گویش‌های عربی پیشاهلالی

گویش‌های عربی پیشاهلالی زنجیره‌ای از گویش‌های عربی هستند که در شمال آفریقا تکلم می‌شوند و در کنار گویش‌های هلالی خانواده بزرگ‌تر عربی مغربی را شکل می‌دهند. این گویش‌ها نتیجه عربی‌سازی اولیه این مناطق از قرن هفتم تا دوازدهم میلادی هستند[1] و به دلیل اینکه پیش از تصرف شمال آفریقا توسط قبیلهٔ بنی هلال در قرن یازدهم در این منطقه رایج بودند، این‌گونه نامیده می‌شوند.

عربی پیشاهلالی
ما قبل الهلالیة
زبان بومی درمغرب عربی
قومیتمغربی‌ها
خط عربی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹–

پراکندگی

گویش‌های عربی پیشاهلالی در شهرهای تاریخی بزرگی همچون قیروان، قسنطینه، تلمسان و فینه و بندرهای اطراف همچون المهدیه، سوسه، جیجل، قل، رشقون، هنین، جزیره قمیره و طنجه و همچنین ناحیه مثلثی‌شکل بین آن‌ها رایج هستند. زبان جوامع یهودی مغرب و چند مرکز شهری دیگر همچون تونس و سلا نیز از همین دسته است.[1]

گویش‌ها

گویش‌های عربی پیشاهلالی به سه گروه تقسیم می‌شوند:[1]

زبان مالتی نیز چون بسیاری از ویژگی‌های پیشاهلالی را دارد، یکی از زبان‌های این دسته طبقه‌بندی می‌شود.[2]

جستارهای وابسته

منابع
  1. Dominique Caubet, " Questionnaire de dialectologie du Maghreb " بایگانی‌شده در ۲۰۱۳-۱۱-۱۲ توسط Wayback Machine, in: EDNA vol.5 (2000-2001), pp.73–92
  2. Martine Vanhove, " De quelques traits prehilaliens en maltais ", in: Peuplement et arabisation au Maghreb cccidental: dialectologie et histoire, Casa Velazquez - Universidad de Zaragoza (1998), pp.97-108
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.