لیسار

لیسار یکی از شهرهای استان گیلان در شمال ایران است.

لیسار
کشور ایران
استانگیلان
شهرستانطوالش
بخشکَرَگان‌رود
نام(های) پیشینلیساربازار
سال شهرشدن۱۳۷۹
مردم
جمعیت۳،۲۶۲ (۱۳۹۰)[1]
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۲۴ متر
اطلاعات شهری
شهرداربابک باباخانی
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۱۳
لیسار

این شهر با جمعیت ۳،۲۶۲ نفر (برآورد ۱۳۹۰) در بخش کرگان‌رود شهرستان طوالش قرار دارد. این شهر بر سر راه ترانزیت تهران - رشت - آستارا قرار داشته و به واسطه قلعه تاریخی صلصال شهرت دارد. روستای نومندان محل چشمه های جوشان و استخر طبیعی به نام محلی سل و قلعه باستانی صلصال در ان واقع هست یکی از قدیمی ترین روستاهای این شهر میباشد که به صورت کد خدایی در قرن های گذشته اداره می شده است،کد خدا سبز علی وفرزندش ،کدخدا فرامرز و کد خدا عبداله قبل از شناسنامه دار شدن مردم منطقه از افراد سرشناس منطقه بودند و پسوند نومندانی در کنار نام خانوادگی چند روستا غیر نومندان نیز دیده میشود .قرآن دستنویس با جلد چرم آهو متعلق به یک و نیم قرن از کربلایی فرامرز نومندانی پدر کربلایی عبداله به یادگار مانده است. روستای هره دشت در مسیل رودخانه هره دشت و روستای داوان نیز از روستاهای قدیمی لیسار میباشند . ملا عزیز شریعت مدار هره دشتی از مشروطه خواهان این منطقه میباشد،که درمقابل بیمارستان پورسینای رشت درمحل شهادتش دفن شده است .

فاصله این شهر از تهران در حدود ۴۴۱ کیلومتر می‌باشد.‌

مردم لیسار به زبان تالشی و ترکی آذربایجانی[2] [3] [4] [5] سخن می‌گویند.

ریشه نامگذاری

علت نامگذاری این شهر را که ریشه در زبان تالشی دارد، به دلیل وجود درختان نارون در آن می دانند. نارون در زبان تالشی لی گفته می‌شود و نام لیسار از وجود فراوان این درختان در این محل بوده است.

در لغت نامه دهخدا از لیسار به دهستانی یاد می‌شود که در شهرستان طوالش واقع شده و در ۱۸ هزار گزی شمال هشتپر بین شوسه انزلی به آستارا قرار دارد.[6]

موقعیت و آب وهوا

شهر لیسار به دلیل حضور قلعه تاریخی صلصال و به دلیل واقع شدن در میان شالیزارهای برنج و باغهای گیلاس و نزدیکی به دریای خزر، دارای آب و هوای خاص با قابلیت بالای جذب گردشگر است. اجرای یک طرح گردشگری - اقامتی در این منطقه، بخشی از نوار ساحلی دریای خزر واقع در شهر لیسار، قلعه تاریخی صلصال، منطقه ییلاقی سوباتان (سووتن) و روستای قدیمی اگری‌بوجاق به عنوان طرح جامع ملی گردشگری صلصال لیسار به تصویب دولت رسیده‌است.[7]

[8]

منابع

*اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران ۱۳۸۳خ.

  1. «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰». معاونت برنامه‌ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران). ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ اکتبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲.
  2. «بخشداری کرگانرود». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ دسامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۶ ژوئن ۲۰۲۰.
  3. https://mag.eravel.com/%D9%84%DB%8C%D8%B3%D8%A7%D8%B1-%D8%B3%D9%81%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D9%88-%D8%B7%D8%A8%DB%8C%D8%B9%D8%AA/%5Bپیوند+مرده%5D
  4. چهارگوشه
  5. گیلیار
  6. علی‌اکبر دهخدا و دیگران، سرواژهٔ «لغت‌نامه دهخدا لغت «لی» و سار (=زار، منطقه و محل).»، لغت‌نامهٔ دهخدا (بازیابی در ۲۱/۱۰/۲۰۱۱).
  7. به نقل از خبرگزاری ایسکانیوز، بازدید: اکتبر ۲۰۰۸.
  8. جهاد کشاورزی گیلان بایگانی‌شده در ۲۰ آوریل ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine، بازدید: اکتبر ۲۰۰۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.