زبان‌های آواری-اندی
زبان‌های آواری-اندی (انگلیسی: Avar–Andic languages) یکی از هفت شاخه اصلی خانواده زبان‌های قفقازی شمال شرقی است. این شاخه به دو شاخه فرعی زبان آواری و زبان‌های اندی تقسیم شده است، که از این میان زبان آواری با ۸۰۰٬۰۰۰ گویشور، به عنوان زبان نوشتار ۶۰٬۰۰۰ گویشور زبان‌های اندی و همین‌طور زبان‌های تسزی به کار می‌رود.
| زبان‌های آواری-اندی | |
|---|---|
| پراکنش: | داغستان |
| تبار: | زبان‌های قفقازی شمال شرقی
|
| زیرگروه‌ها: |
اندی
|
| گلاتولوگ | None |
 Avar–Andic | |
جستارهای وابسته
- زبان‌های قفقازی
- زبان آواری
پانویس
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Avar–Andic languages». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۵.
| قفقازی شمالی |
|  | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| هندواروپایی |
| |||||||||||||||||
| مغولی | ||||||||||||||||||
| ترکی |
| |||||||||||||||||
| آفروآسیایی |
| |||||||||||||||||
| کارتولی | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.