زبان تالشی

زبان تالشی نام یک گروه زبانی، از زبان‌های ایرانی شمال غربی است. زبان تاتی نزدیک‌ترین زبان از زبان‌های ایرانی شمال غربی، به زبان تالشی است؛ به گونه‌ای که برخی منبع‌های زبان شناسی، مانند اتنولوگ، این دو را یک گروه زبانی دانسته‌اند.[2]

تالش
tolışə zıvun толышә зывон تولشه زِوون
زبان بومی در	ایران  جمهوری آذربایجان
منطقه	غرب و جنوب غربی دریای کاسپین
شمار گویشوران	۲۳۵٫۰۰۰[1]  (بدون تاریخ)
تبار	هندواروپایی زبان‌های هندوایرانی زبان‌های ایرانی زبان‌های ایرانی غربی زبان‌های ایرانی شمال غربی[2] تاتی/کاسپین[3] تالش
سامانه نوشتاری	الفبای فارسی در ایران
وضعیت رسمی
تنظیم‌شده توسط	فرهنگستان زبان و ادب فارسی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	tly
زبان‌شناسی	58-AAC-ed
زبان تالشی با تفکیک لهجه‌ها (قرمز:تالشی گشتاسبی و زردسبز:تالشی جنوبی یا ایرانی) در غرب دریای خزر در نقشه حاضر است.

میللر معتقد است که با دلایل روشن می‌توان گفت که تاتی و تالشی ادامه زبانی است که دست کم هم زمان با آغاز زبان فارسی میانه بدان سخن می‌گفته‌اند؛ هر چند، نشانه‌هایی نیز از پیشینه این زبان‌ها در دوران پیش از فارسی میانه دیده می‌شود. این شواهد و نشانه‌ها همان اندازه که وجه اشتراک این گویشها را با زبان پهلوی پارتی نشان می‌دهد گویای پیوندهای خیلی نزدیک آن‌ها با مادی و اوستایی نیز هست. زیرا که تفاوت زبان پهلوی با زبان‌های دیرین مانند مادی واوستایی به همانگونه است که تشابه و تفاوت تاتی و تالشی باآن زبان‌ها.[4]

مقایسه تالشی و دیگر زبان‌های ایرانی

تات‌ها، تالش‌ها و مازندرانی‌ها به زبان‌هایی سخن می‌گویند که در بسیاری موارد با زبان فارسی تفاوت داشته و با مادی، پارتی و اوستایی مشابهت دارد.[5] زبان تالشی مشابهت با زبان‌های لری، اوستایی و کردی دارد.[6][7][8] از این رو، همه این گروه‌های زبانی کاملاً نزدیک را در دسته زبان‌های ایرانی شمال غربی جای داده‌اند. اما زبان فارسی، به دلیل تفاوت هایش، در دسته زبان‌های ایرانی جنوب غربی جای داده می‌شود.[2].با این وجود زبان تالشی با زبان مردم جنوب ایران (زبان اچمی) که خود از شاخه جنوب غربی ایران است، نیز بسیار قرابت دارد.

تالشی و دیگر زبان‌های ایرانی شمال غربی

زبان تالشی در کنار زبان‌های زیر، دسته زبان‌های ایرانی شمال غربی را می‌سازد:[9]

• گروه زبانی تالشی-تاتی
• گروه زبانی کردی
• گروه زبانی زازا-گورانی
• گروه زبانی سمنانی
• گروه زبانی مرکزی ایران
• گروه زبانی کاسپین
• گروه زبانی اورموری-پراچی
• گروه زبانی خلج

پراکنش جغرافیائی زبان تالشی

تالش زبانان به‌طور عمده از قوم تالش هستند. ایشان در بخش باختری استان گیلان، پنج روستای شهرستان نمین (عنبران-میناباد-جید-میرزانق-گلشن) در استان اردبیل، و نیز مناطق آستارا-لریک-لنکران-ماساللی-یاردیملی-جلیل آباد در جنوب جمهوری آذربایجان زندگی می‌کنند.

