فهرست سفیران ایران
سفیران کنونی
قارهٔ آسیا
اردن (مجتبی فردوسی پور)
ازبکستان (حمید نیرآبادی)
افغانستان (بهادر امینیان)
امارات متحده عربی (قطع روابط سیاسی)
هند (علی چگینی)
بحرین (قطع روابط سیاسی)
بنگلادش (محمدرضا نفر)
پاکستان (مهدی هنردوست)
تاجیکستان (محمد تقی صابری)
تایلند (محسن محمدی)
ترکمنستان (سیدمحمد احمدی)
ژاپن (مرتضی ازهاری)
سریلانکا ( هاشم اشجع زاده)
سوریه (جواد ترکابادی)
عراق (ایرج مسجدی)
- کنسولگری بصره (احمد سیاهپوش)
- کنسولگری کربلا (میر مسعود حسینیان)
- کنسولگری نجف (حمید مکارم شیرازی)
عربستان سعودی (قطع روابط سیاسی)
عمان (حسین نوشآبادی)
فیلیپین (علی اصغر محمدی)
قرقیزستان (علی نجفی)
قزاقستان (محمدرضا فرقانی)
°سرکنسول ایران در قزاقستان(محسن فغانی)
قطر (محمدجواد آسایش زارچی)
کره شمالی (سید محسن عمادی)
کره جنوبی (سعید بادامچی شبستری)
کویت ( محمد ایرانی )
لبنان (محمد فتحعلی)
مالزی (مرضیه افخم)
هنگ کنگ
ویتنام (صالح ادیبی)
یمن (حسن ایرلو)
چین (محمد کشاورز زاده)
اندونزی (محمود فرازنده)
سنگاپور (جواد انصاری)
قاره آفریقا
آفریقای جنوبی (محمد فرجی)
اتیوپی (بهزاد خاکپور)
اریتره
الجزایر (رضا عامری)
اوگاندا
بنین
بورکینافاسو (علی بخشی)
تانزانیا (موسی فرهنگ)
تونس (مصطفی بروجردی)
جمهوری آفریقای مرکزی ( سفیر ایران در جمهوری دموکراتیک کنگو سفیر آکردیته)
جمهوری دموکراتیک کنگو ( محمدجواد شریعتی )
جمهوری کنگو ( محمدجواد شریعتی سفیر آکردیته)
چاد (علیاصغر ناصری سفیر آکردیته)
زامبیا (محمد پورنجف سفیر آکردیته)
زیمبابوه (احمد عرفانیان)
ساحل عاج (محمد امیننژاد)
سنگال (عینالله قشقاوی)
سودان (شبیب جویجری)
سیرالئون (اکبر خسروینژاد)
غنا (فرامرز لطیفی نمی)
کامرون (خسرو رضازاده سفیر آکردیته)
کنیا (جعفر برمکی)
گینه استوایی (خسرو رضازاده سفیر آکردیته)
لسوتو (محمد فرجی سفیر آکردیته)
لیبی (حسین اکبری)
ماداگاسکار
موریتانی (مجید عمرانی)
نیجر(سید غلامرضامیر محمد میگونی)
مالاوی (موسی فرهنگ سفیر آکردیته)
نیجریه (مرتضی رحیمی زارچی)
قاره آمریکا
آرژانتین (احمدرضا خیرمند)
اروگوئه (صفر علی اسلامیان کوپایی)
السالوادور
اکوادور ( صالحی)
برزیل (حسین قریبی)
بلیز (سفیر ایران در مکزیک)
بولیوی (مرتضی تفرشی)
پاراگوئه (حجتالله سلطانی)
پاناما
شیلی (کامبیز جلالی)
کاستاریکا
گواتمالا (سفیر ایران در مکزیک)
مکزیک (علیرضا قزیلی)
نیکاراگوئه (مرتضی خلج)
ونزوئلا (عبدالرضا مصری)
هائیتی
هندوراس
قاره اروپا
جمهوری آذربایجان (عباس موسوی)
- کنسولگری نخجوان (محمد تقی محمد علی)
آلبانی (عبدالمجید مظفری)
آلمان (محمود فرازنده)
- کنسولگری فرانکفورت (مهدی باباکاظمی)
- کنسولگری مونیخ
- کنسولگری هامبورگ (عباس بدخشان ظهوری)
اتریش (حسن تاجیک)
ارمنستان (عباس بدخشان ظهوری)
اسپانیا (محمدحسن فدایی فرد)
استونی (سید رسول موسوی (سفیر آکردیته ایران در هلسینکی {فنلاند})
اسلوونی (مرتضی درزی رامندی)
اوکراین (موسی کاظمی)
انگلستان (حمید بعیدی نژاد)
انگلستان (رسول موحدیان عطار)
ایتالیا (جهانبخش مظفری)
جمهوری ایرلند (جواد کچوئیان)
ایسلند (سید حسین رضوانی سفیر اکردیته کشورمان در ایسلند)
بلاروس (عبدالحمید فکری)
بلژیک (محمود بریمانی)
بلغارستان (غلامرضا باقریمقدم)
بوسنی و هرزگوین (احمد فردحسینی)
پرتغال (رسول مهاجر)
ترکیه (محمد فرازمند)
- سر کنسولگری استانبول (بختیار اسدزاده شیخ جانی)
- سر کنسولگری ارزروم (سجاد سلطان زاده)
- سر کنسولگری طرابوزان (رضا باغبان کندری)
جمهوری چک (رشید حسن پوربایی)
دانمارک (مرشد زاده)
روسیه (محمودرضا سجادی)
رومانی (حمیدرضا ارشدی)
سوئد (رسول اسلامی)
سوئیس - برن (علیرضا سالاری شریفآبادی)
صربستان (ابوالقاسم دلفی)
فرانسه (بهرام قاسمی)
فنلاند (کامبیز جلالی)
فنلاند (سید عباس عراقچی)
