کردهاند. برخی شینا زبانان در شهرهای بزرگ پاکستان از قبیل کراچی، حیدرآباد، ایبتآباد، لاهور، راولپندی و اسلامآباد جاگیرشدهاند.
شینا | |
---|---|
زبان بومی در | پاکستان، هندوستان |
منطقه | گلگت-بلتستان |
شمار گویشوران | ۲۱۰۰۰هزارتن در هندوستان (بدون تاریخ)۱۶ |
هندواروپایی
| |
الفبای عربی | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | scl |
روزهای هفته در زبان شینا و همسنجیاش با سانسکریت
فارسی | شینا | سانسکریت |
---|---|---|
یکشنبه | Adit | Aditya var |
دوشنبه | Tsunduro | Som var |
سهشنبه | Ungaroo | Mangal var |
چهارشنبه | Bodo | Budh var |
پنجشنبه | Bressput | Brihaspati var |
جمعه | Shooker | Shukra var |
شنبه | Shimshere | Sanisch var |
الف بای زبان شینا
الف بای مخصوصِ زبان شینا که در زبان اردو نیستند هفت می باشد۔
- ݜ برای / ʂ / /ݜَه/ شش
- ڙ برای / ʐ / /ڙاٰ/ برادر
- څ برای /ts/ /څک دےٚ/ صبر کن
- ڇ برای /ʈʂ/ /ڇکےٚ/ ببین
- ݨ برای / ɳ / /هݨےٗ/ تخم مرغ
- ڱ برای /ŋ/ /کهڱَر/ تلوار
- ن٘ برای /◌̃/ /آن٘ݜۆ/ قطره گریه
منابع
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Shina language». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۵ نوامبر ۲۰۱۲.
- Shina Language (انگلیسی)
زبانهای هندوایرانی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
کد زبانهای معرفیشده در ایزو ۶۳۹-۳ که حرف اول عنوان بینالمللی آنها حرف S است | |
---|---|
|
کد زبانهای معرفیشده در ایزو ۶۳۹-۳ که حرف اول عنوان بینالمللی آنها حرف P است | |
---|---|
|
زبانهای رسمی | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
زبانهای ایالتی | |||||||||||||||
زبانهای اقلیت (برپایهٔ تقسیمات کشوری پاکستان) |
| ||||||||||||||
جستارهای مرتبط |
|
زبانهای هندوآریایی نوین | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
داردی |
| ||||||||||||||
شمالی |
| ||||||||||||||
شمال غربی |
| ||||||||||||||
غربی |
| ||||||||||||||
مرکزی |
| ||||||||||||||
شرقی |
| ||||||||||||||
جنوبی |
| ||||||||||||||
دستهبندی نشده |
| ||||||||||||||
پیجینها و کریولها |
| ||||||||||||||
همچنین ببینید: زبانهای هندوآریایی قدیم و میانه؛ زبانهای هندوایرانی؛ زبانهای نورستانی؛ زبانهای ایرانی |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.