زبان اندی
زبان اندی (انگلیسی: Andi language) از زبان‌های قفقازی شمال شرقی است که به شاخه زبان‌های آواری-اندی تعلق دارد و دارای ۵٬۸۰۰ گویشور بومی است. این زبان دارای چهار گویش مونینی، ریکوانی، کوانخیتادلی و گاگاتلی است که کاملاً از یکدیگر متمایزند. گویشوران این زبان از زبان آواری و روسی برای نوشتار بهره می‌برند.
| زبان اندی | |
|---|---|
| къIaваннаб мицци | |
| منطقه | داغستان شرقی |
| قومیت | اندی |
شمار گویشوران | ۵٬۸۰۰ (۲۰۱۰) |
زبان‌های قفقازی شمال شرقی
| |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | ani |
| گلاتولوگ | andi1255[1] |
جستارهای وابسته
پانویس
- Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Andi". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Andi language». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ اوت ۲۰۱۵.
| قفقازی شمالی |
|  | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| هندواروپایی |
| |||||||||||||||||
| مغولی | ||||||||||||||||||
| ترکی |
| |||||||||||||||||
| آفروآسیایی |
| |||||||||||||||||
| کارتولی | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.