گویش‌ها و لهجه‌های زبان تالشی

بررسی‌های موردی در مناطق تالش‌نشین شهرستان‌های صومعه‌سرا و فومن نشان می‌دهد که روستاهای گیلک‌نشین همسایه از واژگان تالشی یا نزدیک به آن که با گیلکی متفاوت است بهره می‌گیرند. حمدالله مستوفی، در مورد مردم گیلان و نزدیکی آن با زبان پهلوی نیز اشاره‌ای دارد. وی در وصف مردم تالش چنین می‌گوید: «مردمش سفید چهره‌اند بر مذهب امام شافعی، زبانشان پهلوی به گیلانی باز بسته‌است.»

در میان تالشان گونه‌گونی زبانی – به نسبت تأثیرپذیری از دیگر زبان‌ها- به شدت وجود دارد. در تالش شمالی مشخصاً پنج گویش آستارایی، لنکرانی، ماسالی و لریکی عنبرانی دیده می‌شود. در تالش جنوبی، مناطق پیرامون آستارا یک گویش تالشی آمیخته با ترکی رواج دارد و در مناطق ماسال تا روستاهای پیرامون، ماکلوان، ماسوله کچا و تالش دولاب با زبان تالشی اصیل‌تری تکلم می‌شود که البته به دلیل نزدیکی به مناطق گیلک‌نشین از آنان تأثیر گرفته و اصیل‌ترین گویش مربوط به منطقه تالش مرکزی یا تالشدولاب است چون مردم آن در زمان‌های نزدیک زندگی همیشگی در کوه داشتند و در کمترین ارتباط با اقوام دیگر بودند. . تنها زبان موجود میان تالشان که هم‌ریشه با زبان‌های شمال غربی نیست و به محدوده زبان تالشی رخنه کرده و به شدت به تنوع آن موجب شده زبان ترکی است. این مسئله در تالش شمالی و در آستارای ایران به شدت مشاهده می‌شود.

مردم تالش را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد:

1. مردم یکجانشین که در روستاها و شهرها زندگی می‌کنند و پیشه‌شان کشاورزی است و به آن‌ها «تالش» می‌گویند.

و تالشانی که در طول زندگی خود به مهاجرت از قشلاق به ییلاق و از ییلاق به قشلاق میپردازند و شغل آن‌ها از زمان‌های بسیار قدیم دامداری بوده و است اما با این حال بیشتر تالشان کشاورز هستند همچنین آثاری در دست است که در سفرنامه مریتون کاخال روسی که در قرن ده به تالشستان سفر کرده بود از تالشان آرتاویل(اردبیل) سخنانی به میان امده و همچنین قشر تات و تالش در تبریز در آن زمان که به مرور زمان از میان رفتند و آذری زبانان جای آنان را به خود اختصاص دادند.

زبان تالشی در تالش گشتاسبی

در تالش گشتاسبی، تالشان شوروی سابق در سال‌های ۳۵–۱۹۳۱ براساس حروف لاتین برای خود الفبایی وضع کردند و با استفاده از آن الفبا به زبان خود برای نخستین بار نشریه، تألیفات، آثار هنری و کتب درسی منتشر کردند و به همین خط و زبان در مدارس خود تدریس نمودند. حتی در لنکران شعبهٔ تالشی دانشگاه پداگوژی (دانش آموزش و پرورش) وجود داشت. اما در سال‌های پس از ۱۹۳۵ ضمن تحولات سیاسی آن دوره، به فعالیت‌های میهنی و فرهنگی تالشان نقطهٔ پایان گذاشته شد. از انتشار کتاب و نشریه به زبان تالشی جلوگیری به عمل آمد. آموزش عالی و مدارس تالشی تعطیل گردید و روشنفکران تالشی را به قزاقستان و دیگر جمهوری‌های شرقی تبعید کردند. در سال‌های ۵۲–۱۹۴۹ ضمن سرکوب مجدد و تجزیهٔ تالشان، هزاران خانواده از آن‌ها را به مغان کوچاندند.[10]

