عربی کلاسیک
عربی کلاسیک یا عربی قرآنی (عربی: اَلعَرَبِیَّةُ ٱلْفُصْحَیٰ) شیوه ادبی معیار زبان عربی از قرن هفتم میلادی و طی قرون وسطی بود. متون ادبی همانند شعرها، نثرها و سخنرانیها در دوران اموی و عباسی از برجستهترین آثار موجود به عربی کلاسیک هستند.
عربی کلاسیک | |
---|---|
زبان بومی در | بهطور تاریخی در خاورمیانه |
دوره | قرن هفتم تا نهم میلادی |
آفروآسیایی
| |
گونههای نخستین | عربی کهن
|
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
گلاتولوگ | هیچ کدام |
عربی نوین معیار نوادهٔ مستقیم عربی کلاسیک است و امروزه در جهان عرب در اسناد و سخنرانیهای رسمی همچون برخی از پخشهای رادیویی و محتواهای غیرسرگرمی کاربرد دارد. صرف و نحو عربی نوین معیار با عربی کلاسیک یکسان است اما واژگان و سبکشناسی آن متفاوت است.
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Classical Arabic». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۴ اوت ۲۰۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.