سانسکریت ودایی

سانسکریت ودایی یکی از زبان‌های باستانی هندوآریایی است. این زبان شکلی کهن‌تر از زبان سانسکریت است و یکی از فرزندان نخستین زبان نیاهندوایرانی می‌باشد. سانسکریت ودایی پیوند نزدیکی با زبان اوستایی و دیگر زبان‌های ایرانی باستان دارد. همچنین این زبان کهنترین زبان هندوایرانیای‌است که شواهدی دال بروجودش به دست رسیده‌است.

سانسکریت ودایی
منطقههندوستان در عصر برنز، هندوستان در عصر آهن، ایران‌زمین
منقرض‌شدهسانسکریت کلاسیک در سدهٔ ششم پیش از میلاد از این زبان مشتق شده‌است.
زبان‌های هندواروپایی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹vsn (proposed)

سانسکریت ودایی زبان وداهاست و عمر آن به هزارهٔ دوم پیش از میلاد تا میانهٔ هزارهٔ یکم پیش از میلاد بازمی‌گردد. سانسکریت ودایی به صورت سینه به سینه به زمانهٔ ایجاد الفبا در هندوستان رسیده‌است.

در هزاره دوم پیش از میلاد؛ ریگ‌ودا که از قدیمی‌ترین اشعار و سرودهای مذهبی هندی‌ست، به زبان سانسکریت ودایی سروده شد.[1]

جستارهای وابسته

منابع

Wikipedia contributors, "Vedic Sanskrit," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Vedic_Sanskrit&oldid=508905152 (accessed September 13, 2012).

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.