واژگان

English	شمالی (لنکران و لوندویل)	تالشی مرکزی	جنوبی (خوشابر/ شاندرمن)	تاتی (کلور/ گلوزان)	فارسی
big	yul	yâl	yâl	pilla	bozorg
boy, son	zoa, zua	zôa, zue	zu'a, zoa	zâ	Pesar
bride	vayü	vayu	gēša, vayu	vayu, vēi	arus
cat	kete, pišik, piš	peču	peču, pešu, piši	pešu	gorbe, piši
cry (v)	bamē	beramestē	dad karde,beramē	beramesan	geristan
daughter, girl (little)	kina, kela	kilu, kela	kina, kel(l)a	kille, kilik	doxtar
day	rüž, ruj	ruz	ruz, roz	ruz	ruz
eat (v)	hardē	hardē	hardē	hardan	xordan
egg	uva, muqna, uya	âgla	agla,merqona	xâ, merqowna	toxme morq
eye	čâš	čaš, čam	čēm	čašm	čašm
father	dada, piya, biya	dada	dada	pē	pedar
fear (v)	purnē, târsē	târsinē, tarsestē	tarsē	tarsesan	tarsidan
flag	filak	parčam	parcham ,beydoo	?	parčam, derafš
food	xerâk	xerâk	xerâk	xuruk	xorâk
go (v)	šē	šē	šē	šiyan	raftan (šodan)
house/room	ka	ka	ka	ka	xâne
language; tongue	zivon	zun	zavon	zuân	zabân
moon	mâng, uvešim	mâng	mang	mung, meng	mâh
mother	mua, mu, nana	nana	nana,dede	mâ, dēdē, nana	mâdar, nane
mouth	qav, gav	ga, gav, ga(f)	qar	gar	dahân, kak
night	šav	šaw	šav	šav	šab
north	kubasu	šimâl	shimal	?	šemâl
rice	berz	berz	berj,berz	berenj	berenj
say (v)	votē	vâtē	vâtē	vâtan	goftan
sister	huva, hova, ho	xâlâ, xolo	xâ,khala	xâv, xâ	xâhar
small	ruk, gada	ruk	ruk	velle, xš	kučak
sunset	šânga	maqrib	maghreb	?	maqreb
sunshine	haši	âftâv	aftav	?	âftâb
water	uv, ôv	âv	âv	âv	âb
woman, wife	žēn	žēn, žen	yen, žen	zanle, zan	zan
yesterday	zina	zir, izer	zir, zer	zir	diruz, di

پانویس

1. Evans, Lisa (15 April 2011). "Endangered langues: the full list". The Guardian. London. Retrieved ۵/۰۸/۲۰۱۱. Check date values in: |accessdate= (help)
2. Ethnologue report for Talysh
3. شباهت ها و تفاوت هاي تالشي گيلكي و مازندراني , Jahad Daneshgahi. (in Persian)
4. رابینو, ه. ل. ولایت دارالمرز ایران: گیلان. رشت: رشت، طاعتی، 1374.
5. دیاکونف، ا.م. تاریخ ماد، ترجمه کریم کشاورز
6. «زبان تالشی و خویشاوندی آن با زبان کردی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ اوت ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۲ مه ۲۰۰۹.
7. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی جلد ۱۴ مدخل تالش. علی عبدلی
8. علی عبدلی، فرهنگ تطبیقی تالشی - تاتی - آذری، تهران، ۱۳۸۰.
9. Northwestern Iranian Languages on Ethnologue
10. عبدلی، علی: واژه‌نامه دانش‌آموزی تالشی - ترکی. در: مجله «آینده». سال نوزدهم، دی تا اسفند ۱۳۷۲ - شماره ۱۰–۱۲. (از صفحه ۱۰۴۰ تا ۱۰۴۲).

منابع

• مستوفی، حمدالله به اهتمام دکتر محمد دبیرسیاقی، نزه القلوب، تهران، ص. ۱۰۷
• بر پایهٔ کتاب: تالشان (از دوره صفویه تا پایان جنگ دوم ایران و روس) نوشته حسین احمدی، مرکز اسناد و تاریخ دیپلماسی، تهران ۱۳۸۰.
• بر پایهٔ کتاب: تاریخ گیلان پس از اسلام نوشته قربان فاخته

جستارهای وابسته

الگو:کد زبان‌های معرفی‌شده در ایزو ۶۳۹–۳ که حرف اول عنوان بین‌المللی آن‌ها حرف T است