ع
ع حرف بیستویکم در الفبای فارسی، هجدهم در الفبای عربی، و شانزدهمین حرف در بسیاری از ایجدهای سامی (عربی، ע در عبری) است. نام این حرف در زبان فارسی «عِیْن» و در زبان عربی «عَیْن» است، ولی باز هم در میان فارسیزبانان ایران، به آن «عَیْن» میگویند. این حرف در آغازِ کلمات صدای «اَ» میدهد، مانند Ali؛ اما در میان و پایانِ کلمات صدای «ع» یا «همزه»،[1] میدهد، مانند «بعد». صدای «ع» در تلفظ فارسی، همانند «ا»، بستگی به حرکتگذاری همراه آن دارد، ولی در عربی گونهای «ا» حلقی (گلویی) تلفظ میشود. این حرف مخصوص کلمات عربی است و در کلماتی دیده می شود که فارسیان از زبان عربی گرفته اند.
| غ | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
| نمایش آوانگاری | ʕ | ||||||||||
| موقعیت در الفبا | ۱۶ | ||||||||||
| ارزش عددی | ۷۰ | ||||||||||
| مشتقات الفبایی فنیقی | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| شكل حرف | ||||
|---|---|---|---|---|
| جدا | آغازی | میانی | پایانی | |
| ع | ع | ع | ع | |
در لاتین نویسی فارسی گاهی ' (آپاستروف) و گاهی Êê برای نشان دادن این حرف و ء (همزه) به کار میرود.
اختصارها
«(ع)» مخفف کلمهٔ دعاییِ «عَلَیهِالسّلام»، «عَلَیهَاالسّلام»، «عَلَیهِمَاالسّلام»، و «عَلَیهِمُالسّلام» بهمعنی تقریبیِ «سلام (درود) بر او (آن دو، ایشان) باد» است؛ و معمولاً بعد از بردنِ نام اهل بیت (امامان شیعه) یا خاندان ایشان گفته میشود.
| الفبای عربی | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ألِف | باء | تاء | ثاء | جيم | حاء | خاء | دال | ذال | راء | زاي | سين | شين | صاد | ضاد | طاء | ظاء | عين | غين | فاء | قاف | كاف | لام | ميم | نون | هاء | واو | ياء |
| سایر شکلهای حروف عين و غين در عربی | |||||||||||||||||||||||||||
| ء* | ڠ | ۼ | |||||||||||||||||||||||||
منابع
- glottal stop, hiatus