فنلاند (رضا نظر آهاری)
قبرس (حسین امینیان طوسی)
کرواسی (محمدحسن فداییفرد)
گرجستان (سیدجواد قوام شهیدی)
لهستان (صمدعلی لکیزاده)
لیتوانی (صمدعلی لکیزاده سفیر آکرودیته)
مجارستان (سعید سیدآقا بنیهاشمی)
نروژ (سید جواد جلالی کیاسری)
واتیکان (علیاکبر ناصری)
هلند (علیرضا جهانگیری)
یونان (احمد نادری)
سازمانهای بینالمللی
- سازمان ملل متحد
- دفتر دائم سازمان ملل متحد در وین
- سازمان کنفرانس اسلامی
- سازمان کشورهای صادر کننده نفت (اوپک)
- سازمان همکاری اقتصادی
فهرست سفیران تاریخی
آمریکا
سفرای اکردیته
در اول شهریور ۱۳۴۵ روابط سیاسی بین ایران ولائوس برقرار شد و سفرای ایران در تایلند در وین تیان اکردیته شدند.[1]
پس از اعلام استقلال مالت در ۱۳۵۳، سفرای ایران در لندن در والتا سفیر اکردیته شدند. پس از انقلاب، سفرای ایران در ایتالیا در مالت اکردیته میباشند.[2]
در ۷ اردیبهشت ۱۳۲۸ مناسبات سیاسی بین ایران و ایسلند برقرار شد و سفرای ایران در سوئد در ریکیاویک سفیر اکردیته شدند.[3]
دولت ایران در ۱۳۵۲ با زلاندنو مناسبات سیاسی برقرار کرد و سفرای ایران در استرالیا در ولینگتون اکردیته شدند.[4]
از مرداد ۱۳۱۴ که سفارت ایران در آرژانتین تأسیس شد، سفرای ایران در آن کشور در سانتیاگو اکردیته شدند.[5]
در ۶ تیر ۱۳۵۶ جمهوری جیبوتی به استقلال نایل شد و سفرای ایران در یمن شمالی در جیبوتی اکردیته شدند.[6]
در آبان ۱۳۵۲ روابط سیاسی بین ایران و جمهوری اسلامی موریتانی برقرار شد و سفرای ایران در سنگال، در نواکشوت اکردیته شدند.[7]
از سال ۱۳۵۴ روابط سیاسی بین ایران و جمهوری کلمبیا برقرارشد و سفرای ایران در ونزوئلا در بوگوتا اکردیته شدند[8]
در بهمن ۱۳۵۴ مناسبات سیاسی بین ایران و جمهوری ایرلند برقرارشد و سفرای ایران در هلند در دابلین سفیر اکردیته شدند[9]
مناسبات سیاسی با کامرون در ۱۳۵۴ برقرار شد و سفرای ایران در زئیر در بائونده اکردیته شدند[10]
در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۵۰ برقراری روابط سیاسی بین ایران و مغولستان اعلام گردید و سفرای ایران در اتحاد شوروی در اولان باتور اکردیته شدند[11]
روابط سیاسی بین دوکشور ازمرداد ماه ۱۳۳۸ برقرارشد و سفرای ایران در بروکسل بلژیک در لوکزامبورگ وزیر مختار آکروتید شدند در حال حاضر نیز سفیر ایران در بلژیک درلوکزامبورگ آکروتیه میباشد[12]
سفرای ایران در سری لانکا در ماله اکردیته میباشند.
پیوند به بیرون
- وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران
- http://www.farsnews.ir/newstext.php?nn=13921014000474. پارامتر
|عنوان= یا |title=
ناموجود یا خالی (کمک)
جستارهای وابسته
منابع
- «از سال 45 تا 57 سفیر ایران در تایلند سفیر اکردیته لائوس شدند».
- «[[رده:صفحههای دارای پیوند مرده]][[رده:صفحههای دارای پیوند مرده ]]. تداخل پیوند خارجی و ویکیپیوند (کمک)
- «از سال 28 تا 57 سفیر ایران در سوئد سفیر اکردیته ایسلند شدند».
- «از سال 52 تا 57 سفیر ایران در استرالیا سفیراکردیتهزلاندنو شدند».
- «از سال 14 تا 57 سفیر ایران در آرژانتین سفیر اکردیته شیلی».
- «از سال 56 تا 57 سفیر ایران در یمن شمالی سفیر اکردیته جیبوتی بود».
- «از سال 52 تا 57 [1352// - 1357//] سفیر ایران در سنگال سفیر اکردیته موریتانی شد».
- «از سال 54 تا 57 [1357//-1354//] سفیر ایران در ونزوئلا سفیر اکردیته کلمبیا شدند».
- «از سال 54 تا 57 سفیر ایران در هلند سفیر اکردیته جمهوری ایرلند شدند».
- «از سال 54 تا57 سفیر ایران در زئیر سفیر اکردتیه کامرون شدند».
- «از سال 1350 تا 1357 سفیر ایران در اتحاد شوروی سفیراکردیته مغولستان شد».
- «چگونگی برقراری روابط سیاسی بین ایران و لوکزامبورگ از سال 1338 تا حال».
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.