آرامی نو آشوری

زبان نوشتاری اشوریان در کتیبه در موزه لور خط میخی بوده که بعدها هخامنشیان با اصلاح این خط برای خود بزگزیدن

آرامی نو آشوری
Sūreṯ
ܣܘܪܝܬ, ܣܘܪܬ Sūreṯ; ܠܫܢܐ ܐܬܘܪܝܐ Līšānā Āṯōrāyā; ܠܫܢܐ ܐܫܘܪܝܐ Līšānā Āšūrāyā; ܠܫܢܐ ܣܘܕܝܐ Līšānā Swāḏāyā
سورت نوشته شده به آشوری
زبان بومی درایران، عراق، سوریه، ترکیه
منطقهشمال عراق، شمال غرب ایران، شمال شرق سوریه، لبنان، ترکیه، ارمنستان[1]
شمار گویشوران
۵۸۷٬۳۲۰ (۱۵۲٬۰۰۰ در عراق) یا ۸۲۸٬۹۳۰  (بدون تاریخ)[2]
آفروآسیایی
گویش‌هاارومیه‌ای، کوینه عراقی، طیاره، جلو (عثمانی), نوچیا، نینوایی (کلدانی), برواری، باز، گاوار
وضعیت رسمی
زبان اقلیت
شناخته‌شده در
 عراق (زبان به رسمیت‌شناخته‌شده)[3][4]
 کردستان (زبان رسمی آموزشی یک اقلیت ملی)[5]
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹aii
گلاتولوگassy1241[6]

زبان آسوری یا سریانی یا به‌طور دقیق‌تر آرامی نو آشوری به شاخهٔ آرامی شمال شرقی از زبان‌های آفرو-آسیایی تعلق دارد. آشوری زبانها مسیحی هستند. آنها اولین قومی هستند که یکجا مسیحی شدند. عیسی مسیح به زبان آنها سخن می‌گفت. در ضمن پیش از ایشان، یونس نبی نیز در پایتخت آشوریان به نام نینوا آنها را به روزه و نجات فرا خوانده بود. این زبان، زبان امروز مسیحیان سریانی آسوری-آشوری است که امروزه در شهرهای ایران چون، تهران، ارومیه، تبریز، سلماس، اصفهان، اهواز، کرمانشاه و در دیگر کشورها چون کانادا، سوئد، عراق، ترکیه، سوریه، لبنان، آمریکا و استرالیا زندگی می‌کنند. مندایی نیز که شاخه ایی از زبان آرامی-سامی است به زبان آنها نزدیک است. یکی از کلیساهای معروف آشوریان در تهران به نام کلیسای یوسف قدیس در خیابان فرصت (موسوی) نرسیده به میدان فردوسی تهران بنا شده‌است.

آشوری نو

زبان آشوری یا همان سریانی زبانی پیچیده‌است و پایه آن حروف ابجد است. زبان آرامی یا سریان که آسوریان برای ارتباط بین خود از آن استفاده می‌کنند در کلیسای شرقی، کلیسای کاتولیک کلدانی، کلیسای کاتولیک سریانی، و کلیسای ارتودوکس سریانی، نیز از آن استفاده می‌شود. در کلیساهای کلارای هندوستان نیز این زبان به کار می‌رود.

گویش‌های آشوری نو (سریانی)

تنها دو گویش از آسوری مدرن (که از آن با آرامی مدرن یا سریانی نیز یاد می‌شود) توسط مردمان آشوری‌زبان به‌کار می‌رود. آشوریان گویش‌های مدرن خود را سریانی می‌نامند. از مهم‌ترین زیرگویش‌های آسوری نو، اورمژنایا یا اورمیه ایی و شاپدنایا، یعنی گویش آسوری‌های ارومیه که به‌صورت مکتوب با ادبیات ویژهٔ خود از نیمهٔ دوم قرن ۱۹ رواج یافت. تقسیم‌بندی گویش‌های مدرن عبارت است از:

  • آشوری شرقی که به آن سورث نیز گفته می‌شود.
  • آشوری غربی، برخی بعضی لهجه‌های این گروه را تورویو یا سوریویو می‌نامند.

الفبای آشوری نو

خط آسوری نو، سریانی خاوری است که از راست به چپ نوشته می‌شود و الفبای آن به ترتیب حروف ابجد است.

پیوند به بیرون

منابع
پروژهٔ ویکی‌پدیا آرامی نو آشوری آزمایشی در ویکی‌مدیا انکوباتور موجود است.
  1. UNESCO Atlas of the World's Languages in Danger
  2. الگو:Ethnologue23
  3. "Iraq's Constitution of 2005" (PDF). constituteproject.org. 1 February 2019. Retrieved 16 July 2019.
  4. The Comprehensive Policy to Manage the Ethnic Languages in Iraq (CPMEL)
  5. "Kurdistan: Constitution of the Iraqi Kurdistan Region". Retrieved 14 April 2019.
  6. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Assyrian Neo-Aramaic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.

Wikipedia contributors, "Assyrian language," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php? title=Assyrian_language&oldid=۱۸۴۱۸۷۰۵۴

  • دانشنامه دانش‌گستر، مؤسسه علمی- فرهنگی دانش‌گستر، ۱۳۸۹. ص ۲۸۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.