فهرست سفیران ایران در آلمان
فهرست سفیران ایران در آلمان
تاریخچه
سفارت ایران در برلن در سال ۱۲۶۴ خورشیدی توسط میرزا رضا خان گرانمایه (مؤیدالسلطنه) تأسیس شد و مشارٌ‌الیه تا ۱۲۷۹ خورشیدی وزیرمختار بود.[1]
قاجاریه
- رضا مؤیدالسلطنه (رضا گرانمایه) ۱۲۶۴–۱۲۷۹
- محمود احتشام‌السلطنه (محمود علامیر) ۱۴ خرداد ۱۲۸۰[پانویس 1] - ۱۲۸۷[پانویس 2]
- هوهانس خان ماسحیان (مساعدالسلطنه) (شارژ دافر و وزیر مقیم) ۱۴ خرداد ۱۲۸۷–۲۴ بهمن ۱۲۸۸[2]
- محمود احتشام‌السلطنه (محمود علامیر) ۱۲۸۸–۱۲۹۰
- هوهانس خان ماسحیان (مساعدالسلطنه) ۱۲۹۰–۱۲۹۴
- حسینقلی نواب ۱۲۹۴–۱۳۰۲
- عبدالعلی صدیق‌السلطنه (عبدالعلی صدری) ۱۳۰۲–۱۳۰۴
پهلوی
- محمدعلی فرزین ۱۳۰۴–۱۳۰۷
؟
- محمدعلی فرزین ۲۳ اردیبهشت ۱۳۰۹–۱۳۱۰
- عنایت‌الله سمیعی بهمن ۱۳۱۰ - آذر ۱۳۱۲
- ابوالقاسم نجم ۱۳۱۲–۱۳۱۴
- محسن رئیس خرداد ۱۳۱۴ - شهریور ۱۳۱۶
- نادر آراسته ۲۸ شهریور ۱۳۱۶ - اردیبهشت ۱۳۱۹
- موسی نوری اسفندیاری مرداد ۱۳۱۹ - شهریور ۱۳۲۰
- عبدالوهاب بَدِر
آلمان غربی
|
آلمان شرقی
کاهش سطح روابط به دلیل اشغال سفارت ایران
بازگشایی سفارت
|
جمهوری اسلامی
آلمان غربی
|
آلمان شرقی
|
آلمان متحد
- سید حسین موسویان ۱۳۶۹–۱۳۷۶
- احمد عزیزی ۱۳۷۷–۱۳۸۱
- سید محمد خارقانی ۱۳۸۱–۱۳۸۵
- محمدمهدی آخوندزاده بستی ۱۳۸۵–۱۳۸۸
- علیرضا شیخ عطار ۱۳۸۸–۱۳۹۳
- علی ماجدی از ۱۶ تیر ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۷
- علی‌اکبر دبیران ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۸
- محمود فرازنده ۱۳۹۸ تاکنون
جستارهای وابسته
پانویس
- ۴ ژوئن ۱۹۰۱
- در اواخر این دوره احتشام‌السلطنه برای مرخصی به ایران می‌آید و هوهانس ماسحیان کارهای سفارتخانه را بر عهده می‌گیرد. احتشام‌السلطنه به نمایندگی مجلس شورای ملی می‌رسد و برای مدتی در ایران می‌ماند و پس از چندی رسماً از سفارت ایران در برلین کنار می‌رود.
- در ۱۳۳۰ نمایندهٔ ایران در شورای عالی متفقین در آلمان شد و در ۱۳۳۴ سفیر کبیر ایران در آلمان غربی گردید. در ۱۳۳۰ عباس علامیر کنسول افتخاری ایران در آلمان شد.
منابع
- اولین‌ها در ایران نوشته خلیل محمدزاده، انتشارات ورق
- ۴ ژوئن ۱۹۰۸–۱۳ فوریهٔ ۱۹۱۰
- اسلام خان، محمد (۱۳۵۴). «رجال سیاست/ هانس گئورگ ویک». وحید (۱۸۲): ۵۵۶–۵۵۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۲-۱۸.
- وبگاه سفارت ایران در آلمان
- وبگاه بانک اطلاعات رجال، بخش سفارت ایران در آلمان (دورهٔ قاجار)
- وبگاه بانک اطلاعات رجال، بخش سفارت ایران در آلمان
- دبیری، محمدرضا، برلین همچنان برلین است شبه خاطراتی از پشت دیوار برلن، وبگاه دیپلماسی ایرانی
- رجب زاده، هاشم (۱۳۸۹). «آوانس خان مساعد السلطنه: نخستین وزیر مختار ایران در ژاپن». تاریخ روابط خارجی (۴۳): ۷۱–۱۰۶. دریافت‌شده در ۳ مهٔ ۲۰۱۴.
- کریمیان، علی (۱۳۷۲). «نمونه امضای اعضای هیئت دولت (۱۳۲۰–۱۲۹۹ ه. ش) - ۲». گنجینه اسناد (۱۰): ۷۴–۸۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۵-۱۶. کاراکتر zero width joiner character در
|عنوان=در موقعیت 41 (کمک) - کریمیان، علی (۱۳۷۸). «نمونه امضای اعضای هیئت دولت از سال ۱۳۲۰ تا۱۳۳۲ش) (۹)». گنجینه اسناد (۳۳): ۷۴–۹۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۰۵-۱۵.
| سازمان‌های بین‌المللی |  | |
|---|---|---|
| آسیا | ||
| اروپا | ||
| آمریکای شمالی و مرکزی | ||
| آمریکای جنوبی | ||
| آفریقا | ||
| اقیانوسیه | ||
رده:سفیران ایران | ||
.svg.png.webp){kind=small}
.svg.png.webp){kind=small}
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.